GAMLARI, BEN BEKLERİM ...!

Ay'ı, gece ....
Geceyi, ay ..
Karı,dağ ...
Dağı, kar ..
Beni, gam ..
Gamları, ben beklerim ...!
Gamları, ben beklerim ...!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Altınoluk / EDREMİT 

14 / 12 / 2015 

Saat ; 23_43

BAHTI ŞEN...

Bahtı şendi, adı, 
Oysa, sanki adına inat ...
Hiç mi, hiç gülmemişti, bahtı ..
İçi, dışı ..
Tepeden, tırnağa, hicrandı ...!
Tezatlık bu' ya ..
Bahtı şendi, adı..!
Bahtı Şen....!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Friedrichshafen /Almanya

31/01/2017

Saat: 04_35

SUSKUNLUĞUMDA SAKLIDIR ....,

Yaşamın kah uçurumlardan yuvarlanıldığı,
Kah, dorukların enginliğinde gezildiği ..
An gelip mutluluktan kelebeklercesine uçulup ..
An gelip burnumuzun üstüne sert çakılışlarla ..
Acıların ve kahırların dibini görerek ..
Elem kirmanında, ömürler eğirildiği ..
Böyleliklerde de değil sade nutkun ..
Aklında tutulduğu hallerinin yaşanmışlığın da ..
At izinin, it izine karışıp, külün dumanda, dumanın naçarlıklarda ..
Beyhudeliklerde ve tarifsiz elemler de
Koyu kederlere belenen ..
Kör pişmanlık ve keşkeler de sürülüp-savrulduğu anları vardır ..
Bu insana ve hayata dair gerçeğin aklı karalılığında ..
Diğerleri gibi bende aciz hallerim ve hatalara açık insanlığımla ..
Kendi yanlışlarım da boğulup,azapların sancısında kıvranırım ..
Tüm bunların ömrümü ilmek, ilmek dokumuşluğunda
Söze,ete kemiğe bürünmez bazı hallerim ..
Düğümlenir boğazıma edeceğim tüm sözcüklerim ..
Kah onlar beni yutar..
Kah ben yutulurum onların sığ derinliğinde ..
İşte tamda böylesi an ve hallerim de
Suskunluğumda saklıdır ..
Yüreğimin, ruhumun derininde yatanlar ve gerçeğim ..
İç içe geçer ağlamalarla-göz yaşlarım ..
Yere bakarım, yer demir ..
Göğe bakarım, gök bakır ..
Yutkunur susar,sükut okyanusuna dalar giderim ....
Ben bende, gerçeğim suskunluğumda saklıdır ..
Suskunluğumda saklanır ..!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Friedrichshafen / Almanya

31/01/2017

Saat;17_35

YİĞİTÇE, TOPRAĞA DÜŞER, BEDENİM ..!

Mayamız böyle çalındı, dölümüz mertliklerde, 

Onurla ekildi bereketli ve haysiyetli bedenlere, inanmışlığımızla ..

İnsanlıkta kursağımıza anamızın ak sütü, babamızın helal lokması düştü ...!

Kirlenmedi değerlerimiz, ellerimiz, yüreklerimiz diye, kıvançlar duyarak ..

Böyle gördük, eğitilip, öğretilip, terbiye edildik ..

Suyumuz dürüstlük te, ahlakta, erdemde verildi ..

Çeliğimiz, tevazuda, hoş görüde, paydaşlıkta ..

Sevgileri bölüşerek çoğaltmakta, dövülüp, derildi ..

Hamlığımız, kemal ateşlerinde canlandı ...

Harama uçkur çözmedik, namusa el-dil uzatmadık ..

Kem gözle bakmayı, sokmadık lugatımızla ..

Seceremizin ve dünümüzün yazıldığı ..

Onur sayfalarıyla birlenen defter-i kebirimize, diye ..

Tir tir titreyerek büyüdük ...

Özendik,kaçınmaya kem sözden, riyadan, nefret, garez ve kinden ..

Konu-komşunun tavuğuna kiş...

Beygirine, çüş, demeden yetiştirildik ..!

Odunluğumuzdan değil ...

Ondandır, kalem gibiliğimiz ..

Delikli demir ve para denen o illet, metelik icad olalı   ..

Helale haram ...

Süte, su katılalı ..

İnsanın mosturası, dünyanın çivisi ..

Heleki de, insanlığın piçi çıkalı ..

Yere-göğe sığamayışımız ..

Kah, volkan olup patlayışımız ..

Kah,derya-deniz olup kabarışımız ..

Hayınlığın, kalleşliğin ..

Onun-bunun çocukluğunun ve karaktersizliğin ..

Elmaya işleyen kurt misali....

Toplumu,insanı ve insanlığı ...

İçin, için sinsice kemirip, tüketmişinde  ..

Üstelik ..

Suyun çürüyüp, tuzun kokmuşluğunda ..

Yaşanan. bunca rezaletten duyduğumuz ..

O, derin ve tarifsiz utançla ..

Çekiliyor kanımız, buz kesip, donakalıyor, yüreğimiz ..

Hiçte, hak etmediğimiz, utanç ve alın kiri ..

Bilesin ki, meftimize sebebtir ..

Düşeli, insanlık kubura, namus dile, ahlak bedestene ..

Sıkışalı vicdan ile cüzdan arasına insan onuru ve yüreği ..

Sinedeki kafesinde, kan ağlaması ondandır, yüreklerimizin ..!

Gün, kurdun sevdiği, bulanıklıklara gark olmuş ..

Meydan ...

Dört madrabaza, üç kahpe evladına, iki dümbüğe , haramiyle, deyyusa kalmış

Eren hastalanınca, keçiler evliya çelebiliğe soyunalı ..

İpe, işemeyi beceremeyenlerin  ..

İnsanlıktan dem vurup, ahkam kesme soytarılığına  soyunmuşluğunda ..

Yorgun düşer ruhum, mecalsizliklerde daralır, gönlüm ..

Afakanların, basmışlığında ..

Buz keser yüreğim ....

Donakalır, gecenin ayazında... 

Umutlarım, sevinçlerim, düşlerim , gülüşlerim ...!

İşte o, an kahrımdan ölmelerde ..

Yerin, yedi kat dibine, girmecesine  ..

Ölesim gelir....

Mundar etmemek için, onuru ve ömrü ..!

Şerefsiz ve hayasızca sürünmeye ..

Kandırılıp, koyun edilmeye ..

Biatta sefilliği, kader saymaya bir değil, binlerce  kez, HAYIR diyerek

Erdemin o muhteşem sancağını dikerek, insanlığın burcuna ...!

Haykırarak, HAYIR diyerek çığlık, çığlığa ..

Namusumuzla vuruşarak, içerek ölüm, şerbetini ...

Gözümüzü kırpmadan yürüyerek ....

Hainin, karanlığın, hayanın,yılanın,çiyanın ve kalleşin üstüne ..

Sade, dilimizde değil ..

Yüreklerden kopup gelmecesine, HAYIR diyerek ..

Yürürüz, KORKUNUN VE KARANLIĞIN KRALLIĞININ ...

KATİL ,TETİKÇİ TAYFASININ, ÇETELERİNİN..

MAŞA VE PİYONLARININ ÜSTÜNE, ÜSTÜNE ..

HAYIR'larımızın birleşe birleşe AZAMET VE HAŞMET OKYANUSU olup çıkmışlığında ...

Meydan, meydan, sokak, sokak, fabrika, fabrika ..

Tarla da, bağ da , balkonlarda,  tezgah, tezgah çarşı - pazar da çoğalarak ..

Hayatın, her alanın da ...

Katillerin yüreğine, korku salmışlığımızda ..

En inançlı ve kararlı seslerimizle  ..

HAYIR, nidalarımız yükselirken, gök yüzüne ..

Demokrasi neferliğini, şerefini yüceltmişliğimizle ..

Bilerek ..

Korkunun ecele faydası olmadığını ..

Siper ederek göğsümüzü tüm namussuz çetelere ...!

Zamansız ve apansız, vurgun yemelerde ....

Gerektiğinde, hoş geldin diyerek, şerefle ölüme ..

HAYIR' da, HAYIR VARDIR ..

HAYIR GELSİN İŞİMİZE,AŞIMIZA VE BAŞIMIZA DİYE ..

Önce selam ardından HAYIR DERİZ, HAYIR ...

YÜREKLİCE ......

Ölümü, düğün-dernek bilmişliğimizle ...

Arıyla-namusuyla, onuru baş tacı kılmışlığıyla ..

HAYIR'larda ...

Yiğitçe, toprağa düşer bedenim ...!

Yiğitçe, toprağa düşer bedenim ...!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ 

Friedrichshafen /Almanya 

29/01/2017

Saat; 23_32

AYNADA BIRAKTI KENDİNİ, KADIN ..!

Taşıyarak gecenin yorgunluğunu, kirini ..
Alkol kokusuna bezenen, bedenini ..
Onu taşımaktan bezgin düşen, bacaklarını ...
Mecalsizliklerde, canını dişine takarak, son bir gayretle, sürüyerek ...
Attı kendini, metrukluğun ve silinmeyen hüznün sindiği, evine ...
Baktı, yarı ağlamaklı gözler ve perişan hallerle, aynadaki siluetine ..
Kırık-dökük bir tebessüm yansıdı, yüzünde,aynanın derinliğinde ...
Cam soğukluğunda ..!
Hüzünlerinin, aynaya düşmüşlüğünde ..
Efkar ve bezginlikle, derin, derin of çekerken ..
Süzdü son bir kez, aynada kendini, tepeden tırnağa, yeniden ..
Sonra, külçe gibi bedenini toplayarak, aynadan..
Kalktı yavaştan,yavaştan ..
Kurtardı, aynada ki yorgun bakan kadından, kendini ..
Yürüdü gitti, mide, bulantılarıyla ..
Ha kustu, ha kusacak hallerde, lavaboya ..
Bırakarak ardında ....
Yorgun bir geceden, arda kalan ..
Gecenin içinde, aynanın derinliğinde kaybolan, mutsuzluklar ecesini ...
Salladı, en okkalısından, küfürlerini ..
Kustu lavaboya, kustu içindekileri ..
Kurtulmak istercesine, kendinden ...
Bir bedende, çok kadının, tarifsiz bezginlikler çoğaltmışlığında ..
Aynanın derininde, kadınlardan birinin ..
Kederleriyle, suret, suret yitmişliğinde ..
Aynada bıraktı kendini, kadın ....!
Kendi deyimiyle ..
Yılların ve ömrünün ..
Telefliklerde, bok yoluna gitmişliğinde ..!
Arda kalanının, hala lavaboya içindekileri ve kendini kusmuşluğunda..
Genirti, hıçkırık ve küfürlerin oda da ve gecede uçuşmuşluğunda ..
Lanetler yağdırıyordu kadın, hayata ve kendine hala ..!
Aynada bıraktı kendini, kadın ....!
Aynada bıraktı kendini, kadın ....! 

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Friedrichshafen / Almanya

29/01/2017

Saat:05 _39

YAĞMUR BİLE YIKAYAMADI, HÜZNÜMÜ ..!

Öyle yoğundu ki duygularım ..
Boz bulanık sel-suluğunda, boğuldum ..
Değil arınıp-kurtulmak ...
Yağmur bile yıkayamadı, hüznümü ..!
Ömrümün ve ruhumun, yıllara uzanan
Katmer, katmer biriken kiriyle ...
Karardı, geçti kendinden, su ..
Yağmur gibi, delişmence, salkım saçak akarken, yaşlar ..
Çoğaldıkça anı, anı ..
Dertlerimin biri biter, biri başlar ....!
Sarar kara bulutlar misali, gönlümü, ruhumu, gamlar ...
Pencere camında ben, ötesinde yağmur ..
Aramıza giren, cam soğukluğu ....!
Elemlerimi iyiden, iyiye kamçılar ...
Pişmanlıkların faydasızlığında ..
Hicranlarımda, yutulmuşluğumda ..
Vurdukça cama yağmurlar, göz, gözü görememişliklerde ..
Bakarken dışarıya, ıslanan pencereden ..
Dertlerimin, hüzünlerimin esir almışlığında ..
Ardı, arkası kesilmeyen göz yaşlarım ...
Dinmek yerine, tıpkı dışardaki yağmur gibi ..
Azarak, iyiden, iyiye ....
Yaban atlarınının, kişnemelerini andıran ..
Gök gürlemelerinin eşliğinde ..
Aşka gelip, şaha kalkar, çağıldar ..
Pencere camı misali, sırılsıklam ıslanırken yanaklarım ..
Naçarlıkla, pişmanlık ve keşkelere aralanır dudaklarım ..
Son pişmanlığın. para etmemişliğini bilmenin, yürek burukluğuyla ..
Vurur öfkem, tıpkı yağmur gibi ..
Göz yaşı, göz yaşı, dışarıya ...
Hallerimin, böylesi içler acılığında ...
Hicranımın, kat be kat çoğalmışlığında .....
Hıçkırık seline, boğulmuşluğumda ...
Yağmur bile yıkayamadı, hüznümü ....!
Yağmur bile yıkayamadı, hüznümü ....!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Friedrichshafen / Almanya

26/01/2017

Saat:16_45

SAKLIDIR..

Bir damla göz yaşında ..
Bilsen ..
Neler, neler vardır ?
Bir damla, göz yaşında ..
Zamanın ve ömrün, öyküsü saklıdır ...!
Ömrün, öyküsü saklıdır ...!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Friedrichshafen/Almanya

24/01/2017

Saat: 06_58

HAYATLA TUTUŞTUĞUM LADESİ, HEP KAYBEDEN OLDUM !

İstemeden itildiğim bu oyunda ...
Yaldır-yapalak düştüğüm, bu amansız hayat yolunda ...
Gelmedik kalmadı, şu garip başa ...
Hiç babamı sormadı, hayatla, el alem, bana ..
Hep, anamı belledi ...
Hayatla tutuştuğum ladesi, hep kaybeden oldum, sonunda ....!
Gözümü açtım, açalı, şu dünyaya ..
Hayatın sillesini yedim, daima ..
Bahtım gülmedi, ne aşktan, ne mutluluktan yana ..
İsyanımı duyanın, olmamışlığında ..
Sarıldığım dallar, elimde kaldı ..
Balı, kaymağı el yedi, doyanlar, kirişi kırdı ..
Bulaşıkla, faturayı ödemek, hep bana kaldı ...
Halimi görenler, avanak dedi ...
Hayatla tutuştuğum ladesi, hep kaybeden oldum, sonunda ...!
Dur-durak bilmedi, yağdı taşlar, başıma ..
Düşmanım yokken ortada, dosttan geldi darbelerle, kazıklar bana ..
İhanet yazıldı, ömür sayfama ..
Ele, akı,
Karasıyla, yarası hep, bana düştü ..
Nedense talih, hep bana küstü .?
Güdük eşek kuyruğu gibi ..
Ne uzadım, ne kısaldım ..
Süründüm durdum, oldum olası ..
Ne, gözümü açtırdı, ne, yüzümü güldürdü ...
Başımın belası, geçim kavgası ....
Yüklendi sırtıma semer, sıktıkça, sıktı belimi, kemer ..
Ne cepte para, ne ayakta, kundura ..
Ne'de, kıçta don kaldı ...
Oldum sonunda, el-gün maskarası ...
Nerden çıktıysa karşıma, hayat denen bu, hıyar ağası ..
Kurumadı donumun arası, kapanmadı hiç kıçımın yarası ..
Hayatla tutuştuğum ladesi, hep kaybeden oldum, sonunda ....!
Ben, beni bildim bileli ...
Garibim gömleğimin, iki yakası
Bir an olsun gelmedi, bir araya, her ne yaptımsa .....
Ele talih, banaysa hep, Kör Salih çattı ..
Düştü hep, gülmeye hasret yüzüm, çatıldı oldum olası, kaşım ..
Daima ağırdı başım, yokuşa vuruldu yolum..
Kah ,düzde ...
Kah ,çıkmaz sokaklar da kayboldum...
Hiç mi hiç eksilmedi, sel-su olup, aktı göz yaşım ..
Ne gün gördüm, ne ondum ..
Aç geçsede günlerim, oldum olası, tıka-basa, toktum ..
Bilmesinler açlığımı, diye..
Açlıktan kokan nefesime inat, diş arama hep kürdan koydum ..
Anlayacağınız, aç gezdim, kuyruğu dik tutmalarda, tok göründüm ...
Halden,hale büründüm, hep, yerlerde süründüm ...!
Direnmeye ,dirensem de ...
Hayat denen kumarda, daima ütüldüm...
Girince, güneş kanıma ...
Sevda yeli, esince başımda ...
Kanıp, yalancı bahara ..
Aşka, çiçeğe durdum, ayaz vurdu, dondum ..!
Gonca ömrümü görmeden, zamansız sarardım-soldum ..
Üryan geldim, doğumda ...
Bana, hep üçün birinin kalmışlığında ...!
Meftalığımda, musalla taşına ..
Gömülmüşlüğümde, toprağa ...
İki arşın kefenin bile, ben garibe çok görülmüşlüğünde
Gelişimdeki gibi, giderken de, üryan kondum, mezara ..
Demem o'ki, bunca lakırdının sonunda ..!
Değil merhem olması, nasırıma..
Anlayacağınız gibi, hayatla olan tangoda ..
Hayat denen, bu gaddar ...
Olanca acımasızlığıyla, hep bastı, ayağıma ...
Yaram bana ...
Çığlığım, asumana asılı kaldı, ardım sıra
Hayatla tutuştuğum ladesi, hep kaybeden oldum, sonunda ....!
Hayatla tutuştuğum ladesi, hep kaybeden oldum, sonunda ....!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Friedrichshafen / Almanya

28/01/2017

Saat:07_37

İÇİMDESİN, İÇİMDE .....!

Boyasam, silsem, kazısam da, nakşol musluğunla ömrüme ..

Çıkmıyorsun ..

Yaralıyorsun ömrümü, yüreğimi ..

Yokluğunla kanırta, kanırta , boğarak acıya ...

Sensiz senliliğimde, bile ...!

Gitmelere kalksam da, senden ..

Sen, gitmiyorsun, benden ..

Ömrümde, ömürlüğünle ...

Çıktığım us ötesi yolculuklarım, düşlerim, bile ...

Tavafımın da, semahımın da, sanalığında ..!

Dönüp, dolaşmış lığımla nafileliklerde ..

Beyhude gayretlerde helak olup, bitap düşmecesine ....

Sende bitiyor, sende ..

Boyayıp, karalayıp, silip, kazısam da, duvardaki resmini ..

Çıkmıyorsun, çıkmıyor ....

Bezenmiş liginle içime, dışıma ...

Tepeden, tırnağa ömrüme ...

Bendesin, bende ...

İçimdesin, içimde !

İçimde ...!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Friedrichshafen / Almanya

27 / 01 / 2017 

Saat ; 13_33

KENDİMİN, VAR ETMİŞLİĞİNDE   ....!

Ne korkum var, ne'de, eyvallahım ...

Yaşadığım, ömür denen, kesemde ...

Görmediğimse ,sunulmamışlığın da ...

Gizli henüz, hayatın zulasında ..!

Olsun, ne çıkar ...

Yaşıyorsam sözün bittiği o, anı ..

Gelmişsem, yolun sonuna ..

Bitmişse,  deniz ..

 Görünmüşse,  kara ..

Ey ölüm, seninle bile pazarlığım ..

Alavare- dalaveremin  ..

Üstelik, minnetimin ve gebeliğimin de, olmamışlığında ..

Haydi, çık ta gel ...

O, yağız yılkı atlığında ..

Bindirerek beni, terkine ..

Al götür, şaha kalkarak, üstelikte  ..

Dört nala koşarak geçir, beni ....

O, muammalar ülkesine, erişmecesine ..

Bilinen tüm sınırların ötesine ..

O, gidip te, dönenin olmadığı, ölüm denen, aleme ...! 

Binmişliğimle, bir alamete ..

Varsın olsun, gideyim kıyamete ..

Kıyameti, yaşarken görüp ...

Kendi cennetimi de, cehennemimi de.... 

Kendimin, var etmişliğinde ..!

Kendimin, var etmişliğinde ...!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Friedrichshafen / Almanya

27/ 01 / 2017

Saat; 18_45

LAYIKINCA ANILIRSIN, SONUNDA ....!

İnsanlık, namus, erdem ve haysiyetsizlik savaşında ...

Bencillik, bedene, ruha hükmeden, en vahşi canavardır.!

En onulmaz virüstür, aslında ...!

O, çıkınca ortaya, sağ duyu çıkar, firara ...

Ona esir, kul-köle olunca ...

Onur, ahlak, vicdan, saygı, erdem gibi değerler ...

Sadece bünyeden değil, lugattan da çıkınca ..

Akıl şirazeden, insan ardan-edepten, hayadan ve yoldan çıkar, sonunda ..

Hırsın, beynini ve ruhunu, kamçılamışlığında ..

Yerle yeksan olunca, insanlık ve değerler manzumesi ..

Her yol, her davranış ve eylem, mübah görünür, ona  ...

Koyulur fırıldaklıklara, takla atmalara, el pençe divan, durmalara.

Anasını, boyayıp ,boyayıp,babasına, defalarca satmaya ..!

Kullanıla ,kullanıla ,metelik etmez hale gelince,hükmünü yitirince insan geçinen, ucube...!

Kişi döner, piyona, maymuna ve hatta vampire ..

Dahası ,kiralık katile,tetikçiye....

Çeker-çevirir insanı, içindeki bu canavar ..

Kulu, kul eder, kula ..!

İplerinin başkalarının elinde olmuşluğuyla...

Sonunda dönersin, ruhsuz bir kuklaya ..

Tamah ettiğin, üç-beş kuruş ile makam ve post uğruna..

Girersin kılıktan,kılığa ..!

Olup çıkarsın kanlı ellerde, tetikçi ve ispiyoncu hain bir maşa ..

Satarsın her şeyini, yeşil onlukla, şana-şöhrete, lükse, şatafata ..

Gün gelip, bitince işin ....

Suyu sıkılan, limon posasına dönünce....

 Layıkını bularak, atılırsın çöp kutusuna ..!

Tarihin, hakkında ki, hükmüyle ..!

Adının, hain şerefsize, çıkmışlığıyla ..

Alnına sürülen leke ve boynuna asılan o malum, yaftayla ..

Gidersin, bok yoluna ...

Lanetle ve layıkınca anılırsın, sonunda  ..

Layıkınca anılırsın, sonunda ...!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Friedrichshafen / Almanya

27/01/2017

Saat;22_00

BEREKETLİ SULAR GİBİ ....,

Kendimize zaman ayırıp .....
Gönül ve yürek kapımızın, ön yargısızlıklarda ....
Hayata, sevgiye ve kainata açılmışlığında ....
Bir cigara içimi, kendimizi içtenlikle dinlemişliğimizde .....
Duyup, keşfedip, bileceğiz ki ....
Özünde, her birimizin yitip giden ömrü ....
Yazılıp, tamamlanmamış ....
Bilinmezliklere gebe bir romandır ...!
Yazan eller, okuyan gözler, duyan kulaklar ..
Dillendiren dillerle, yaşadığı gönüller ...
Bire bir hissedip, her defasında, içinde bir daha, yeniden yaşayan, ruhlar ...
Otağ kurduğu ömürler, ona, vatanlık ...
Var olup, çoğalışına, kaynaklık eder ....
Kah, duru, duru çağıldar ..
Kah, Don gibi durgun ve dingin ...
Kah, boz-bulanık akar, güzellikleri ve hayatları yutar !
Sürüp-savurur hayatları, önüne katarak .
Su yataklarının,ovaların, ırmakların aluvyonları misali ..
Karışır ömür öyküleri bir birine, çoğalır, zenginleşir ..
Tıpkı, çayların, derelerin, ırmakların birbirine karışışı gibi ..!
Albenisiyle, bereketiyle göz kamaştırır ....
Zamanın ve hayatın, denek taşına vurulunca ....
Çıkar ortaya, işin özü ..
Gerçeğin, rengi ...
Doğrunun, önlenemez ışığı ..
Takkenin düşüp, kelin görünmüşlüğünde ..!
Nesilleri tükenmiş , hayatla bağları kopmuş ...
Seceresi okunmaz, anıları yad edilmez olursa, olsun ...
Yitip giden, her ömür öyküsünün izlerini sürünce ...
Dalınca dününe, dolaşınca dehliz ve labirentlerinde ....
İzlerin ve ömürlerin, birbirine karışıp ...
Ebruli renklerle donanmışlığında ....
Eskiden, yeniye doğarken, dünden izlerle donanarak ...
Düne, insana ve hayata dair, her ne varsa ..
Bünyesine katmışlığıyla, zenginleşen ..
İnsanın ve insanlığın matruşkalığında, sakladığı sırları ..
Büyüleri, gönül acıtan yaraları ..
Hatta inceden, inceye, sızıları ....
Ve, albenili mermerler misali, damarları ortaya çıkartmışlığıyla ..
Yeni efsanelere, vatanlık ...
Can sularına, pınarlık ...
Yeni duygulara, topraklık ...
Hayatı selamlayarak açan, yeni çiçeklere, bahçelik yapar !
Düşününce, ya'da dönüp bakınca bir an ...
Hayata, an'a, düne, olaylara ve anılara ...
Hasılı, kendimize ...
Görür ve iliklerimize dek içimize işlemecesine hissederek ...
Yaşar ve anlarız ki ...,
Ömürler, ömür öykülerini saklar bağrının derinlerinde ...
Dinleyerek yüreğini, düşün bir cigara içimi ...!
Unutmamalı ki, budur işin özü ...
Ömürler, zamana ve hayata inat ..
Direnerek, sürdürürler neslini ..
Değişik coğrafya ve bedenlerde girerek renkten, renge ..
Bürünerek halden, hale, can olmuşluklarıyla yeni beden ve kafeslerde ..
Ömür ve hayat tezgahındaki dokunmuşluklarıyla....
Her halı, ilmek ilmek kilimliğinde, yeniden ve dünden izlerin, renk ve güzelliklerin ..
Hatta ...
Aykırılıkların, ahenkle iç, içe geçmişliğinde ..
Ondandır ....
Yaylada, ova güzelliğinde mest oluşun ahengi ..
Ovadayken, doruklarda hissedebilmenin büyülü güzelliği ...!
Tıpkı ..
Toprak altına inen ve sonra apansız ortaya çıkan, sular gibi ..
Ya da, her gün eriyip, su olan buzullar ..
Su derinliğinde oluşan devasa buzullar gibi ..
Derinden, derine hücre, hücre, zerre, zerre iç, içe geçmişliğiyle ..!
İlk bakışta anlamamışlığın, kavrayamamışlığınla düşünür ,sorarsın bir an ..
Unutarak ayrıntıda gizliliğini..
Dersin, nerede mucize ve şeytan bunun neresinde ?
Yitmeden seraplarda, yaşatmadan düş kırıklıkları ve hüsranlar ...
Mucizenin, zerrede, gerçeğin ve şeytanın, ayrıntıda saklılığıyla ..
Bir damla su yada bir incir çekirdeğinden fışkıran hayat güzelliğinde ..
İncir ağacı bereketinde ve tadında..
Kanılmaz ve doyulmazlığıyla ..!
Fışkırır hayat, cömertliğiyle ..
Hayat-memat ve varlık-yokluk ..
Olmak ya'da, olmamak savaşında ..!
Taşıyarak, bağrında hayatları ..
Tıpkı, can suyu olup, hayat saçan, çöldeki vaha ...
Vaha da fışkıran, bereketli sular gibi ...
Bereketli sular gibi ...!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Friedrichshafen / Almanya

26 / 01 / 2017

Saat ; 21_42

ÜÇ KADIN, ÜÇ FOTOĞRAF ..

ÜÇ YİTİK ÖMÜR ÖYKÜSÜ ....!

Ederi üç kuruş olmayan, 
Yandaş boyalı basının, çirkef çamurundan izler taşıyan ....
Paspaye bir bulvar gazetesinin ....
Ölüm, ihanet ve polisiye haberleriyle dolup-taşan ...
Okurken insanları yorup, kasvete boğan, üçüncü sayfasında ...
Üç ayrı kadın fotoğrafı ve altında yer alan, iki-üç satırlık haberde ..
Üç kadının dramından, çileli hayat öyküsünden arda kalan ...
Kaotik ömürlerinden, izleri yansıtan, haberde ..
'' - Kadın, gözünü kırpmadan bebeğini denize attı ....! ''
'' - Evliliklerinin ikinci senesinde, kısır diye, kocası ve kaynanasınca, canice dövülerek öldürülen kadın ''
'' - Çiçek ve mendil satıp, özürlü kocasına ve çocuklarına bakarak ..
Yaşam savaşı veren kadın, çocuğu uğruna hayatını kaybetti ! ''
Başlıklarıyla verilen haberleriyle ,
Birbirinden habersiz ve birbirini tanımasa da, aynı gazetede buluşup ..
Dramatik öykülerinin, hazin sonunu paylaşıyordu ..
Kimisine göre, kör talih, ..
Kimince, kader ..
Kimince, feleğin oyunu ..
Arabeske belenen bu anlayışın ve başlığın egemenliğinde ..
Hükmedilen hayatlarının, ellerinden çalınıp, talan edilmişliğinde ..!
Üç hazin ömür öyküsünde, üç kadın ....
Aynı içler acısı sonu ....
Katledilişin ve katletmenin, telefliğin ....
İçe işleyen, yürek dağlayan, kahreden acısını içiyordu ...!
Kim bilir, ne umutları, nasıl da renkli düşleri vardı ?
Kim bilir ve kim derdi ki, üçü de, ziyan ömürlerde ?
Kayıp hayatlarda, kurbanlıkları tadıp, ölümü içerek ..
Yer aldılar, adli haberliklerde, bir gazetenin, elemler akan sayfasında ...!
Haberin ilkinde, çocuğunu denize atıp, katleden kadından bahsediyordu ..
İkincisinde, sırf çocuksuz kadınlığın, kısır kadınlığın, yürek yakan acısı ..
Bir diğerinde , yani üçüncüsünde de .....
Hayat-memat ve ekmek kavgasında, yitip-telef olan ömrüyle ..
Bir başka kadın hayatından, alaca karanlık haberler, yer alıyordu ..
Üç ayrı fotoğrafta, üç kadın ömrünün hebalığından, izler yansıyordu ...
Yazdığına göre, gazete de ..
''- Çekti derin, derin son birnefes, telaş ve panikle esrarlı cigarasından ..
Cesaret ve sözüm ona güç toplamak bahanesiyle, çaresizliklerde çırpınarak ...
Titreyen dudaklarıyla ...
Boğazına düğümlenen kesik, kesik hıçkırıklarıyla ..
Solgun yanaklardan akan, göz yaşlarıyla ıslanan ....
Adeta, üzerinden dökülen giysileriyle...
Suyun,havanın , martıların ve toprağın tanıklığında ...
Aldı bebeği eline, durdu, birden bire..
Çevirdi boz-bulanık, allak-bullak olmuş bakışlarını ....
Bebeğini yutmaya hazırlanan, kirli suları azgınca savrulan, hırçın denize !
Sonra, yumdu gözlerini, sıkıca ve öfkeyle ..
Savurdu, çırpınan bebeği denize ..!
Dalgalar yutmadan o, minicik bedeni, derinliklerine ..
Son bir kez sallandı, minicik bebeğin, olanlardan habersiz, biçare bedeni ..
Hayat adına, buydu tüm ve son gördüğü, göreceği ..
Bilmeden başına gelenleri, içti ölümü, bebecik ..
İçti ölümü, bebecik ..!
Günahlarda koyarak kadını, masum ve günahsızlığıyla ..!
Hatta, kurban ve mağdurluğuyla ...!
Ve, yutarken duyarsızlıkla, azgın ve cana susamış dalgalar,
Savunmasız, bebeyi .......!
Duyarlılıklarını yitiren, kadın ....
Kaybettiği kendini, unuttuğu analığını da, alarak yanına ......
Yüklendi caniliğin yükünü , acısını, utancını ...
Görünmeyen, ağır mı ağır yüklüğünde, omzuna ...
Takarak ...
'' - Evlat katili '' Yaftasını boynuna ,
Sürerek caniliğin yağlı kara kirini, alnına ...
Döndü sırtını denize, ölen bebeğe, hayata ve kendi gerçeğine ..!
Kaçarak, ayrıldı kıyıdan, ömrüne kalan ebedi sancı ve korkularıyla ..
Koyarak ardında, korkmalardan bile bihaber ...
Ölü bebek bedenini, azgın dalgaların kıyıya vurmuşluğunda ...
Kaçtığı karanlığın, koştuğu azap ve korkuların ..
Onu, kapı-çevre kuşatmışlığında ..!
Aynı gök kubbenin kuşattığı, aynı kenti paylaşan, bir başka kadın ömrü ..
Olan-biten ve yaşananların, farkında olmamışlığında ..
Kendi, acı öyküsünün azabını, utancını ...
Hak etmediği, ağır mı ağır, tahammülü zor, gerçeğini ve ceremesini ..
Lime, lime olan ömür öyküsünde, an be an iliklerine dek yaşamışlığıyla ...
Sırf, çocuğu olmuyor, bereketsiz, doğurgan değil, diye..
Damgalanarak, kısırlıkla ve lanetlenerek, nefret ve sevgisizlikle ...!
Öbür kadınca, denize atılan çocuğu, veremediği suçlamasıyla ..
Şiddete, nefrete ve işkenceye maruz kalarak, günlerce, hatta ömrünce ..
Dayaklar yiyor, ezalar görüyordu ..
Kaynanasıyla, kocası olacak aciz gavattan, dur- durak bilmemecesine ..
Üstelik iliğine, canına tak edip, onu hayattan bezdirmişliğiyle ..
Bir yanda, ana olamadığından ..
Bir diğer yanda, anasının nefretinden ölen canların, çoğalan katmerlenen acısında ..
Hayatlar sönüyordu, hayatlar, aynı anda gazetede yer almacasına ..
Bir paspaye gazete sayfasına haber olmuşlukla ..
Sırf, ana olamadığı, doğuramadığı için ...
Dışlanıp, horlanıp ..
İnsanlığın yüz karalığında ve utancın da ..
Katledilerek, ölümü içiyordu, ölümü, azaplarda ..!
Şiddete ve nefrete, kurbanlıkla ....
Dayakların kifayetsizliğinde, ölümü tadarak, kopartılıyordu hayattan ..
Hakaretin, küfrün, şiddetin ....
Sudan ucuzluklar da, bini, bir paralıklarda, havada uçuşmuşluğunda !
Üstelik, aynı kente ...
Hemen, üç sokak ilerde yaşanan ....
Bir diğer hazin ömür öyküsü de, yer almıştı, aynı gazetede ..
Eciş-bücüş harfler ve rengi solmuş, resimle ..
Buna göreyse ..
Köşe başında, ömrü gibi solmuş çiçeklerin arasında kala kalmış, bir kadın ..
Bir yandan, umut ve medet dileniyor ..
Bir yandan, gül ve ömür eskisi ve kire belenmiş mendiller satıp ..
Göz yaşlarının sel-suluğunda ..
Öfkeyle, lanetlerden tutunda ..
Yaradanına, şükürlere uzanan, deli- bozuk sözcükler, savuruyordu ..
Kıçını üşüten beton soğuğunda ve içe işleyen ayazın, donduruculuğunda !
Kadın, bacakları kesik kocasıyla, yok-yoksulluğun acısında kavrulan ..
Yetimlerden de beter hallerde ömür tüketip,acılar çoğaltan, çocuklarına ..
Ekmek parası, geçim nafakası götürebilmek için ...
Soluyarak kendini boğan, ağır, ağır zehir kusan ..
Ekzoz gazlarıyla dolan, havayı ...
Dururken ..
Kah, acıyan ...
Kah, nefret ve hatta alay dolu, küçümseyen bakışların, altında ..!
Kahrederek kendi kendine , yazarken ömür öyküsünü betona, sessizce ..
Elinden fırlayan, bebesini kurtarmanın can havliyle..
Fırlayıverince apansız ve şuursuzca kaldırımdan, sokağa ..
Altında kaldığı taksice ona ölümün sunulmuşluğunda ..
Ödül mü ?
Ceza mı ?
Anlaşılmazlığının ortasında, canını teslim ediveriyordu, oracıkta ..
Yazdığına göre gazete de, sahip çıkanı bile olmamıştı, cesedine ...!
Bir gazetede, üç fotoğraf ...
Üç fotoğrafta, yitik ömür hikayesinin kaynağı, üç kadının ölüm haberi ..
Sırıtıyordu, arsız, arsız ...
Ölümün, soğuk yüzünü göstermişliğiyle ..
Kusarken elemleri satırlarıyla o , gazete sayfasına ..!
Ortak paydaları ..
Hepsi, hayatın ve kendi acılarının ..
Ömür denen, çilelerin demlenmişliğinde, süzülüyordu, hayatın imbiğinde..
Her birinin, kendi yakıcı gerçeğiyle ..
Üç ayrı ve birbirinden habersiz kadın ..
Üç ayrı çileli hayat ..
Üç ayrı dram işleniyordu yan, yana bir gazetenin, üçüncü sayfasında !
Yaşıyor ve yanıyorlardı, aynı gök kubbenin altında ..
Sayfalarda yiten öykülerden, acıların fışkırmışlığında ..!
Fotoğraflardan kalan, yitik ve ölü bakışlarla ..
Değil hafızalara işlemek, anında silinip gitmecesine ..
Hatta, okuyan çoğunun, ilgisini bile çekmemecesine ..
Üç kadın öyküsünden saçılan, düş kırıklıklarının ..
Kente, caddelere ve gazete sayfasına dağılmışlığın da ..
Üç kadın bakıyorlardı yan yana, olmadıkları hayata ..
Sığamadıkları dünyada, sığıvermişlikleriyle bir habere ...
Neler, neler anlatıyorlardı, kimseler bilmeden, fotoğraf sessizliğinde ...!
Artlarında kalan, ömür acılarıyla
Paspaye bir bulvar gazetesinin, üçüncü sayfasında ....!
Üç fotoğraf, üç kadın, üç haber ..
Üç yitik ömür haberi, sıcaklığında ...
Ömürlerinin, un-ufaklığın da, yerle yeksanlığında ...!
Dizilerek, yan yana !
Üç kadın, üç fotoğraf , üç yitik ömür öyküsü ..!
Üç kadın, üç fotoğraf , üç yitik ömür öyküsü ..!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Friedrichshafen / Almanya

26 / 01 / 2017

Saat ; 18_26

HAYAT SURET, ÖLÜM GERÇEKTİR ...!

Ne kadar çok laf edip ..
Söylenip duruyordu, hayat üstüne ...
Taki ..
Odaya girip, yere yuvarlanmış fötr şapkayı görünceye dek ..
Baktı şapkaya ..
Tutuldu nutku ...
Ölümün gerçeğiyle tir tir titreyerek ..
Sustu ...
Sükuna gömüldü .
Lal oldu dili ...
Şapka bir çırpıda anlatta ona ,
O,değişmez iç yakan gerçeği ..
İçtenlik ve yalınlıkla ...
Abartısızlığında ...
Adeta, fısıldıyordu hala, şapka ona ..
'' - Hayat suret, ölüm gerçektir ...!
- Hayat suret, ölüm gerçektir ...! ''

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Friedrichshafen /Almanya

26/01/2017

Saat:00_12

SİZİ, GİDİ TUZU KURULAR, SİZİ ..!

KURTARAMAZ SİZİ, NE NARALARINIZ, NEDE, EVET ..!

İnsanlık var olalı, dünya kurulalı ...
Emek, ekmek, sömürü-alın teri kavramları girdi-gireli, insanlığın diline ..
Ve onurla, onursuzluğun savaş literatürü oluştu, oluşalı ..
Sizin gibi, düzen ve korku krallığı çanakçısı,ayakçısı, kıç yalayıcısı ..
Türedi insan müsfetteleri düzünbazlar, hep yer almıştır
Egemen erkin ..
Gücün, karanlığın ...
Despotluğun ...
Yobazlığın ...
Korkunun krallığının ve faşist, kanlı sömürü diktalarının yanında, şak şakıcılığında ...
Susurlukta izlerin hala belirgindir ...
Eyyyyy ....
Sade, futbolun değil ..
Derin devletin karanlığının ve kanlı katillerinin yanında ....
Canilerin payandası,
Şerefsizliğin ve riyanın, cambazı ...!
Diktatör yalakası,
'' - Şeytan '' Lakaplı, karaktersiz Rıdvan Dilmen denen, sünepe sipsi ...
Durur mu hiç senden işaret alani, cümle yalakalar çetesi ?
Döküldüler onlarda, göbecikler atıp, kıvıra, kıvıra, ortaya .....
Görünen köyün, kılavuz istememişliğinde ..
Dahası, Perşembe'nin gelişinin, Çarşamba'dan ayan-beyan belliliğinde ..
Yalayarak kıç, avaneleri, parsaları toplayalım ..
Günü kurtarıp, cukkayı dolduralım telaşıyla ....
Koro halinde, veyveleye verdiler, ortalığı ....!
Ananız, riya çanağına çatlamış, sizi ..
Arı-perdeyi, hayayla ,edebi, daha doğarken yitirmişsiniz ...
Siz, asalak keneler ve kıç yalayıcılar, sürüsü ..
Sizi, tuzu kuru kapı kulları, evet şakşakcıları, sizi ....!
Uzunun kapı köpeği, arsız-yüzsüz dalkavukları ....
Sizi, gidi tuzu kurular, sizi !
Ölen, ocağı sönen, teleflerde kırılıp-tükenen, siz cibilliyetsizler değilsiniz..
Kardeş kanı akarken, ortada .....
Bakıyorsunuz siz, hep günü kurtarıp, kıç yalamaya ..
Unutmayın ki, bir gün ..
Hesapların dönmüşlüğünde, evlat acısı, yokluk, ölüm de, çalar kapınızı ..!
Görün, o gün kurtaramaz ...
Şimdi elpençe divanlıkta, kıçını yaladığınız UZUN sizi !
Gül ağacı yada gündoğdu gibi ......
Eğilip, dönmelerde, hayasızca, kötüye hizmette, sınır tanımıyor ..
Padişahım çok yaşa, naralarında kendinizden geçiyor..
Tüyü bitmedik yetimin, ekmeğine-aşına, göz dikip ..
İnsan kanına, ekmek banarak ..
Haramı-helali hiçe sayarak .....
Sadece, günü kurtararak, çürüyüşe çanak tutuyorsunuz ....!
Haysiyet, onur, haya, ar-edep dağıtılırken, siz nerdeydiniz ?
Kendinize, şerefsizliği yaşam biçimi, seçtiniz ..
Giden ağam, gelen paşamlıklarda ..
Dün Özal'ın, bugün Uzun'un gemisine bindiniz .....
Unutmayın ki ...
Felaket te, gemiyi ilk terk edip, kaçan, siz hain farelersiniz ..
Sanmayın, kendinizi fasulyeden nimet sayıp ..
Hergelede imam eşekliğindeki anırmanız, kandırrır garip-gurabayı ..
Kansa, kansa size, aklı evellerle, ahmak koyunlar, kanar ...!
Evetciler kervanında, sizcileyin ihanete soyunur, memleketi satar ..!
Sizler ki, haysiyet ve onur fukarası, tuzu kurularsınız ...!
Kapının önüne yatıp ..
Domalmalardan, medet umansınız ..!
Kiminiz, televizyonlarda köşe tuttunuz ..
Kiminiz, Uzunla yan yana, arz-ı endam ettiniz ...
Topunuz, haram lokmaya, eyvallah dediniz .....
Sizler, hep üflenince öttürülen zurnalarla, düdüklersiniz..
Tuzu kurulukta ..
Daha çok, diyerek cebellezi derdinde, ar-namus dümdüz dizilenlersiniz ..
Uzunda kurtaramaz, insanın haysiyetini ..
Yoksa, ademde, haysiyetle karakter ....!
Vermemişse mabut, neylesin sizin gibi düzenbaz, çürük elma Mahmut ..
Son sözümüz, son tavsiyemiz ..
Namussuzluklarda boynuzun kulağı geçip, bir yerlerinizi deldirerek ..
Badelilere kul-köle, badelenmiş türedi tiplersiniz ....!
Sizi, tuzu kurular çetesi, sizi ..
Desenizde evet, bilesiniz ki,
PİÇ DOĞAR, BU VELET ...
Yetmez ve kurtaramaz Efendiniz Uzunla,sizi ...
Ne, naralarınız, ne'de, evet ..!
Ne, naralarınız, ne'de, evet ..!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Friedrichshafen/Almanya

25/01/2017

Saat;17_00

HAYIR'LARA, VESİLE OLA ...

