Gözlerimin ve ruhumun perdelerinin ardında, saklıdır ...
Yaşadıklarımın izleriyle, elemlerin tortuları ...
Sinemde yanar, ayrılığın ateşi ..
Kavrulur bedenim, savrulur, külüm-dumanım ...
Tıpkı, giden gemilerin ardı sıra ...
Rıhtımda sallanan, eller ve mendiller gibi ..
Gözlerimin önünden geçer, hasrete sallanan mendiller, eller ...
Yaşamak, elemler girdabında yutulmak, hüzün çoğaltmaksa eğer ..
Say ki, yaşıyorum, bende ..!
Olsa da olanağım, derleyip-toplayıp, dökebilse idim ...
Göz yaşı şişelerine, ağlamaları'mı ...
Değil şişeler, kar etmezdi fincanlarla, damacanalar ...
Azabın alevlerini hissettikçe, iliklerimde ...
Savrulur ruhum, esriklik de, yokluğunun kör karanlıklarında ...!
Ömür gergef'imde çoğalır, ebruli renkli duygular ..
Gönül imbiğinden süzülürken, ağular ..........
Elemler beni yutar, gamlar içime işler ..
Nem nasıl yıkarsa duvarı, gamda öylesine tarumar eder, beni ..
Hükmünü icra ederek …..
Hayat örüyorsa bana, azabın ağlarını ...
Duman, duman hicran kaplar, içimi ..
Kirpiklerim kurumak nedir bilmez, düşeli, aşka yolum ..
Hicran ve yürek sancısı, bana …
Tebessümler, yar denen, vefasızlara düşer ...!
Savrulur'um, kaosların girdaplarında ....
Yıkılmış hisar eskileri gibiyim ..!
Uğuldayan yeller, eser içimde ..
Dökerken geceye, göz yaşımla,duygularımı ...
Yıldızlar küsüp, derlenip-toparlanır ..
Ay, alır başını gider, bulutların ardına, ortak, olur hicranıma ..
Yaşarım ben, beni bildim bileli …
Aşkı, azap kıvamında ..
Aşkı, azap kıvamında ...
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ/ İSYANİ
Friedrichshafen / Almanya
17 / 04 / 2017
Saat ; 11_11
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder