DÖKERİM İÇİMİ SANA, PAPATYA....
Kimselere içimi dökemem
Bir sen dinlersin papatya beni..
Çünkü rüzgarlar sürüp,
Savurmuştur senide...
Benim gibi......
Ben, sen, ağaç dalları ve ekinler,
Sallanırız, ifil, ifil esen yelle.
Kopan kasırgayla....
An gelir ...;
Kırılır dökülürüz, an gelir boynumuz bükülür....
Sevgilere kesilirken gönlümüz,
Hüzünlü şarkılar söyler...
Ruhumuzda dinmez isyanın ıslıkları, türküleri.
Ha şimdi koptum, ha şimdi kopacağım hallerinde,
Sonunu beklemekle sararıp, solar ömrün bencileyin,
Yoktur benimde senden farkım.
Sevmek için geç ,
Sevilmek için talihsizler durağının ,
Müptelalığında geçer ömrüm..
O sonun an be an yaklaştığını bilerek..
Kırlangıç telaşlarına düşerek.
Ömrümüz uçar hayatın bağrında..
Şu masmavi kubbenin altında.
Yüreğimde takat,
Gözlerimde umut,
Gönlümde heves kalmamış'lığında....
Ak düşmüş saçlarım ,sencileyin dans ederken...
Rüzgarların önünde ,
Dökerim içimi, sana papatya ..
Sırdaşlığını bilmemin  huzuruyla ..
Dökerim içimi, sana papatya ...

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ
Altınoluk/Edremit
24/05/2015
Saat:02_35

Hiçbir şey, göründüğü gibi değildir ..

Nesnelerin özüne, gerçeklerin ardına .. Gülüşlerin gizlediklerine bakıp, görünüz ... Gözdeki tebessümde perdelenen hüznü görebilmek , Ayna derinliğindeki gizemi ve gerçeği kavramak .. Tevazu ve adapla sırlanmışsa ... O ruhun yüceliği, karakterin sağlamlığı .. Gönlün zarafeti, ilmin ömürdeki şavkı, nurani yansıma güzelliği ortaya çıkar .. Ön yargılılık ve peşin hükümlülük ömre külfet, vicdana zul, ruha azaptır ..

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