NEYE YARAR .....

Yaraysan, ezinç,utanç ve dert kaynağıysan ömürlere ...
Gökte yağmur, yerde tohum, tarlada ve rızk da bereket ve hatta...
Canlara can, özlere can suyu olduğunu iddia edip ...
Kendi zafer sarhoşluğunda methiyeler düzen dil üstadı olsan neye yarar ?
Laf cambazlığında, takla attır'san sözcüklere,kelama ..
Kibrinden, görmüyorsan gerçeği, üryan ..
Gönül ustası olmayı terk edip, zanaatkarlar şahı ..
Mülkü cihanın efendisi olsan neye yarar,
ne yazar?
Değil mi ki maharetin, su üstüne yazmaktan ibarettir yazıyı ...
Ön kapı dururken arkadan dolanmak sa, işin-gücün,övündüğün hünerin ...
Şeytana asker, cellada ip, kula kul, iktidarla,erke köle isen ..
Hasılı, dertlere derman,dertlilere yoldaş ve kılavuz, onurlu birey olmak yerine ..
Fitneye yenik ümmet'sen neye yarar maharetle, marifet?
Eşekte taşır, kitap ile suyu,kah Mekke ye kah Fizana ..
Eşekliğinin, ilelebet baki kalmışlığında ..
İnsan evladı, insan olmak yerine, zulmün hünkarıysan, neye yarar taç ile taht ?
Neye yarar, taç ile taht .?

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ/İSYANİ
İMMENSTAAD/ FRİEDRİCHSHAFEN/ALMANYA
14/11/2019
Saat ; 01_37

TÜM BAŞLANGIÇLAR ….

En anlaşılır ve yalın haliyle dillendirmeye çabalayıp, çalışarak  söylemekse meramımız …

Doğumla, ölüm denen iki değişmez arasında uzanan yolu ve yolculuk serüvenini ….

Sorup, sorgulayarak başlamalıyız kendimizi, hayata ve insana dair her ne varsa onu …

Elbette ki, ilkin ve öncelikli olarak doğumlarımız dan başlamalıyız, ömür denen  çile, çile çoğalan ….

HAYAT İPİ denen karmaşık, rengarenk bu yumağı ….

İpin ucunu kaçırdığında, nasıl kayıp giderse avucunuzdan yumak …

Bilinmezliklerin bağrında, dolaşıktır tıpkı ipler gibi ömürler ve  ömürlere sıkışan kısalı-uzunlu yahut ta …

Apansız çıkıp gelen ölümle, başlamadan bitiveren hayatlar …

Değil derinden, derine, şöyle göz ucuyla, üstünkörü bakıverdiğimizde bile …

Farkındalığımızla anlar, bilir ve kavrarız ki ….

Pandora’nın kutusunu da içinde barındıran HAYAT ….

Kimine göre gayya kuyusundan da beter, dipsiz girdap kuyusu …

Kimisine göreyse, içinde gizemler ve bilinmezlikler barındıran, rengarenk kocaman bir MATRUŞKA’dır …

İşte böyleliğinde, nereden, nasıl ve hangi gözle bakarsan öyle görüp, değerlendirdiğin  …..

Betimleyip, adlandırdığın hayat denen, muammalı , hengameli ve bir o kadar da fırtınalı yolculukta ….

Ömür denen, tüm başlangıçlar, yaşama merhaba diyerek …

Hayata gözlerini açanlar, bu serüvene koyulanlar …

Kendi istemeden, irade ve hasılı arzu dışı başlar …

Onun içindir ki …

Masumdur, tüm doğanlar …

Kusurlu, suçlu hatta veballidir doğurtanlar ile doğuranlar …!

Çoğu canlının öyküsü misali, insanın öyküsü de, bu kısır döngüdeki, tutsaklıkla başlar ….

Al takke, ver külah hallerinde koyulurlar bu tahterevalli oyununa …

Hür iradeleriyle doğmayanlar arasından çıkar, kurbanlarla, ilahlar …

İlahlar isteyince, kanlı, ağlamaklı ve çok bilinmeyenli …

Dahası, karanlıklara, aydınlıklara ve beklenmedik, bilinmedik sonlara gebedir ….

Zamanın, hayatın ve kainatın bağrındaki  ….

Ömür ve var oluş adlı oyunlar…

Bizlere sorulmadan, üstelik rızamız olmadan ….

Dahası çoğu kere olduk-olmadık hallerde ve zorunluluklarda, emrivaki dayatmalarla sahneleniyor ….

Yaşanmak zorunda kalınan, tüm başlangıçlar …..!

Yaşanmak zorunda kalınan, tüm başlangıçlar …..!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Almanya

27 / 03 / 2020

Saat ; 15_45

ŞİMDİ, BİR YENİ FASIL AÇMALI ....,

Şimdi bir yeni fasıl açmalı ..
Hayata ve insana dair ..
Biraz yeşil, biraz solmuşluğa esir...
Kahve rengi güzelliği olsun ..
Bir yanı yaşanmışlığa..
Bir yanı solup,ölmüşlüğe yelken açmış olsun ..
Doğru zamanda,olursuz işleri, yanlışları bağrında taşıyan hayatın ve zamanın bağrından ..
........
Şimdi, bir yeni fasıl açmalı ..
Hayata ve insana dair ..
Kırık dökük şarkıların dudaklarımıza düşmüşlüğün de..
Kirpik uçlarına tüneyen yaşların ..
Ha akmış,ha akacak lığın da ..
Elemleri katık,sevinçleri azık ..
Solgun tebessümleri ömrümüze ve yüzümüze perde etmişliğimiz le ..
.....
Şimdi bir yeni fasıl açmalı ..
Kırk yıllık kahve hatırında ki dostluk ve sevgi güzelliğinde ...!
Hayata ve insana dair..!
Hayata ve insana dair..!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

YAPRAK, YAPRAK İNDİ GÖZLERİME, ÖLÜM …!

İnsanlık var oldu olalı ….
Savaşın kurbanı olan ölü çocuklarız, bizler …
Vuruldukça biz, gepegenç, körpecik fidanlığımızda …
Her keresinde …
Kırıldı kolum-kanadım, dağıldı dalım, pürüm yaprağım …
Olanın, bana , biz günahsız-sabi-sübyan çocuklara olmuşluğunda …
İçtim ölümü kahpece katliamların bana ve biz masum bebelere, çocuklara reva görülmüşlüğünde …
Yaprak, yaprak indi gözlerime ölüm …!
Yaprak, yaprak indi gözlerime ölüm …!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Ereğli / Konya
12 / 04 / 2018

Saat ; 15_45

OKURUM, HAYATIN AYNASINDA, ÖMRÜMÜN ROMANINI …,

Görüntü, görüntü, anı, anı, yaşanmışlık, yaşanmışlık ….
Okurum, hayatın aynasında, ömrümün romanını ..
Kimi zaman dalıp,dalıp gitmecesine ..
An gelir fırtına ve kasırgalarda sürülüp-savrulmacasına ..
An gelip bilinmezlik, zorluk ve zorbalıkla, tökezlemişliklerimi yeniden ve bir daha yaşayarak …
Hatta, düş kırıklığı girdaplarında yutulmacasına …
Aklımın arka sokaklarının karanlık ve derin çıkmazlarında dolaşmacasına …
Tebessümler düştü, dudaklarımdan ömrümün romanının sayfalarına …
Bir sigara dumanı yada kahve kokusu tadında doldu yıllar genzime ve ruhuma …
Öksürük ve aksırıklarıma karışan sözcüklerin, gıcıklanma yada hıçkırık, hıçkırık boğazıma takılmışlığında ..
Yudumlarım, ağzımda kekremsi,kekremsi çoğalmacasına, hüzünlerin tortusunu …
Zaman,zaman ellerim titrer, kitap ve kalem düşer elimden..
Dağılan alkol lekesi ve kokusu kaplarken hayatımın ve ömrümün o gri anını ve dehlizini …
Kimselerin beni o, bunalım ve azap gelgitlerinden çekip-çıkartamamışlığında…
Hücum eder üstüme,üstüme ve aklıma....
Yarasa uçuşlarında ve bardaktan boşalırcasına yağan yağmurun bedenimi ve ruhumu kamçılamışlığında ..
Bir yanım, yüzleşir benimle ....
Bir yanım, kaçar-siner meçhul kuytulara ...
Sahipsiz sokak köpekleri misali, yağmur ve yarasa saldırılarından …
Aynada ben sandığım ama tanımadığım yönüm ve yüzüm, bakışlarda çoğaldıkça ..
Ben, un-ufak olur ezilir, eciş-bücüşlüklerde dönerim, toz zerresine ..
O, an fırlayıverir içimden zapt edemediğim çocukla, göz kapaklarımda yığılan yaşlar, saçılır yanaklarıma ..
Yaşların doldurduğu, boz-bulanık gözlerimden dökülen, yitik bakışlarla …..
Okurum, hayatın aynasında, ömrümün romanını …..!
Okurum, hayatın aynasında, ömrümün romanını …..!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Ereğli / Konya

12 / 04 / 2018

Saat ; 18_50

O, CANIM KELEBEKLER …!

Evrenin, hayatın, zamanın ve olayların harmanın da …
İnsana düşen en güzide ve mucizevi armağanı,
Bedensel, duygusal ve ruhsal sağlıkla gelişip,bütünleşen, hazla çoğalan gülüş güzelliği ….
Seçkilerin arasında insana bahşedilen en nadidesi dir ….
Zarafeti ve albenisiyle rengarenk, eşi bulunmaz kelebek naifliğiyle koşut ve bir o kadar da özen gerektirenidir.
Bir larvadan var olan, renk cümbüşü güzelliğiyle, o …..
İmrentileri kışkırtan ve kamçılayan haliyle düşsel ve vazgeçilmezdir …
Kelebekler, tutkuların olduğu kadar, özgürlüğün …
Özgürlük kadar, ruhun kanatlanışının ya da azabı içişte sönüveren umut ışığı hallerinde sembolüdür…
O’ ki, uğruna ömürlerin feda edildiği, daha pek çok nadideliğin ve özverinin sembolü ve şahikasıdır…
Suskunluklarında çoğalttıkları gizemlilikleri dahası bilinmezliğin sembolü ömürleriyle ..
Efsanelere uzanan kanat çırpmaların da odağı ve kaynağıdır..
Bazen ömürlerden hayatlara, zaman zamanda hayattan , ömürlere nakşolan, eşsizliğin kanıtıdır..
Onuru ve özgürlüğü, zarafeti taçlandırırken
Sahip olunan servetin ve hazzında değil düşüncelere, düşlere bile sığamayan değerliliğidir …
Kelebek uçuşu …..
Güneşe ve ölümsüzlüğe uzanan seyahatin, seyyahlığın ….
Adanmışlığın, tutku,utku,umut ve uğruna ömür hasredilen mutluluğun, erişim serüvenine kanatlanışı …..
O, özgüvenle özgürlüğe erişim idealinin uğruna katlanılan zahmet, esaret ve özverinin armağanı olarak, ömürlere nakşolan sembolü ve ruhlara sinen …
Eşsiz-menentsiz, destansı var oluş öyküsünün, hayat buluşudur….
Kelebekler özgürlüğün diyetini ,ömürleriyle ödemenin onurunu taçlandıran, asude güzellikler manzumesidir..
Tıpkı asil ve onurlu, ideali olan saadeti, sadelik, yalınlık azim ve sükunda arayan ….
Ereği uğruna, zerullüğe bile özveriyle , hatta ….
Seve, seve katlanma asaletini gösteren, cömert, emsalsiz üryan ruhlar gibi …
Emsalsiz üryan ruhlar gibi …
Her kelebek uçuşu …
Nadide ve az ömre sığan …
Akla ve hafsalaya bile sığamayan ululuk ve bağlılıkla ….
Özgürlüğe, aşka,hazza ve vecde kanat çırpışın, saygı duyularak selam durulacak destanıdır …..
Saygı duyularak, selam durulacak destanıdır …
Ondandır…
Kelebeklerin özgürlüğün sembolü oluşlarının sırrı, ruhlarında…
Sıradan bir larvalıktan, göz kamaştıran idealistliğin taçlanış ve şahlanışın şahika lığına ….
Zarafet ve albeni abidesi, kelebekliğe uzanan …
O muammalar ve çileler manzumesi serüvene kanat çırparken ki, asalet ve zarafetle, saygınlığı hak eden …
O destansı, şaheser ömür öyküsünde dir …
Kelebeklere duyulan saygı, onura, özgürlüğe ve asil ruhlara duyulan imreniş ve saygıdır…
Ondandır ki ..
Her özgürlük öyküsünün vazgeçilmez sembolüdür, o canım kelebekler….!
O canım, kelebekler …..

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ /İSYANİ

Ereğli / Konya

12 / 04 / 2018

Saat ; 23_ 53

ÜÇ NESİLDEKİ SOHBETTE, ÜRYANLIK LA SIRITAN SOYSUZLAŞMA VE ÇÜRÜMENİN GERÇEĞİ ….!

Tonton ve mülayim mi mülayim ….
Dahası, Mürdüm eriği güzelliklerin deki yaşlı ama pür-ü pak dudaklarıyla ….!
Sohbete can,içtenlik ve sıcaklık katan muhterem mi muhterem, dede….
Adeta, sıradan, laf ola beri gele tümceler den uzak sohbetinde, hem oğluna hem de torununa gönül bedesteninden güzellikler sunarak ….
İçinde bulunduğumuz hali pürmelal in suretini gösterircesine …
İnadına inci gibi durumu duru Türkçesi ve telaffuzuyla …
Anlaşılırlığın ötesindeki tavrı ve sükunuyla …
İçe işleyen düşünce ve sözleriyle, ağzından sıradanlıklarda kelam değil ….
Bal akan derin mi derin sözleri ve içtenlikli muhabbetiyle sarf ettiği cümlelerle ……
Kıyaslayarak, dün ile bu günü , rol yapmadan, ahkam kesmele-
re koyulmaksızın ….
Bir define yada çeyiz sandığından, özenle korunduğu daha ilk bakışta anlaşılan ….
Değerli nesneler ve mücevherler,ipekler güzelliğinde ışıldayan duygu dolu akışkan sözleriyle ….
Abartısız ve sadeliğin zarafetiyle, adeta …
‘’ - SAADET SADELİKTE DİR . ‘’, Tümcesini bir çırpıda ruhlara ve dimağlara nakşederek …
Kendince, tevazuyla, seriyordu güzelliği ….
Olanca çarpıcılığı ve albeniyle, gözler önüne koyarak, çöpsüz üzüm güzelliği ve lezzetinde..
Tadından yenmeyen keyiflilik le …
Kem-küm etmeden, dolambaçlılıktan uzak, dahası anlaşılır özlülük le..
Oğlunun, ilgili görünmeye çalışır edilgen halleri ..
Torununun, pervasızlıktan da öte ….
Bıçkınlık ve küstahlık, hatta ukalalık sayılacak haldeki , vurdum duymaz edalı tavır ve yaklaşımıyla …
Ona, küçümseyen bakışlarla yaklaşan hallerine, inatlık la …
En munis ve hoş görülü tavrıyla ..
‘’ – Vefa sıradanlığa tutsaklıkta İstanbul’da bir semt adı olmamalı ….
Hayatlara nakşolan bir zarafet ve insanlık timsali olarak, hayatı ve ömürleri kıymetlendirmeli …
Güven ve itimat şimdilerde bir otobüs firmasının adı olmaktan öte anlam taşımıyor, lafzına uygun davranış ve karşılık görmüyor maalesef ki ..
Eskiye rağbet olsa, bir pazarlarına nur yağardı demek …..
Hem hor görmek, hem de hoşgörüsüzlük ve düne saygısızlıktır …’’
Babasına ve oğluna bakan evlat iki arada bir derede kalmanın ezinci ve edilgenliğiyle,hatta utancıyla kah al, al oluyor, kah bozarıyor..
Olmadı, mora kesiyordu …
‘’ – Haklısın, haklı olmaya baba ama,zaman ve zamane, nesil değişti ..
Eski camlar, bardak oldu …
Takma kafanı,yorma gönlünü,kuşaklar arası fark ve çatışma deyip çıkıyorlar işin içinden, ekabirle, ağzı laf yapanlar bile …! ‘’
Tam da bu anda, en cafcafalı halleri ve başına buyruk tavrıyla, ahkam kesiyordu …..
Islıktan, hatta jiletten de keskin sesi ve laf ebeliğine batmışlığın da …..
Çıfıt çarşısına dönen ağzından çıkan, yaralayıcı,kırıcı sözleriyle, torun …
‘’ - Dede be,kafa ütülüyor ve adeta boğuyorsun bu naftalin kokulu, klasik ambalajlı, eski ama asla eskitmediğin kelamların la ….! ‘’
Sonra döktürüyordu sözcükleri torun, art arda ..
Nihayetinde şu sözlerle koyuyordu, üç kuşağı zaman salıncağında sallandıran sohbete, nokta …
‘’ - KOKTU BU AYAKLAR ….
KES TRAŞI, YAYLAN DA GÖRELİM ENSE TRAŞINI ….
YANDAN GİT, BAK Kİ, BAŞINA DOST TAŞI DÜŞMESİN …
ZAMANSIZ GÖÇMEYE SİN, EŞEKLER CENNETİNE …!
İŞİN DOĞRUSU OLMASA DA, GEÇER AKÇELİĞİN DE DURUM BU BE, DEDİŞKO …..!
DURUM BU BE, DEDİŞKO …..! ‘’
Böylece olanca yakıcılığı ve çarpıcılığıyla….
Hatta, yürek yaralayıp, iç acıtarak, azap vermece-
sine, saçılıyordu gerçek, üryanlığıyla ortaya …!
Çıkıyordu gerçek çuvala sığmamışlığıyla ortaya, Saçılıyordu burun direği kıran kokuşma her yana,dahası arş-ı alaya …
ÜÇ NESİLDEKİ SOHBETTE, ÜRYANLIK LA SIRITAN, SOYSUZLAŞMA VE ÇÜRÜMENİN GERÇEĞİ ….!
SOYSUZLAŞMA VE ÇÜRÜMENİN GERÇEĞİ ….!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Ereğli / Konya

13 / 04 / 2018

Saat ; 09_26

ZAMAN …..!

‘’ –Zaman, her derdin ilacıdır, dermanıdır, devasıdır ‘’
Tarihin ve zaman dehlizinin içinde insanlığın, insanın belleğine kazınan bu kavram ve ifade, genel-geçer de kabul görür bir olgu ve sözdür..
Gelin, görün ki hayatın gerçeğinin ve yaşanmışlıkların doğrulamışlığının bize gösterip, öğrettiğinden edindiğim inanç, kanaat ve karar …
Özünde zamanın yani deva ve çare sanılan olgu, durum ve halin, işin gerçeğinde pek doğru olmadığı da ayan-beyan ortadadır.
Dahası, öyle anlar, olaylar, yaşanmışlıklar ve karşılaşılan haller, gerçekler göstermiştir ki,
Birey olarak öngörüsüzlük, çapsızlık, bilgisizlik, cehalet, adam sendecilik ve daha pek çok faktörün tesiriyle ….
Hayat ve zaman senin aleyhine durumlara neden olur, bununla da kalmaz zor süreci iyiden iyiye içinden çıkılmaz ve çetrefilli hale sokarak tavrının, duruşunun yada yaptıklarının veya yapman gerekenleri yapmamışlığın …..
Seni uçurumlara sürüklemekle kalmaz, acı sonunu hazırlar, mahvını hızlandıran araç haline döner…
İçinde bulunduğun yada sebep olduğun olaylar zinciri ve gelişmeler, seni sel ve yel önündeki savrulan nesneye dönüştürüp, çıkartır ….
Öyle ki, düştüğün gaflet, dalalet, vurdumduymazlık ve nemelazımcı hallerde …..
Zamanın bırakın size çare olmayı, mevtinize sebep olduğu haller ve durumlarda söz konusudur.
An gelir çok basitmiş yada sıradanmış gibi görünen haller sizin zamansız, apansız ve hatta beklenmeyen ölümlere sürüklenmenize neden olur..
Kulağınıza ilk geldiğinde ‘’ – Yok artık, hadi canım sende, bu kadarı da olmaz ‘’diyerek laf salatasında güme giden durumda işin nereye varıp,nasıl sonuçlandığını gördükçe yada yaşadıkça ..
Hani deyimle ‘’ - Küçük dilini yutturan’’, ‘’ – Kulaklarıma, gözlerime inanamadım…! ‘’ Dedirtecek halleri yaşatır, zaman, insana …
Savsakladığın bir olayın en ağırından diyetini ödediğinde aklın başına gelse de, nafiledir ve işin, işten ve zamanın geçmişliğin de o, saatten sonra ne yapsan faydasız olur çıkar, her bir durum…
Batıl itikatlar, doğmalar, yalanlar, safsata durumlar yada inanç ve din adına dayatılan yada yaşatılan, yaşananlar ….
Bir bakmışsındır ki, seni felaketin dibine, olmazlığın, naçarlığın, nafileliğin bataklığına sürükler..
‘’ – Göz önünde ve beklenenden de açıklıkta ve ulu ortalıklardaki haller.’’, İnsanoğlunun hatasını artırmasıyla ve akıl tutulması yaşamasınında tetiklemesiyle …..
Vehamet, afet ve ölümle burun, buruna lığa varan durumlar ve olaylar yaşatır, kişiye …
Ne der eskiler, beyinlere kazınıp, günlük hayatımızda dilimize pelesenk olan şu sözde, gerçeği çok yalın ve olanca çıplaklığıyla anlatırken …
‘’ – Zamandır, sana kaftanı da, kefeni de giydiren ! ‘’
Evet zamanı ve bundan bağımsız koşul ve etmenleri ve faktörleri de dikkate aldığımızda doğru kullanılmaması halinde zamanın insan hayatında nelere sebep yada hangi durumlara mal olduğunu gösteren en sade ama bir o kadar da gerçekçi ve vurucu sözdür ve prensiptir, dillendirilen bu söz…
Gereğini,usulünce ve eşyanın tabiatına uygunlukla yapmayarak ….
İşi savsakladığında yada önemsemediğin de bir kağıt parçası bile senin geleceğini karartır, yaşama sevincini ve ömrünün ferini, dinamizmini söndürür ..
Geleceğini birilerine ipotek etmek, yada peşkeş çekmek, dahası kediye ,ciğer emanet etme hallerine düşerek aldırmadan hayatın gerçeklerine kendi kaderini tayin hakkını kullanmak yerine celladına ömrünü vermek ve yetmedi birde üstüne o celladına aşıkcasına yada körü, körüne tutkululukla ve bağlılıkla biat ve tapınmak neyle ve nasıl izah edilir veyahutta anlaşılır ….!
Gerek bireysel, gerekse toplumsal tercih, seçim yada itaat- la, itikat hallerinin diyetinin nelere mal olduğunu gösteren olaylar ve vukuat la doludur tarih, zaman ve hayat ….
Hasılı yaşamımıza ve çevremize ….
Hayatın içindeki gelişme ve olaylara, gerçekleşen durumlara baktığımızda gördüğümüz haller ve gerçekler ne denli acı, can yakıcı, ocak körleyen , ömürler karartıcı, bunu, dahası gerçeği görmemek imkansız ve bönlükten de öte bağnazlıktır ..
Zaman panzehir olduğu kadar, zehre dönüp mevtinize sebepte olur…
Değil mi ki, hayatı doğru kavramayıp, doğru okumayarak …..
gerekli ve gerçekçi analizler, çıkarımlar ve ders almalar …
Hasılı, gereği gibi davranmalar yapmayarak, körü, körüne saplantılar çarkında ömür heba etmek ..
Olmadı ….
Zaman, zaman aklı evvellikler de ve körlükler le aklınız sıra hayatı karlı kılarak, debdebeli ve şaşalı ömrünüzü, hayatınızı, konfor ve sözde lüksünüzü…
Olasıdır ki göz kamaştırıcı yaşantınızı uzatıcı olacağı yanlış kanaatiyle, her anlamda pervasızca har vurup, harman savurarak ….
Kulaklarını ve gözlerini tıkayarak, hayata ve gerçeklere sırt dönmeye yeltenip….
Sağ duyuyla, gerçekçilikle, gereken adımları atıp, tedbirleri almamak ..
Düpedüz hayatı ve ömrü, güzelliği ve gerçeği ,hatta ilmi, bilimi ve doğruları ıskalamak ve inkardır, inkar…
Zaman böylesi hallerde aleyhinize işlemekle kalmaz bir engerek yılanı kesilerek hem dersinizi hem de pabucunu zu hem de defter-i kebrinizi verir elinize…
Unutmamalı ..
‘’ - Zaman, iki tarafı keskin kılıçtır …! ‘’
Kullanmakta hünersiz sen, hatta acemi ve bunu bilip, kabul etmeyecek kadar da bön isen ….
Üstelikte hayatı dayatmalarını kavramaktan uzak olacak kadar, ahmaklıkta pervasız san …..
Gösterir gücünü ve gerçek yüzünü , cebberutluğunu , dünyanın kaç bucak olduğunu, sana ….
Amansız celladın, ecelin ve apansız ortaya çıkıveren ..
Yalvarıp-yakararak, el-aman dilesen de, hiç mi hiç dinlemeyen Azrailin olup çıkar üstelik …
Çınlatarak kulaklarımızı dünden yarına uzanan o içinde ilim ve sırlar barındıran kelamı
Ne derdi zamanın ekabiri dünün üstadları, eskinin kadim insanları ?
‘’ – Zamandır, sana kaftanı da, kefeni de giydiren ! ‘’
Biz biz olalım kulağımıza küpe olan bu sözü ve bu sözde dillenen gerçeğin duruluğunu, şavkını unutmayalım ..
Haydi son bir kez diyelim ve derken dinleyip, düşünelim ..
Zamana dair, yürekten taşan, hakikatin kelamını ….!
‘’ – Zamandır, sana kaftanı da, kefeni de giydiren ! ‘’
‘’ – Zamandır, sana kaftanı da, kefeni de giydiren ! ‘’

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Immenstaad / Friedrichshafen / Almanya

21 / 03 /2019

Saat ; 22_22

BİLMEME RAĞMEN ……..,

Yüreğim her çarpışında dillendirse de ….
Dahası ….
‘’ – Acı ne kadar derin olsa da, zamanla tüm çiçekler, güneşe döner yüzünü ! ‘’
Gerçeğini bilmeme rağmen, söz kar etmiyor, yüreğime …
Adeta ….,
Kızgın saca düşen su damlasının cazırdayarak yok oluşu misali
Hayatın, değil yaralarımın kabuk bağlamasına izin vermek … Aksine ve inadına ….
Yüreğimin, ruhumun, hasılı ömrümün yaralarını ….
Bir daha, bir daha yeniden, kanırta, kanırta açıp, derinden, derine kanatmışlığında …
Naçarlıklara tutsaklıklar da, umut değirmenimin suyunun kesilip, çarkının dönmemişliğinde ….
Sevdanın bir yana, ayrılığın, çilenin, ceberrutluğun..
Hele ki de, ölümden de beterliği yıllardır defalarca kanıtlanan, hasret denilen öldürücü illetin, bir yana düşmüşlüğün de ….
Yangınların ortasında kala kalmışlığım da ….
Söz kar etmiyor, yüreğime …
Acıda dağılıyor yüzüm, gözüm, özüm …
Lime, lime olup adeta kevgire dönerek, yerle yeksan oluyor, ruhum ….
Kula kulluğu, biatı ve köleliği yaşam biçimi yapıp, yığınlara dayatarak sevgisizlikler de onları sürü ve köle etmelere koyulmuşluğunda..
Durmaksızın hilelere, tezgahlara ver karanlık oyunlara, insafsız ve insanlık dışı hoyrat saldırılara maruz kalmışlığım da
Uğradığım ihanetlerde, nutkum tutuluyor, lal oluyor dilim …
Kızgın saca düşen su damlasının, cazırdayarak yok oluşu misali ….
Her keresinde, daha bir çoğalan acıyla, dağlanıyor yüreğim
Sevgisizlikler de ….
Elemler le mühürleniyor yüreğim ….
Dur-durak bilmemiş hallerde gecemin, gündüzüme karışmışlığın da ….
Dayanılmaz acılarda, dumura uğruyor aklım, belleğim …
İçsel yalnızlıklar coğrafyasında, mülteciliğin reva görülmüşlüğün de ….
Bire çok, ikiye az aklım, hepten harap-türap olunca ….
Deli-divaneliklerde ömür tüketme diyetiyle, sürgün ediliyorum, sürgün …
Gün yüzü görmemelerde …..
Hayatı ıskalamakla kalmayıp …..
Kendimle ve hayatla barışa, mutluluğa, huzura, sevgiye, aşka açlık çoğaltarak ….
Çek çekebildiğince, katlanabilmişliğince, diyerek ….
Her bir yanı, sevgisizlikler de kuşatıp, tuzak, talan ve yağmalarda ömürleri ve günleri karartıp…..
Ömürleri, nesilleri, yürekleri, aydınlanma çabalarını ve direniş ruhunun militanlarını ve önderlerini, duygu ve devinimlerini,değerlerini azap ateşlerine atmışlıklarında
Ömür çürütüp, gün tüketmeye ilelebet mahrum edilmişlikle, prangalanıyorum mutsuzluğa …
Görünmez ellerinden kan damlayan kirli ve karanlık bu mihraklarca ….
Yargısız infazlarda ve sevgiye düşmanlıkların egemenliğinde ….
Kol gezip, cirit atan ceberrutlar sürüsünü nün dogmatizmi, dini, yobazlığı…
En önemlisi ve önceliklisi de, cehaleti ve cahilliği kendi geleceklerine ve rahatlarına,çıkarlarına …..
Olmadı statüye, erke, güce, oya, paraya, nüfuz ticaretine, kayırmalara ve yobazlığa tahvil etmişliklerinde …
Sevgiye yeminli düşmanlıklarda kin bileyenlerin, insana dar etmeye koyulduğu dünyada …..
Sevgiye,insana, emeğe düşman hoyratların kol gezmişliğinde, dört tarafımın kuşatmalara tabi tutulmuşluğunda ….
Bilsem de akı-karayı,eğriyi-doğruyu ..
Hatta;
‘’ – Acı ne kadar derin olsa da, zamanla tüm çiçekler, güneşe döner yüzünü ! ‘’ Gerçeğini
İnsanı Kabem ve Kıblem bilip,sevgiye Semah durmalarda kararlılıkla ve inadına sevginin neferliğinde ve saflarında duruşumu ayan-beyan edip, yüreğimi ulu orta sergen etmişliğimde bile
Ne acı ve ne yazık ki çoğu kere bilmeleri min, direnişi min, çabamın kar etmemişliğinde yada yetememişliğinde …..
Söz kar etmiyor, yüreğime ….
İsyanımı, eyleme ve onurlu direniş ruhuna ve içimde yanan çoban ateşlerine hasredip …
Payıma düşen mutluluğu çalan haramilerin köşe başlarını tutmalara koyulmuşluğunda ….
Kavgalarda zaman zaman ve yer, yer yenik düşmenin ezincini içime sindirememişliğin azabı ve gazabıyla kıvrım, kıvrım kıvranarak ömür tüketmek ...
Mutluluktan yana hak ettiğini alamamanın acısının ve ezincinin nedense hep bize, bana, ben gibi SAFRAN YÜREKLİ ÖMÜRLERE düşmüşlüğün de
Ömrüme ve yaşamıma…
‘’-Acıyı bal eylemek, boynumuzun borcudur ‘’
İlkesinin onurla yazılmışlığıyla ….
Bu ilkeyi rehber edinen yüreğimin ….
Sinemdeki kafesinde esaretine inat, şahikalar gibi ışıl, ışıl olup sevgiye ve aşka göz kırpmışlığında..
Dahası doymamacasına açlığında ….
Sevgi ve sevinçlerimize bir avuç münafığın göz dikip, düşmanlık etmişliğin de ….
Ve birebir hayatıma uygulamacasına, rehberim kılmışlığımda …
‘’ – Acı ne kadar derin olsa da, zamanla tüm çiçekler, güneşe döner yüzünü ! ‘’
Gerçeğini bilmeme rağmen söz kar etmiyor, yüreğime …
Yüreğim her çarpışında dillendirse de ….
‘’ – Acı ne kadar derin olsa da, zamanla tüm çiçekler, güneşe döner yüzünü ! ‘’ Gerçeğini bilmeme rağmen….

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Immenstaad / Friedrichshafen / Almanya

24 / 03 / 2019

Saat ; 07_20

BAĞRINI EFKARLARA AÇMIŞ. BU GARİP KENTE .....! Her derde, gama, tasaya, belaya, gadaya, felakete karşı şerbetli insanlarıyla ve onların ... Tepeden-tırnağa, silme, istisnasız nişadırlı halleriyle ..... CORONA VİRÜSÜ'nün bile baş edemediği ... BAĞRINI EFKARLARA AÇMIŞ. BU GARİP KENTE .....! TEK DÜZELİĞİN VE MONOTONLUĞUN EN ÇARPICI HALDE ...... Hemde dibine kadar ve buram, buram, doya,doya yaşandığı halde anlaşılmaz ve izah edilemez tutkulu vurgunluğumuzla ... AYLAKLIĞI İŞ EDİNİP, İLİKLERİMİZE DEK İŞLEMECESİNE BEZENMİŞLİKLE .... Dolap beygirliğin de ömür tüketen kör atlar gibi dönüp, dönenerek ... Feleğin nalına sade mıh değil burgulu kabara çakmış'lığımız da, tükenen bedbaht ömrümüzle ... Gece yorgun, kent yorgun, ben yorgun ... Dizildik sille boncuğu misali hayat denen gerdanlığa Ne ayak üstü durmaya, nede kirişi kırıp tüymelere mecalimiz var ..
Her birimiz efkara kesmişlikte sıkıyoruz hem dişimizi, hem kendimizi .. Çünkü, biliyoruz ki .. Bir of çekmeye kalksak karşıdaki dağlar yıkılacak üstümüze .. Üstelik ne buna katlanacak, nede yeni yükü taşıyacak halimizin ve mecalimizin olmayışında ... Derken, bereket versin ki şafak yetişiyor imdadımıza ... Ha kapandı, ha kapanacak halde gözlerle canımızı dişimize takarak, sürdürüyoruz tünemeleri ... Şafağın, yorgunluğu ve pestili çıkmaktan ezik limona dönmüş yükleri renk vermeden karşılayıp, perişanlığımızı ortaya dökmemesinden duyduğumuz kırık-dökük ve buruk sevinçle yaslanıp, yamanarak şafağa .... Daha çok renk vermeden, bitsin çektiğimiz azap dileklerimizle, son bir gayret ve hamleyle ... Solgun ışıklarıyla bize ayak uydurmaya çalışan sokak lambalarının, azaba dönen bekleyiş bitse de gitsek diyerek duygularımıza tercüman olmuşluğun da, hoparlörlerden yükselen cızırtılı sesle bu işkencenin daha çok uzamayacağını anlamanın rehavetiyle, kendimizden geçmişliğimizi ört-bas etmelere gayretle, tükenen sabrımızın son kırıntılarıyla ,yarın yada sonraki günde aynı hengame ve curcunaya, yorgunluğa katlanacağımızı bile umursamayarak ... Havada acı, acı öterek kentin üstüne çöken tarifsiz miskinliği bir nebze olsun dağıtan bu minik tempo ve ahenk değişikliğinin bile bizi kendimize getirmede kattığı enerji ve verdiği moralle gece,ben ve kent safları daha bir sıklaştırarak, kuş uçuşlarında dalıp, dalıp gideceğimiz yaşayan ölü hallerimizde ... Yeni bir günün ilk ışıklarını selamlayarak ... Kol kırılır, yen içinde kalır hallerimiz de durumu idare edip, vaziyeti kurtarmanın keyfiyle.. Gece Sendromu denilen azaplı illeti noktalayıp, feleğe, Azrail'e yada her neye sayarsanız ona sayacağınız çalım atarak, bu günde POSTU DELDİRMEMENİN YALANCI MEMNUNİYETİYLE SIRITARAK .... Aşina olduğumuz hal ve alışık olduğumuz o, sinamekilik ve sünepelikler de VARDİYA PAYDOS naralarımızın nakarat tekrarlarının kulaklarımızı esir almışlığında aç-bilaç ve cılkı çıkmış halde her yeni gün bezginliğimizin bir kat daha artmışlığında,dahası da çekilmez olmuşluğun da görev devrimizi yaparak ... Kestanemizin değil çizik adeta kasatura yarasıyla,adeta DAMGALANMIŞ'LIĞINDA .. BUNA DA ŞÜKÜR DİYEREK, al takke ver külah hallerinin avaralığında tüneyecek yer, tasalarımızın yine, yeniden ve üstelik bir daha hemde bir öncekinden daha fazla depreşmişliğinde ... ÇİL YAVRUSU HALLERİNDE, Gülüşlere özlem çoğaltarak, dağılıyoruz, bağrını efkarlara açmış bu garip kente ....! BAĞRINI EFKARLARA AÇMIŞ. BU GARİP KENTE .....! BU GARİP KENTE .....! Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ Almanya 24 / 03 / 2020 Saat ; 05_55