O, KARDELEN ÖMRÜN
Vesveselerin, keşkelerin, karaltı, karanlık ...
Hasılı, korkuların kurbanı çitlembik güzelliğindeki kız çocuğu ....
Görünmezliğinde bile, seni ..
O, küçük yüreğini, gonca ömrünü ürkütmeye yeten ...
Devasa ketumluk ve kayıplık, bilinmezlik sınırları mı ?
Tutsak ediyor, seni ...
İçinde çoğalıp, seni yutan girdapları mı, aşamıyor sun ?
Çıkıp ta gelmenin önündeki ..
Bilinen, bilinmeyen, görünen, görünmeyen ..
Varsayılan tüm unsur ve tehditleri, olasılıkları ..
Kapı çevre seni esir alan o, heybetli surları mı aşamıyor sun, de bana ?
Kör ebe oyunlarında, saklandığın yerde mi, unutulup, kala kaldın ?
Dehliz ve labirentlerin küf ve güherçilelerimi, yuttu seni ?
Dahası ve en kötüsü de ....!
Kendinde mi unuttun, seni ?
Kendin mi yuttun, kendini ?
Sevgisizliğin çöllerinde ...
Oradan, oraya ağıp, savrulan kumlar mı ?
Fırtınalar mı, seraplar mı yuttu, sen biçareyi ?
Hangi eller kararttı, o doyamadığın ....
Kıyamadığım, asude ömrünü ?
Kimler, talan ve tarumar etti ?
Kim çaldı, yarınlarını, umutlarını ?
Düşlerini, yarınlarını ..
Dahası, seni senden ?
Kim zehir etti o, gonca ömrünü sana, kim ?
De bana, kim ???
Bir tutam sevginin çok görülüp,esirgenmişliğinde,
çalınmışlığındamı yutuldu ?
Sevgi nedir tatmayan,tanımayan o, kardelen ömrün ...!
O, kardelen ömrün ...!
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ
Friedrichshafen / Almanya
05 / 01 / 2017
Saat ; 21_56
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder