ÇALINDI, YÜREKLERLE, GÖZLERİN MASUMİYETİ ......!

Sözüm ona, insanlık var oldu, olalı .....

Farkındasızlıkda, gaflette ve umursamazlıkla, aymazlık'ta, haramileri cesaretlendirmeler sayesinde ....

İnsanca, çalındı, insanın kurdunun, insan olmuşluğun da .....

Gözden, sürmeyi çekercesine hünerle, yahut ta despotlukla ......

Kah, sinsice .....

Kah, alenen .........

Çalındı, yüreklerle, gözlerin masumiyeti .......

Halen sürmede, haramilik ve iş başında haramiler ........

İŞ BAŞINDA, HARAMİLER ...........!

Böyleliğin de, çalındı ve çalınma da hala......

Yüreklerle, gözlerin masumiyeti ......

YÜREKLERLE, GÖZLERİN MASUMİYETİ .......!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Immenstaad / Almanya

03 / 05 / 2022 - Salı

Saat ; 11_40

ÖNCE, AY ÖPTÜ..

AŞKA HASRET DUDAKLARI...

SONRA, ADAM

Geceydi ...

Ay ışığı göz bebeklerine ..

Korkular, yüreğine çöktü ...

Ürküten bir masal eskisinde saklanan ...,

Menevişli, sarı-sıcak öyküler canlandı, hafızasında ..

Suskunluğa gömüldü ..

Lal oldu, dili ..

Duyulan ..

Sadece yüreğinin çarpıntı sesleriydi, gecenin içinde..

Baktı, gecenin kara atlasına ..

Bir gümüşi güzellikle, kesip geçiyordu camı, ay ışığı ..

Yüreğine saplanmacasına, genç kadının ..

Yutkunmaya çalıştı ..

Kuruyan dudaklarının, suya hasretlikte, kavruluşu misali ....

Sevgisizliklerin çoraklığın da .

Aşka hasretliğe çarpmalarda, yorgun düşen .

Biçare yüreğinin ritmi, bir an aksadı ..

Darlandı nefesi, kadının..

Ay süzüldü, perdelerden ..

Kirpik uçlarının arasından geçerek öptü, hüzme, hüzme ışıklar !

Doya, doya, kadının göz bebeklerini ..

Fısıltıyla bir ses yayıldı geceye ve kadının kulağına ...

Gece ışıdı, adeta birden bire, nura gark oldu ..

Fal taşı olup açılan gözlerinde, şimşekler çaktı ..

Kadının heyecana kesmişliğinde ,

Elleri titredi, daldaki yapraklar gibi !

Duygu sağanaklarında savrulan, kadının ..!

Bir renk cümbüşüne kesti ortalık birden ..

Bir şarkının, nakaratı ..

Bir ninninin, ezgisi ...

Bir masalın, son hecesi idi sanki, kim bilir ..!

Geceyi, kadının göz bebeklerini ..

Ama, en çokta, yüreğini ışığa boğdu ..

Her gece hasretlikte, sessiz çığlıklar resitalinde ....

Yüreğini, ummana dökmekten yorgun düşen, kadın ...

Arzu ve davetkarlıkla, yumdu gözlerini ....

Bir seremoniye hazırlanmışlığın zarafeti ve vakurluğuyla ..

Birden, dudakları ışıldadı ..!

Sanki, kırk ikindi yağmurları düşmüş toprak gibi ...

Parıldadı, aralanırken, kanı çekilmiş, solgun dudaklar ..

Dikkat kesildi, kadın ..

Burun delikleri, çelik gibi sert ve belirgince, çıktı ortaya ..

Bir vapur bacasından savrulan, sıcak hava gibi yayılıyordu ...

Burun deliklerinden odaya ve geceye karışan, nefesinin ılıcık, titrek esintisi ..

Pencerede, tül perde..

Kadında, ekin sarısı saçlar, sallandı..

Sazlıkları kıskandıran, bir ahenkle ...

Perçem, perçem dalgalandı saçlar, alında ve omuzlarında kadının ...

Keskin bir ıslık sesiydi, geceyi bölen ..

Kurşunun ve ölümün adres sormamışlığı gibiydi, ıslık ..!

Adressizliğinde, geldi buldu, ait olduğu ömrü ..

Derin, derin iç çekti, kadın...

Sallandı, tül ..

Süzüldü, ay ışığı ...

Çığlık, çığlık öten bir lokomotif sireni idi sanki..

Geceyi delerek erişti kadına, soluk, soluğa ..

Kadın yarı beline dek uzandı, pencereden dışarıya, geceye ..

Önce ay öptü; kadının aşka hasret dudaklarını, sonra adam ..!

Önce ay öptü; kadının aşka hasret dudaklarını, sonra adam ..!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Altınoluk/Edremit

11/03/2015

Saat;02_25

 

KİBİR PERDESİ, ASMIŞSIN .....!

Her zamanki hallerinle, yine kendi dışındaki hiç kimseyi umursamadığını kanıtlamak adına ...
Aldırmadan yalnızlığını ve hicranını çoğaltacağına ...
Yine, inadına ve bir daha ...
Aklınca, kendini ve gerçeğini, hüznünü, hicranını, onulmaz elemini, alalama adına .....
Kendine has hallerinle, senden bekleneni sergilemekten, geri durmaksızın ....
Ahı gitmiş, vahı bile kalmamış, virane beden ve ruh evinin pencerelerine .....!
Bakıldığında, her yerinden, sen akan .......
Kibir perdesi, asmışsın ........!
Kibir perdesi, asmışsın ........!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Immenstaad / Almanya

22 / 10 /2020 - PERŞEMBE

 

ÖLDÜM, ARDIN SIRA .....!

Dünümde, evliğimde sahibim olan sevgili Hulusi Can, Üstadım ....
Hayatın faniliğinde, göçerken o, bilinmez, gizemli ölüm ülkesine ...
Sanmışsan, ardın sıra, diri kalacağımı, kaldığımı ...
Bil ki, faka basıp, tongaya düşüp yanıldın, ıskaladın ....
Çünkü .....
Senden sonra ....
Ahımın gitmiş, vahımın bile kalmamış lığın da, son halimin bu olmuşluğunda ....
Dünyanın hancı, benim yolculuğumda ....
Gün be gün, için, için, tatmaktayım ölümü ....
Tatmaktayım, ölümü ....!
Anlayacağın, faniliğimde ....
Öldüm , ardın sıra .....!
Öldüm , ardın sıra .....!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Immenstaad / Almanya

24 / 10 / 2020 - CUMARTESİ

Saat ; 21_21

 İŞTE, SIRF BUNUN İÇİN .....,

'' - UZAKTAN BAKARIM ......! ''

Yaklaştıkça, yada yakından bakmaya kalkınca ....
Tüm acımasızlığı, heyheyliği daha da acısı ve ürkütüp, iç acıtanı halleriyle ...
Hüzünlerimi, kabus boyutuna erişmiş, devasa korkularım karşılar ...
Yitik ve naçar birini, yemeye yeminli, kararlı kana susamış, aç kurt sürüleri misali kuşatmacasına ...
Dünümün karanlık yitikliğinde ...
Yarınımın meçhullüğünde, hatta ...
Yoklukla yüz yüzeliğin de .....
'' - Korkunun, ecele faydası yoktur . '' Gerçeğini bilmeye, çok iyi bilenliğim de ...
Buna karşın, yine de kendimi böylesi hezeyan ve kabus kasırgalarından kurtaramamış lığımın aczi ve ezinciyle ....
Aksini düşünüp, yürekten istesem de ...
Bunu yapamamış lığın tarifsiz acısı ve içimi kemiren, ölümcül sancısıyla kıvranışların pençesinde, ömür eskitip, gün tüketmiş liğim de
İşte onun için, çok isteyip te, başaramamanın uçurumlarında savrulup, yerle yeksanlık da paralanmış lığım la .....
Ateşli gençlik tutkularımın, doğum yeri ve ölümsüz simgesi, ömründen, ömürler çalan o kente ....
Yaklaştıkça, uzaklaşan güzelliklerimi yiyen o gizemli CANAVARIN hortlayıvereceğini düşünmelerden, kendimi alamamış lığım da ...
Yaşamaya başladığım seyrime nöbetlerimin helak etmişliğinde ..
Değil, gidip-görme, yakından görmeye çalışma fikrimin, ilk kıvılcımlarında ......
Kinin'in para etmediği Sıtma nöbetlerinde, zangır, zangır sarsılmalara yenilmişliğimde ......
Korkularıma yenilmişliğimle, uzaktan bakarım, uzaktan ....
Tozunda-toprağında, yazında-kışında, kaldırım, yorgun geceleri içe, içe serkeşle şen .....
Yetmedi serkeşlere, bencileyin adı var, kendi yoklarla, ölü canlığa dönercesine yitmişlerle,
yarınsızlık öyküleri benliğine kazınan biçarelere mekan yada mezar olan sokaklarında, kaldırımlarında .....
Hatta, değil fakir fukara mekanı varoşlarının, en şatafatlı, merkezi kesimleriyle ....
Şehrin göbeği denen tumturaklı insanlar tüneği , beton tabutlarla güzelliği çalınan, o canım albenili semt ve mahallelerinde .....
Yamana, yamana ,eskimiş düğüncü bohçasına dönen, delik-deşik halleri sineye çeken .....
Kırık - dökük asfaltlarının altında, zift kokularını yuta, yuta .....
Dünümün, savruk gençliğimden izlerle bezeli, yitik ömrümün kalmışlığında ......
Benden izlerin cirit atmalarının ruhsal sarmallarında, içmeden sarhoşlukların kamçıladığı kayboluşlarımın ayak sesleriyle, izlerini hissetmişliğim de .....
Beni, ben kılıp, bu hallere sokup, sünepeliklerin kölesi, utançların, ezinçlerin efendisi yapan ...
Yitmeyen acım, dinmeyen sızım, yasaklı sürgünlüğümde, mülteciliği bile reva görmeyen ....
Karanlığında ömürler yutan, o ışıklar abidesi, haşmet simgesi kente ......!
Uzaktan bakarım, uzaktan .....
Yenemediğim korkularımın pençesinde, yaşayan ölü lük te sefilliği içmişliğimde ...
Beni, benden çalanların toplamının temcilcisi, simgesi bu şehrin ...
Tükenmişlik sendromu ve gerçeğiyle, hiç üşenmeden emek, emek, zerre, zerre beni beze mişliğinde .....
Korkularım baki, ben fani hallerimle, hayat çukurunun dibini görmüşlüğümde ...
Ama ...
Ama ..
En çokta kendimle yüzleşememişliğim ve öz güvensizliğe yenilmişliğimde ......
Kaybettiğim ben ile, içimdeki çocuğun hazin sonlarının vebalinde ezilmişliğimde ...
Üstüme, üstüme devrilişlerde, enkazımın altında kalmalardan ...
Bıkıp, usanıp, korktuğum için ..
İşte, sırf bunun için .....
Uzaktan bakarım, uzaktan .....!
UZAKTAN ..........!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Immenstaad / Almanya

03 /11 / 2020 - SALI

Saat ; 23_32

 

AĞAÇLARIN, ALBENİLİ ÖRTÜSÜ YAPRAKLAR ........

'' - BAĞRINDA, NİCE BİLİNMEZLİKLER, DAHASI ....
... SIRLAR SAKLAR .....!


Umursamazca, farkındasızlıklarda yada bilerek ve inadına, kasten, üstüne basıp geçtiğimiz ......
Dünkü ömrünün yeşilliğinde, baharın ....
Solup-sarıya kesmişliğin de, bu gününde, hazan ve hüzün muştucusudur .....
Zaman ırmağının, dur-duraksız akıp, gitmişliğinde ....
Sararmış, hatta koyu taba renkler giyinmişliğinde, ıslanıp, kararıp, çürümeye yüz tutmuş ......!
Her mevsimde, ağaçların, albenili örtüsü, yapraklar .....!
O, yapraklar ki ......
Bağrında, nice bilinmezlikler, dahası, sırlar saklar ....
HER MEVSİMDE, AĞAÇLARIN, ALBENİLİ ÖRTÜSÜ, YAPRAKLAR .....!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Immenstaad / Almanya

20 / 11 / 2020 - CUMA

Saat ; 15_30

 

ZOR GÜNLER, İNSANI .....

Bazı insanlar için, adeta ısmarlama, dahası, yerine CUK OTURAN ......
<< - NE BİR EKSİK, NEDE BİR FAZLA . >> ......
Dedirten hallerde, tam isabetle, adlandırma ve betimlemedir ......
'' - Böyleleri için '' - ZOR GÜNLER, İNSANI ....'' Demeler ...
Böylelerinin, değişmez ortaklığı ...
Bu ifadenin, üstlerine oturup, adeta ....
Ömürleri boyunca, hatta ölüm ülkesine göçseler bile, anıldıklarında .......
Dillendirildiğinde, üstüne yapışıp kalan, bu etiketlemedir ....
İşte, bundandır ki, arz üzerindeki böylesi insanlar için ...
Adın-sanın, kariyerin, diğer bir takım makam, mevkii ve ünvanların, önemi ya yoktur, yada ......
Yok denecek kadar, azdır ...
Aksine, ondan bahsedildiği anda, ilk akla gelen haliyle ....
Niteliklerinin, belleklere ve ömürlere, hakkıyla, layıkıyla yer etmişliğinde ......
Kişinin, adından, ününden, şanından, yıldızlıkla diğer vesaire gibi, dünyevi unsurların tamamından önce gelen .....
Hatta, bir çırpıda, onu çağrıştıran nitelik ve özellikleri olup-çıkmacasına .......
Onu, en yalın ve kısa halde tanıtan ve zorlanmadan anımsanmasına sebep olan hallerinin .....
En belirgin, ortak paydalarının ....
'' - ZOR GÜNLERİN İNSANI '' Betimlemesine uygunlukları, insanın, insanlığın, tarihin hafızasında, yer etmişlikleri ve tanınıp, tanımlanmışlıklarıdır ......
<< - O, varsa, mesele yoktur ......!
.......Oradaysa, yüreğin darlanmasın, gönlünü ferah tut .''
Dedirtecek kadar, inanç ve saygı duyulacak, kanaati sağlamasıdır ...
Aranan ve çözüm üretip, kriz çözenliğiyle, işte tam da aranan budur ........
Bunu, ondan başka kimse, böyle mükemmellikle ve adeta tereyağ dan kıl çekercesine halledecek birisi çıkmaz, bu konuda, onun eline su dökemez, kimse ! ''
Dedirterek, konuyu kökten çözerek, meseleyi başlamadan bitirenliğiyle .....
Hemen, pek çok derde şifa, deva .....
Sıkıntı ve azaba son, nitelemesini ve betimlemesini hak edenlerdir, onlar ......
Hayatın, hemen her alanında ve dünyanın bildik coğrafya, medeniyet ve kültüründe ....
Ismarlanan ceketin, bedenle eşsiz uyumu kadar aleni, önemli ve belleklerde, hakkınca yer edenler olarak .....
Bulundukları yerlerini, analarının ak süt'ü kadar, helallik, netlik ve pür-ü paklıkla alan ...
Almakla kalmayıp ......
O, işgal ettiği konumun, yerin, hakkını verip, boşluğunu hemen, hiç zorlanmadan, fazlasıyla dolduran ve insanların indinde, gözünde ......
'' - Onun yeri, burası . '' Betimlemesini, gönül huzuruyla yaptırtan, doğrulatan, en uygun kelam ve düşüncedir ...
Kriz beklenen konuyu, bırakın krize dönüp, işin içinden çıkılmaz hale gelmesi ....
Tam aksine, asla bu noktaya gelmeden ve krize dönmesine izin vermeden ....
Üstelik, tüm tarafların ortak kanaat ve kararlarına, ihtiyaçlarına, en uygun ve rantabıl çözüm bulan, bilge halleriyle ......
İşinin ehli ve bir o kadar da, tevazulu, yalın, içten ama bunlardanda önemlisi, önceliklisi ....
ONURLU, VİCDANLI, ADİL, HAKKANİYETLİ, gibi niteliklere, yetilere benzer, daha pek çok yeti ve meziyeti ....
TAKDİRE ŞAYAN, OLANLARI HAYATTA , İNSANLIKTA ÖNE ÇIKARAN .....
DENEYİMLİ, TEVAZULU, ÖZVERİLİ VE TARTIŞMASIZ ROL MODEL OLANLIĞIYLA .....
O ve ona benzer diğerleri ......
Kelimenin tam ve gerçek anlamıyla, hak ettiğince, onunla etle-tırnak uyumluluğunda, özdeşmişliğiyle ...
Böylelerine, '' - ZOR GÜNLERİN İNSANI .'' Denir ...
Ve ........
İmtiyazlılığı, ellerinin tersiyle bir çırpıda, ters-düz edebilmecesine itebilen ......
'' - ZOR GÜNLERİN İNSANI . ''
Bu nitelindirmeyi, adlandırılmayı, hak etmekle kalmayıp adeta bununla bütünleşebilenler .....
İnsanın, insanlığın, medeniyetlerin, çağlarla, tarihin, yüz akı ....
Onur şahikası ....
Semanın kandilleri olan yıldızlar, göz alıcı saygıyı, saygınlığı, takdir ile övgüyü fazlasıyla hak eden ....
Tevazu abideleridir .....!
Cümle, '' - ZOR GÜNLER, İNSANI ...! ''
ZOR GÜNLER, İNSANI ...!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Immenstaad / Almanya

21 / 11 / 2020 - CUMARTESİ

Saat ; 20_20