YUTTU ÖLÜM ...!
Suyla geldi ömrümün sonu ...
Işıl, ışıl su yumuşaklığında yuttu derinliğinde ...
Yuttu ölüm, su içinde ...
Düşlerimi, umutlarımı, tutkularımı ..
İhtiraslarım boğuldu suda, bedenimle ..
Bir daha gün yüzü görmemecesine ...
Heyecanlarımı, sevinçlerimi ..
Aşka dair düşüncelerimi ..
Aşkımın odağındaki
Bende ki, seni'de ....
Yuttu ölüm sessizce, su derinliğinde ve serinliğinde ....
Işıltılar eşliğinde ..
Ölüm sardı-sarmaladı bedenimi ..
Aldı bedenliğimde, ölülüğümde ...
Ölümün apansız çıkagelmişliğinde ..
Buse, buse selamlayarak suları
Ömrümdeki, ömrünle yelken açtık, yelken...
Sessizce,süzülerek ....
Yutarak suları naçarlıklarda, ölüme teslimiyetlerde ...
Su derinliğinde ve serinliğinde, yutulduk ölüme ..
Şimdi, ilelebet birbirimizdeliğimizle ..
Göç ettik ..
Hiç mi hiç bilmemecesine ve dönmemecesine ..
Ölümün o, tarifsiz, meçhul ülkesine ...
Ömrümdeki,ömrünle ....
Yuttu ölüm, tutkuyla vurulduğum, bendeki seni'de ....!
Bendeki, seni'de ..!
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ
Friedrichshafen /Almanya
09/09/2016
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder