Hayat denen sahnenin küçük ölçekli versiyonudur,
sinema,salonları, tiyatrolar,agoralar, futbol stadyumları ...
Genelden ırak olmayan hatta ondan izlerle dolu bu görselde de olduğu gibi ..
Film biter,perdede son sahne'den silik izler kalır..
Işıklar yanar,perde kapanır film yada piyes biter.
Seyirciler toparlanır, giyinir ve yola koyulur, salonu boşaltarak, kendi yalnızlığıyla baş başa koyarak, oradan ayrılırlar .....
Bir an düşünün ....
Tıpkı ölüm,defin ve sonrası gibi .....
Ne kadar müthiş benzerlik var dikkatlice inceleyip,
analatik olarak sorgulayınca hemen yakalayıvereceğiniz eşsiz benzerliğin ip uçlarını bir araya getiri verince..
Kişi ölür, tıpkı temaşa da ki seyirciler misali insanlar kendilerini ve ağırlıklarını alıp getirirler,
Tabi ki,huylarını,davranış ve karakterlerini de..
Derken mezara kadar uzanan yolculuk, orada biter.
Gömülme işleri biter, el ayak çekilir ....
Tıpkı filmin soluk silüeti misali ya bir kaç kişi kalır yada kuş sesi, ağaç gölgesi ve esintide yayılan sesler ..
Devinimin bir aşaması daha biter .Eylemde,devinimde ve hayatın işleyişinde bir başka boyuta geçilir.
Ölümlü, toprağın derinliğinde ve sessizliğinde, kendi ölü sessizliğinin farkındasızlıklar da, yatar ...
An gelir, gece karanlığı çöker ve sabah olur ..
Hayat denen dev mekanizmasının dişlileri dönüşünü ve devinimini sürdürür ...
Bu devri alemin kendi iç ahengin deki muhteşem devinim, işlevselliğinde rolünü, görevini yerine getirir ....
Aktörleri ve yardımcısı da, insanlardır .....
Ölen, ağlayan, gömen, gömülen ve mezarlıktan sessizce gidiveren, dağılıp, yiten ama hep var olan, insanlar ...
İşte paylaştığım görselde ki, tıpkı sinema perdesindeki görüntü gibi ..
Film bitti,temaşaya paydos ...
Ölen adına ...
Derin mi derin sükun,sükut ve evrilmede başkalaşımlar..
Nihayetinde haşr-ıneşr de toprağa karışmak, yada bir sandukada daha uzun sürede, yerle yeksan oluş sürecini yaşamak..
Yaşadığının farkında'sızlığında ...
Evrensel ve değişmez gerçekliğinde, çıka gelen ölüm noktayı koyar, ömürlere .....
Ölüm ,yaşanır kendi gerçekliğinde ve işlevselliğinde, aşina devinimlerde, sürüp girerken hayat ...
Ölüm geldi, ölüm ...
Ölüm geldi, devinime,tasaya,telaşa ve hayata, korkulara ve oyunlara,filmlere, temaşaya paydos ...
Temaşaya paydos ...!
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ
İmmenstaad /Almanya
18/11/2017
Saat; 23_20
Genelden ırak olmayan hatta ondan izlerle dolu bu görselde de olduğu gibi ..
Film biter,perdede son sahne'den silik izler kalır..
Işıklar yanar,perde kapanır film yada piyes biter.
Seyirciler toparlanır, giyinir ve yola koyulur, salonu boşaltarak, kendi yalnızlığıyla baş başa koyarak, oradan ayrılırlar .....
Bir an düşünün ....
Tıpkı ölüm,defin ve sonrası gibi .....
Ne kadar müthiş benzerlik var dikkatlice inceleyip,
analatik olarak sorgulayınca hemen yakalayıvereceğiniz eşsiz benzerliğin ip uçlarını bir araya getiri verince..
Kişi ölür, tıpkı temaşa da ki seyirciler misali insanlar kendilerini ve ağırlıklarını alıp getirirler,
Tabi ki,huylarını,davranış ve karakterlerini de..
Derken mezara kadar uzanan yolculuk, orada biter.
Gömülme işleri biter, el ayak çekilir ....
Tıpkı filmin soluk silüeti misali ya bir kaç kişi kalır yada kuş sesi, ağaç gölgesi ve esintide yayılan sesler ..
Devinimin bir aşaması daha biter .Eylemde,devinimde ve hayatın işleyişinde bir başka boyuta geçilir.
Ölümlü, toprağın derinliğinde ve sessizliğinde, kendi ölü sessizliğinin farkındasızlıklar da, yatar ...
An gelir, gece karanlığı çöker ve sabah olur ..
Hayat denen dev mekanizmasının dişlileri dönüşünü ve devinimini sürdürür ...
Bu devri alemin kendi iç ahengin deki muhteşem devinim, işlevselliğinde rolünü, görevini yerine getirir ....
Aktörleri ve yardımcısı da, insanlardır .....
Ölen, ağlayan, gömen, gömülen ve mezarlıktan sessizce gidiveren, dağılıp, yiten ama hep var olan, insanlar ...
İşte paylaştığım görselde ki, tıpkı sinema perdesindeki görüntü gibi ..
Film bitti,temaşaya paydos ...
Ölen adına ...
Derin mi derin sükun,sükut ve evrilmede başkalaşımlar..
Nihayetinde haşr-ıneşr de toprağa karışmak, yada bir sandukada daha uzun sürede, yerle yeksan oluş sürecini yaşamak..
Yaşadığının farkında'sızlığında ...
Evrensel ve değişmez gerçekliğinde, çıka gelen ölüm noktayı koyar, ömürlere .....
Ölüm ,yaşanır kendi gerçekliğinde ve işlevselliğinde, aşina devinimlerde, sürüp girerken hayat ...
Ölüm geldi, ölüm ...
Ölüm geldi, devinime,tasaya,telaşa ve hayata, korkulara ve oyunlara,filmlere, temaşaya paydos ...
Temaşaya paydos ...!
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ
İmmenstaad /Almanya
18/11/2017
Saat; 23_20
