KARDELEN ÖMÜRLER

YIKILASI, TANDIR’DA …..!

Kaynanamın közüne, pancar gömdüm tandıra …
Kül, körleyince közü, pişmedi kaldı yarına ….
Vakit oldu, dar akşam ….
Görümcem, ünledi damdan …
Seyyirtim ona koştum, çıktı aklımdan pancar …
Yoğurdum hamuru, tuttum pazıyı, açtım yufkayı …
Ettim-döşedim yufkayı üstüne aşı pişirdim …
Kaynanaya yedirdim , gocalara gayfaları içir'dim …
Alamadım hızımı, esirgemedim emeğimi …
Tırsmamışlığımla işten, her işin elimden gelmişliğin de …
Ben, beni bildim, bileli, aramamışlığımla emeğimi …
Üstüne,üstlük, hamarat'lığımda kalkınca şaha ….
Aşını-küş'ünü bir ettim, kahrımı da beleyerek ..
Çıkın ettim, soktum,sokuşturdum derdimi-tasamı , sevinç ile neşemi, yüklük ile bacaya …
Verdim gönlümü, bir dal cigaraya, yaktım telledim …
Buram,buram kokularla içtim onu bir solukta …
Gitmesin diye yabana,külünü, attım ağzıma,
Yuttuğumu, yuttum,kalan dumanını üfleyip-savurdum havaya …
Alaca karanlığın kerahat'lığında, akıp giden zamanda …
Yaptım görevimi tastamam,baştan-aşağıya …
Koyunları sağdım, yatağı-yorganı serdim ..
Vakit dar, gece uzundu, anılar yadıma , yorgunluk bedenime çöktü.
Fikrimin ince gülü yar, gecede aklıma düştü …
Başımda, kavağın …..
Gönlümde, sevdanın yelleri esti …
Çocuk,çoluk,ihtiyarlarla örümce sesini-soluğunu kesince …
Gömüldüm bir başıma yatağın-yorganın içine …
Ölümden de beter ayrılığın, özlemin közü düşünce, özüme …
Hallerimle yar üşüşünce, aklım ile gözüme ..
Kuş misali uçtu gitti aklımdan, izanımdan…
Küle gömülü pancar, kala kaldı, tandırda …
Kala kaldı, tandırda ..
Olanlar oldu sonunda …
Pancar yanıp-kül oldu, yıkılası tandırda …..!
Yıkılası tandırda …

Erdem YASSIBAŞ / İKRARİ

Ereğli / Konya –Türkiye

19 / 07 / 2017

Saat ; 21_05