YAZIK OLDU ABLAMA...
Çok az görüp,azda çok sevdimdi ben onu..
''Gönlü kırgın'' anamın..
Kaçışıyla yıkılışında yerle yeksan olmuşluğunla,adını anmayan
''Onu yok sayarken ciğeri dağlanan'' babamın deyişiyle..
İyi kızdı,has kızdı da..
Burnunun dikine gidip.....
Nuh dedimi, peygamber demeyen inat mı inat bir kızdı..!
Bana göremi.?
''-Ahhhh ablam ah..!
Bulunmaz Bursa kumaşım,sevgiden ibrişimim,gizliden gözyaşım..
Hasretim,çoğalan acım,dinmeyen yürek sızımdı o benim'' ...!
Ablam,vuruldu bir çulsuz haytaya,ömrünün baharında..!
Kandı gönlünün sesine,uyupta gitti elin delisine..
Gidiiiş,o gidiş..!
Aşk bir illetti onun ömrüne düşen..
Bir zillete döndü..
En sonunda meftine sebep,ince hastalıktan göçüşüne neden oldu..
Ahhh ablam ah...!
İyi kızdı,has kızdı....
Şimdi,kirpik uçlarımda donup kalan yaş oldu ablam..!
Şimdi,kirpik uçlarımda donup kalan yaş oldu ablam...!
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ
Hildesheim/Almanya
05 / 02 / 2011
Saat;13_10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder