ÖMÜRLERİN, SANILAN VE BİLİNENDENDE DERİN ….
KEŞFEDİLMEYİ BEKLEYEN, GİZEMLİ BİR ÖYKÜSÜ VARDIR,
SESSİZLİKLE DİLLENDİRİLEN …..!

Zaman ırmağının, an gelip çağıldayarak köpük, köpük coşkulu An gelip ….
Rusya steplerinin ve ayazının sinesini öpen, Don’dan da durgun akmalarda …..
Adeta, kendini canlı ve cansız kainata sindire, sindire nakşetmecesine, dingin akmışlığında …
Üstelik, hayatın bağrındaki doğruyla-eğri, akla-kara, yanılgıyla bilgelik, döngü ve hengamesinde …
Doğrunun içinde, yanlışı, karanın içinde, akı barındırıp ….
Bunu, yeri, koşulları ve zamanı gelince, dışa vurmuşluğunda ..
Ölmenin , doğmanın, ağlayıp-gülmenin, mutluluğun-mutsuzluğun, süreç içinde varoluş ve gerçekleşiş zamanı olmuşluğunda …
Ömürlerin, bedenlerin, ruhların, beyinlerin ..
Gayretlerin, çabaların ve debelenişlerin …
Geçmişle, zamanla, hayatla aralarında hesap uyuşmazlığını sonlandırıp …
Aralarındaki o, görünmezliğinde var olup …..
Derinleşen, çoğalan uçurumu kapatıp, yok etmeye yeminliliğinde …
Yanılgı ve yenilgilerin azaplarının inadına …
Eylemlerinde, serüvenlerinde, devinimlerinde ….
Sevinç var edip, çoğaltmanın çabası ve keyfiyle, hayata tutunarak, umudu selamlamışlığında …
Tıpkı, ayın, güneşin, yıldızların ve dağlarla,duvarların,kimi aynaların, görünmeyen arka yüzleri gibi ..
Muammalar odağı olan ve keşfi bekleyen yüzü ve derin mi derin, dehlizi ve atlası vardır ..
Ömrüler de, nihayetinde kayıp gitmezler mi ?
Her kayışları, ölüm demek olan yıldızların, gök yüzünde kayışları gibi ..
Ömrüler ve hikayeleri, zamanın ve hayatın zulasında birikirken yanar , pişer ve biçimlenip, şekillenip, olgunlaşırlar ..
Yada hamlıkla, hiçliklerde, pejmürdeliklerde, heba olur giderler..
Tıpkı kömüründe, elmasında özleri ve kaynakları aynı olsa da …
Varoluş süreçleriyle, evriliş öykülerinin, farklı ve renk cümbüşünde yazılmışlığı gibi ..
Kömür yanıp, kül olur, çöpe giderken,
Paha biçilmez bir elmasın ….
Onu elde edebilmek uğruna verilen savaş ve çatışmalarda yada uğraşlarda …
Sırf ona sahiplik uğruna, nice hayatların, ömür,umut ve düşlerin hebasına yönelik, ölümler ve efsaneler var ederek ….
Akıl ve duygu oyunları, düşsel ve düşünsel hezeyanlara savruluşlar …
Daha da yetmezse, desiseler, hileler taşıyıp, entrikalar karanlık, karaltı ve korkular çoğaltmışlığında …
İşte, tamda böyle yığınak ve sığınaklarda çoğalmacasına …
Özgürlüğün ve sadeliğin yadsınamayacak kadar güzel olup hayatı ve ömürleri ….
Hatta, kainatı kaplayıp, dal-budak salarak çiçek açmışlığında ….
Kendi destanında,kendi gizemini çoğaltıp kah, kayya kuyusunu ..
Kah, doruğunu inşa ve var etmişliğinde …
ÖMÜRLERİN, SANILANDAN VE BİLİNENDEN DE DERİN ….
KEŞFEDİLMEYİ BEKLEYEN …..
GİZEMLİ BİR ÖYKÜSÜ VARDIR,
SESSİZLİKLE DİLLENDİRİLEN …..!
SESSİZLİKLE DİLLENDİRİLEN …..!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Ereğli / Konya

18 / 05 / 2018

Saat ; 20_56 

İÇİNE EDİLİR, DOMBRA’NIN …..!

Riya, içtensizlik ve baş döndüren bencillikle bilenip keskinleştiren kibir musallat olmuşsa başa ….
Bir halt ve hayır olmaz o zattan millete,halka ,gelse de başa ..
Sıkıştıkça başı, sıçar sıvar, içinin-dışının, hele ki de tesdisinden akanın kubur, safra olmuşluğunda …
Onun anladığı-anlayacağı tek dil şiddet, garez-kin ve küfür ..
İcra edip çığırtkanlığa durup, avaz, avaz bağırıp, çağırıp, çığırıp söylediği söyleyeceği tek şarkı, Dombra ’dır, Dombra …
Bunu da belerler kine,nefrete, nifaka ..
Dombra’ da, kirlenlenmekten nasibini alır, onların dilinde ve ağzın da …
Sevgiden,hoş görüden ve insanlıktan nasibini alamamış bu güruhun varacakları yer tarihin çöp sepetiyle kubur..
Söyleyecekleri de Dombra'dır, Dombra …
Bildikleri ve icra ettikleri başka bir yaşam ve söylem dilinin olamamışlığın da
Kirlenir, kirletilir, içine edilir, Dombranın …..!
İçine edilir, Dombranın ..

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Ereğli /Konya

07 / 06 / 2018

Saat ; 21_00

HERKES, KALBİNDEKİNİ HEDİYE EDER…!

Yıllar önce senden duymuş,kelamının içime işlemişliğinde …
O gün-bu gündür hep yüreğimin,gönlümün ve dimağımın baş köşesinde taşımış ..
Değil unutmak, olanca özenimle sarıp, sarmalayarak ömrüme rehber …
Yoluma, yürüyüşüme kılavuz ve yönüme, pusula etmiştim …
Benim için o gün-bu gündür, Zöhre yıldızı güzelliği olup dünyamı ve hayatımı ışıtmıştır bu dillendirişin ..
‘’ – Herkes, kalbindekini hediye eder …! ‘’
Sen bana tüm masumiyetin,cömertliğin ve yürek güzelliğinle bu armağanı sundun sunalı …
Sen belki bilip,fark edemesende sığınağım,huzur kaynağım, güvenilir limanım ..
Masumiyetle sevgi ve sevinç çoğalttığım, otağım olmuştun …
Şimdi yarım asıra varan süre ve hengameler demetinin ardından ..
Yaşadığım onca çetrefilliliğin ..
Dahası,hayatın dayattığı ceberutluğun içinde o kandil ışığınla ve rehber sözünle tutunup yürümeye koyulduğum bu, ‘’ HAYAT OKULU’nun ‘’, bana hala diploma vermemişliğinde ….
Bende sana, gönül ateşimde pişirip-taşırıp, aş ettiğim …
Çoğaltıp, bölüştüğüm bu gönül ve ilim aşını,kelam nimetini, sana getiriyorum ..
Taşıyabildiğim bu sungunun, artık yüreğimden,ömrümden ve dilimden taşmışlığında ..
Liyakat,layık olanda değerlidir, inancıyla koruyup,kolladığım ..
Hatta, gözümden bile sakındığım bu armağanı sana sunarak ..
Beslendiğim ilim ve feyiz pınarından kana, kana su içmenin gönül hoşluğu ile ..
Emaneti ehline verebilmenin hazzını,onurunu ve kıvancını taşıyorum ..
O günkü çocuk saflığım,içtenliğim,inancım ve masumluğum ..
Hatta halet-i ruhiye ile..
‘’ – Ufku ve ömrü,şafağı aydınlatan, sevgi ve bilgelik güneşidir. ‘’
İnancıyla çıktığım yolda beni sana..
Bendeki kutsal emanetini sana getiriyorum, kıvançla,iftiharla …
Ayaklarımın heyecandan tir,tir kesilip,yüreğimin kelebekler gibi kıpraklığında ..
Kim bilir, bekli de zaman içinde yiten, saflık ve duruluk duygumun ve kadirbilirliğimin eskiyip,aşınmış olabileceği endişesiyle ..
Üstüne ilaveten, duru gülüş güzelliği,kardelen aklığı ve karanfil albenisi ekleyerek ..
Azımı çoğa sayarak ..
Çam sakızı, çoban armağanı bu sungumu kabullenerek, beni kıvanca boğacağına olan …
Sarsılmaz inancımla içimin,içime sığmamışlığında ..
Erinç, sevinç ve coşkuyla …
Dudağımda mırıldadığım o, en sevdiğin ezgileri dillendirerek …
‘’ –Yaslı gittim,şen geldim ..
…..Aç koynunu,ben geldim ..
…..Bana bir yudum su ver, çok uzak yoldan geldim ..! ‘’
Terennümler çoğaldıkça içimin,içime sığmamışlığında ..
Dediğin o nadide sözlerin yeniden ve bir daha,bir daha güçlüce çınlamışlığında …
Yürek sesimin seslere karışıp,kulağımda ve ruhumda çınlamışlığında ..
Doğru söze ne denir ve üstüne kelam edilmezliğin bilinciyle ..
Emanetini,sungunu,sana sunmaya geldim ..
Ta yıllar ötesinden ve çocukluğumdan derdiğim, masumiyetlik ve içtenlikle ..
Buda, senden alıp,yüreğimde yaşatarak, çoğaltarak, sana armağan ettiğimdir..
‘’ – HERKES, KALBİNDEKİNİ HEDİYE EDER…!
….. HERKES, KALBİNDEKİNİ HEDİYE EDER…!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Ereğli / Konya

01 / 07 / 2018

Saat ; 02_05

 

DURUM ......

BOK ÜSTÜN, BOK ......!

Bütün eğrileri toplasan, bir doğru .....

Yaşlıları cem etsen, bir genç ....

Sayısız yalanları derip-çat san bir doğru ....

Riyakarları birlesen, bir dürüstle, doğrucu Davut ...

Aslı yok yaylalarının ulasan birbirine, bir karış toprakla bir çakıl taşı mal olmaz ...

Suyu kesilmiş, çarkı dönmeyen, ahı gitmiş, vahı kalmış kırk değirmenden .....

Bırak bir çuvalı, bir dirhem un imal edemezsin .....

Hallerin böyleliğin de .....

Hayatın tezatlıklarla doluluğunda ....

Alın teri, göz nuru, emek hasrederek eskilerden yeniyi var edebilen insan ...

Toplumsal yaşantımıza ve dilimize girip, yer edinmiş liği ile, dillere pelesenk olan ....

'' - Terzi, kendi söküğünü, dikemez ! '',Sözünde hayat ve anlam bulup, hayatın içinde defalarca dillendirilerek doğrulanmış lığın da olduğu gibi ...

Çoğu kere, iş başa düşünce ....

Gönüllü yada zoraki, hatta kerhen yapıp, icrasıyla ortaya ürün koysa da ....,

Kendisiyle yüzleşip, iğneyi kendine batırdıktan sonra ..

Çuvaldızı, karşısındaki ilgiliye yada hak edene batırmayı savsaklayarak ...

Kendi ayağına pranga vurup, hatta kurşun sıkarak ....

Cehaletle, bağnazlıkla, hurafeyle, yobazlıkla, karanlıkla ve dogmatiklik ile ....

Hasılı gelişme, demokratikleşme, özgür birey olma ....

Sömürünün, zulmün, ihanetin çarkına çomak sokmakta isteksiz, içtensiz ve neme lazımcı oluyor ..

Yoksa, acaba ...

'' - Düşüneni vurup, etkisizleştirip, katlettikleri gerçeğinin korkusunda ve karanlığında ...

İçtenlikli dürüstlüğü ve kendine saygıyı es geçerek, rafa kaldırıp, sümen altı ederek sürdürdüğü ömrünü ve hayatının devamlılığını hele ki de can tatlıdır, gerçeğini, sözünü, kavramını önceliği yapıp ....

Bunu ve böylesi sürünerek ömür sürmeyi,dürüst ve namusluca ...

'' - İnsan bir kere ölür...

Ölüm, ölüm ya, hırlamak nesi ? '' Deyişleriyle vurgulanan yiğitçe ve onurluca yaşamı, gerçekleşmeyecek kadar ütopik ve hayalci buluyor ?

Soru şu ;

VİCDANININ SESİNİ DUYMAMAK ADINA, onu da FEDA EDİYOR ...!

Kulağına tıkaç kullanıp, PAMUK MU TIKIYOR ?

Bebeliğimizden beri, duyup,görüp, hayatın gerçeğinde öğrenerek bildiğimiz .....

Eskiden, ÖLÜ GÖTÜNE SOKULAN PAMUK, şimdi .......

Karakterlerin ve kıçların ORLONLAŞMIŞLIĞINDA ....

Paslanıp, kararan, eğilip, büzülen dahada kötüsü, kula kullukta paçavra lığın da bükülüp, çürüyen ......

Hatta, paslanıp, kararan, ihanete ve hainliğe evrilip, meyleden ....

Cüzdana sığar olup, satılan ve satın alınan ....

Hatta ....

HATTA ....

Kestirmeden, düpedüz, yüreğimizden, dilimize düşmüş lüğünde BODOSLAMASINA DEYİŞLE, SORALIM ....

'' - YİTEN VİCDANLA, SUSAN YÜREĞE Mİ,TAKILIR OLDU ?

İNSANLIK MI, YİTTİ ?

DÜNYANIN ÇİVİSİ, İNSANLIĞIN PİÇİ Mİ ÇIKTI ??? ''

Zamanın behrinde ....

İNSAN ve İNSANLIK, dört başı mamur, dahası, KALE KAPISI GİBİ SAĞLAM, olurdu ....!

Zamanın ve hayatın cılkının, çıkmışlığın da .....

İNSAN GİBİ, İNSAN VE İNSANLIK ....

SIRRA KADEM BASMACA SINA TERKİ DİYARLARDA, FİRAR MI ETTİ ????

Yoksa, mazallah KUBURA MI, DÜŞTÜ ?

İnsan, fıtratıyla, suretiyle, ÖZÜYLE, SÖZÜYLE .....

İçini dışının birliği ve SÖZÜNÜN ERLİĞİ İLE İNSANDI ...!

Ya, şimdi ?

İnsanlık, insanlık ya, ÇAKMASI NECİ ?

ÇAKMASI NECİ ?

Ya, sonra ?

Sonrasını değil sormak, DÜŞÜNMEK BİLE İSTEMEMİŞLİĞİMDE, ne sen sor .....

NE, BEN SÖYLEYEYİM ...

Hal ve gidişatın böyleliğin de .....

İNSANIN ve İNSANLIĞIN PÜRMELALLİĞİN DE ....

DURUM, BOK ÜSTÜN, BOK .....!

BOK ÜSTÜN, BOK .....!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Almanya

05 / 05 / 2020

Saat; 01_03

 

HAYATIM ROMAN ....,

Ömrüme ve ruhuma ait gizleri, unutulanları, yazılmayanları
Akılda yada, yad'da kalmayanları ....
Kıyıda, köşede kalanları ..
Keşkeleri, kör pişmanlıkları, hüsranları, düş kırıklıklarını ..
Boyun bükmeleri, göz yaşlarını, gel-gitleri ..
Yutulduğum girdapları, gördüğüm serapları, düşleri ..
Şaşkınlıkları, Gayya kuyularını ,sevinçleri, zil takıp oynama hallerini ..
Gönül duruluklarımı ..
İkirceklerimi, burun kıvırmaları mı ..
Bıyık altı gülüşleri,kibirleri ..
Göz ucu, süzüşleri,
Kıpır, kıpır eden, yürek hallerimi ..
Hasılı ....
Destansı çocukluğumu, fırtınalı-delişmenlikler kasırgası gençliğimi ..
Ve...
Hicranlar,hüsranlar, pişmanlıklar okyanusu ...
Ömrümün şu son demini, hazandaki, hüzünlerimi ..
Hele ki de, ömrümü dolduran ..
Beni, yaşama bağlı kılan ..
Umutlarımı ve savruluşları mı, anlatıp-yazmaya kalksam ...
Dedikleri gibi ..
Hayatım roman olurdu, hayatım roman ..
'' - Üstelik Renkli,Türkçe Sinemaskop ...!''
Kah,ışıltılı, kah, karanlık...
Kah, ıslak ,ıslak ..
Kah, siyah - beyaz ..!
Dahası alaturkadan alafrangaya uzanan içler acısı garip bir trajedi..
Hasılı,çokça da, hazanda, hüzün renginde ..!
Solmuş, sararmış, yangın yerinde, nar, nar ışıldayan ..!
Kor alevler güzelliğinde ..
Anlatanı, yazanı, okuyanı ve duyanı ..
Bir avuç yürek ateşinin, korların da ..
Nar, nar yakan ..!
Şeker pembesi ile sütlü kahve kokteylindeki..
O albenili, ebruli renk harmonisinde, bir roman ..
Boşa değildir ..
Hayatı roman, demeler ..
Okuyanı, duyar gibiyim , o, daha okunmadan ..!
Hayatı roman ..
Ama, ne roman ..!
Doğruyu fısıldıyordu o, dudaklar ve inançlı yürekler..
Hayatım roman ...
Hemde, ne roman ..!
Çevir,çevir oku ..
İşte öylesine ....
Hayatım roman ....!
Tıpkı ,sizlerin ki gibi...
Hayatım Roman ...!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ/İSYANİ

Friedrichshafen / Almanya

25 / 03 / 2017

Saat ; 22_25