Cin Ali, cin Ali olalı, okkalısından çarpacaktı insanları ..
Neye uğrayacaklarını, şaşırtmacasına ...!
Sanarak herkesi, kendi koyunları gibi eblek,
Biatta kul, ahmak oğlu ahmak çıkmalarını, umarak....
Hani'ya, şunun şurasında ..
Kedi olalı, bir fare yakalamanın, heyecanıyla ..
Tebessümlere dalacaktı, garibim ..
Kendini, darı ambarında gören, aç tavuklar gibi ..
Avanak ,avanak ..!
Lakin, gelin görün ki ..
Kazın ayağı, hiçte öyle değildi ..
Uymadı, evdeki ve kafadaki hesapla, alış - veriş, çarşıya ..
Üstelik te, hayatın gerçeğine ..
Hele hele, hepsine eyvallah ta ..
Birde ahmaklığın da ,yoz akıllara hükmeden ..
Fikir ve ahlak fukarası, zeka küpü saydığı kalmasaydı açıkta...
Tıpkı, yırtık dondan fırlayan ..
Çıplaklıkta, dona kalan, kıçı gibi ..!
Unutuvermeseydi birde ..
Ayakkabı küçük, ayak büyükse ..
Girmezdi ayak, pabuca ..
Üstüne, üstlük ..
Yanlış hesap, dönerdi Bağdattan, eninde - sonunda ..!
Unutmasaydı, hayatın ve sağ duyunun, bu basit ve ilk gerçeğini ..
Tam, aferini alıp,sırtını sıvazlatacaktı uzuna, uzun, uzun ..
Ama olmadı ..
Yitirdi itibarı, düştü gözünden uzunun ..
O gün - bu gündür CİN Ali, cin çarpmışlıklarda ..
Topaçlara, taş çıkartmacasına ..
Fıldır, fıldır döner durur, ortada ..
Cin Ali, ettiğini bulup ..
Düşmeli, kendi kazdığı kuyulara ..
En Hayır'lı sonuç budur, çünkü ...
Biz biliriz, onun dününü de, ününü de ..
Bizim Cin Ali, haramilerin piri, dalkavukların önde gideni ..
Bakmayın, akıllı geçindiğine ..
Cin Ali'nin seceresi de, geçmişi de, belli ..!
O, bildiği fırıldaklıklarda döne dursun, emirlere itaatle ...
Ayrancılı Davutoğlunun ımsığı, Ahmet misali ..
Alır sonunda, o'da üçün birini, tıpkı Ahmet gibi...
Takar koluna, Karamürsel sepetini ..
Hancı gider hanına ...
O kalır, mezberiliklerde, bok pazarında ...
Bor pazarını, kaçırıp
Eşeğini, Niğde'lere sürmüşlüğünde ...!
Bu fırıldaklıklarda, dönen, dönene ...
Devlet olmuş divane...
V atan,millet ,sakarya bahane..
Kıçı kurtarmak için, postu sermiş, eşiğe ..
İstikbali bok içinde, ömür, tüketiyor ömür ..
Sıçtı Cafer, Bez getir, teranelerinde ..
Minareye kılıf, ihanete, bahane arama telaşında ..!
Dönmüş adeta, Tekir den korkan, fareye ...
Kanarak Uzun'la, Cin Ali'ye ..
Kandırılanlar kervanına ,katıldı Devlet te, sonunda...!
Kala, kala kaldı, üçün biri de, kendisine ..
Dedik'ya, fırıldaklıklarda yok kimseler, üstüne ..
Cin Aliyle, Devlet dönmelerde, birbiriyle yarışıyor, nispette ..
Haydi bu dönüş, bu gariban ülke ve halk için ..
HAYIR'lara, vesile ola ...!
HAYIR'lara, vesile ola ...!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ 

Friedrichshafen /Almanya 

25/01/2017

Saat:01_14

YENİLGİLERDE , YUTULMUŞLUĞUNDA ....!

Arttıkça bunalımı, bulantılarla ekşidikçe midesi, ağzı-dili ..
Duyuramaması sesini, anlatıp, ifade edememesi kendini ..
Onu, içsel yalnızlıkların, korumasız bataklığına sürükledikçe ..
Çırpınıyordu, son bir çaba , gayret ve direnişle ..
Dahası, umut kırıntılarının, yaşama sevinçlerinin son zerreleriyle ..
Tutunmak için hayata, diş-tırnak , canhıraş gayretlerle ..
Cılız bedeninden, yorgun ruhundan beklenmeyecek, gayret ve çeviklikle ..
Üstelik, hala insana, insanlığa, iyiye, güzele olan inanç ve değerlerini ..
Korumaya, gayretle ...
Son bir kez baktı, sağına, soluna ..
Onu yutan koyu griliğin, kurtların sevdiği boz bulanıklığın ortasında ...
Kendi yalnızlığında ve insan yığınlarının kirlettiği dünyanın yozluğunda ..
İliklerine dek tir, tir titreyerek adımladı, sonunda ..
İnsanlık bataklığının metan gazının değil sadece körpe ciğerlerine ..
Ta iğdiş edilip,tarumarlıklarda yerle yeksan olan ruhuna, dolmaya başlamışlığında ..
Yürüdü, kendi adımlarının onu yalnızlığın, naçarlığın, bedbahtlığın...
Tarifsiz hüznün ve sonun, gayya kuyusuna yöneltmişliğinde ..
Kimsecikler demezdi, konduramamışlıklarıyla ..
'' - Genç yaşta kıydı canına ...! '' diye
Soyundu ,dökündü yeni yola ,eskinin izini , kirini ,kırıntısını taşımayı istemeyerek ...
Çırpı bacaklı bu genç ömrün ...
Böylesine yorgun, yaşlı ve teslimiyeti sineye çekecek kadar, bitaplıkta ...
Hayatı sevinçle adımlayacağı yaşta ve çağda iken ölüme tutsak yürüdüğünü ...
Hayat denen tahterevallide....
Hep,düşen,...
Hep kaybeden olmuştu, oldum olası ..
Hayatın mı, feleğin mi ?
Yoksa...
İnsan geçinen, hilkat garibelerinin sillesi mi,
Onu, daha çok bezdirmişti, canından ..?
Bilinmezliklerin kucağında...
Ölümün, görünmeyen dar ağacında ...
Sunarken, hayat ölümü, ona ..!
O, gidiyordu ..
Yorgun, titrek ve ürkek adımlarla ..
Ona, biçilmiş sonu, yaşamacasına ...
Ölüm saçan, gri sessizliğin ve öldürücü yalnızlığın ortasında ...
'' - Her intihar,
Yiten yaşama sevinciyle, çoğalan bir çığlığın ve yüreğin , sesinin ...
Göz göre, göre ve amansızca,acımasızca , Duyarsızlıklar da çalınışı ....
Bir ömrün....
Nemelazımcılıkların hortlamışlığında ....
İnsancıkların , insana, ilgisizlikle sırt dönmüşlüğün de..
Duyarsızlık, horluk ve hoyratlıklar da, talanı ve çalınışı dır, aslında ...!
Tezinin, bir kez daha, genç ölümlerden birinde doğrulanmışlığıyla ..
''Her ölüm, zamansız ve erken ölümdür '' , sözüne inatla ..
Ömrünün, doyamadığı gonca çağında ...
Yürüdü genç kız, yürüdü, ölüm sessizliğini içerek ...
Kendini yutmaya hazırlanan, bataklığa ..
Oldu olan, yaşandı hazin bir son ...
Bataklık yuttu, onu ..!
İnsanların değil, bataklığın ona kucak açmışlığında ...
Kendinin, zorakilikler de ölüme, kucak açanlığıyla ...
Öldüresi gri yalnızlığın ortasında kala, kalan, genç bir ömrün ...
Sevgisizlikte yok olup, yenilgilerde, yutulmuşluğunda ..!
Yenilgilerde, yutulmuşluğunda ..!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Friedrichshafen / Almanya

22 / 01 / 2017

Saat;10_20