ÖMRÜMÜN CELLADI

Kanıma girip, içime işledin, her geçen gün ...
Çelinen aklım ve büyülenen gözlerimle ..
Keşfedip tanıyamamışlığımla özünü, gerçeğini ..
Kandım bir an albenine, güzel sözüne ..
Ne var ki, çabuk düştü masken, sıyrıldı makyajın ...,
Göründü gerçek yüzün ..
Kurtuldum akıl tutulmasından, duygusal saplantı ve illüzyondan ...
Gördüm geçte olsa gerçeği ..!
Sen duygularımın ve ruhumun katili, ömrümün celladısın ....!
Ömrümün celladı ....!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Immenstaad / Almanya

07 / 08 / 2017

Saat ; 13_44

 

HEM HAYATI, HEM AŞKI .....!

Tanıklıklarında ...
Bir teller,birde rengarenk çiçeklerle, zümrüdi yapraklar bildi ..
Seni nasıl da sevgiyle, özlemle ve tutkuyla gözlediğimi ...
Onlara sor, aşkıma ve şahsıma dair kuşkuların varsa..
Gerisi laf-ı güzaf dır, ne söylesen nafileliğin avara kasnaklarında ömür ve hayat çürütmektir.
Yüreğine değil, egonla, kibirine, öfkene, kulak verdikçe ..
Daha çok ıskalarsın, sen bu gidişle ..
Hem hayatı, hem aşkı ...!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Immenstaad / Almanya

10 / 08 / 2017

Saat ; 00_25

 

BİR, PARENTEZDİ..

Hep yazıp-çizdiğin ..
Olmadı, karalamalarla canını çıkarttığın kağıttaydı, gözün ..
Kalemler,dans eder dururdu, parmaklarında ..
Soluk alman, yemen,içmen, vesair faliyetlerin ..
Asla, senin buradalığına ve benliliğine, kanıt değildi ..
Çünkü, gövden buradaysa da ..
Aklın ve ruhun, hep bir yerlerden, bir yerlere uçup-kaçıp, göçmelerdeydi ..
Aç kapa parantezdi, dilinden düşmeyen, sözcük ..!
Aslında tarifin, senin,seni iki cümlede anlatışındı ...
Tanıdığımda da, parantez idin..
Şimdi düşünüp,sorgularken sorduğumda ...
'' - Neydi hayatımda değişen ve eksilen ? '' Diye, kendi, kendime ..
Yanıtım, net ve kısacıktı ..
''Bir parantezdi ''..
Sadece ama sadece parantez din ...
Aç parantezliğinde de ..
Geldiğinde ki gibi,sessiz ve sinsice sıvışıp,kaçandın ...!
Hayatımdan eksilen ...
Birisi, bir insan ve bir erkek değildi, asla ..
Ne acı ve ne hazindir ki ..
Sadece ama sadece ..
Bir, parantezdi ..
Bir,parantezdi ...

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ
İmmenstaad /ALMANYA
10/08/2017
Saat: 01_25

 İFLAH OLMAYANIN ...

Sözde, hayatı hep paylaştık seninle ..
Keder,tasa,üzüntü hep bana ..
Sevinçler, oldum olası sana düştü ..
Nerede burada adalet,
Cömertlik, bana gelince hep firarda ..
Konu, sen olunca ..
Emrine amadeliklerde, hazır-nazır el-pençe divan durmakta ..
Anlamadım gitti, anasını satayım bu işin sırrını ..
Bulamadım gitti, püf noktasını ....
Ne hayatın,nede mutluluğun..
Ben gamlar hamalı, hicran eşeği ..
Sen, hazlar ve zevkler ecesi ..
Sana, hayatın nektarı, banaysa kala, kala hep eşiği kaldı ..
Boktanlık sirayet etmişse bir ömre..
Ne yapıp-ne etsen nafile ..
Ondandır demem, sana ve kendime..
Aşk; ne adalet, nede hak-hukuk işi ..
Yaşamak zor zanaat ve hüner işi ..
Bencileyin..
Her boyayı boyayıp, işi fıstiki yeşile kalanın, zordur hayatta tutturması, dikişi ..
Malumdur hani,
Eskilerin dediği gibi..
İflah olmayanın, muhallebi yerken kırılır dişi ..!
İflah olmayanın, muhallebi yerken kırılır dişi ..!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Friedrichshafen / Almanya

10/08/2016

Saat:19_22 

 

NEYDİ, BİZİ ELE VEREN ?

Nasılda inançlı,kararlı ve azimliydik, azimli olmaya ..
Ne basılan çimen ..
Ne, dört yapraklı yonca arayışlarına kurban edilen ....
Zümrüt yeşili güzellikte ..
Yaprakları koparılıp,boynu kırılan yonca ..
Ne suya hasret, sahra ..
Nede,vicdansızlığın simgesi taşlar,kayalar,
Granit mermer soğuklukları ve duyarsızlıkları olmayacaktık ..
Direnişe tutkulu dillere,yüreklere, ömürlere marş ..
Aşka susamış yüreklere, sevda çiçeği ..
Esmeleri ve sevmeleri unutan ömürlere...
Esmeleri hatırlatan yel olacaktık,yel ...
Oysa ne fırsatımız,ne zamanımız ....
Ne de, icra olanağımız oldu ..
Der-dest edildik ve biçildik ekinliklerde..
Çoğaldığımızı..
Bir ölüp, bin dirildiğimizi ...
Bir gidip,bin geldiğimizi ..
Hiç mi hiç görememecesine, üstelikte ..
O zaman ....
Denecek olan ve çözülmesi gereken yaman çelişkimizin saklı olduğu ..
O yanıtından korkulduğu için ...
Her zamanki aşinalık,yeknesaklık ve yavşaklıklarda güme giden
Hiç bir türlü ve hiç bir zaman sorulamayan soruyu sormalı ...
İnsanlık ve insan, kendine ...
'' -Neydi bizi ele veren ? ''
'' -Neydi bizi ele veren ? ''

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Friedrichshafen/ Almanya

05/08/2016

Saat:01_11 

 

AŞK VURUNCA,ŞİİR, ŞİİR ...!

Tamda orada ahhacık,ışıl,ışıl ..
Tıpkı, şiir aydınlığıyla donan yerde yeşerir, sevi ve sevgi ..
Pervane aşkı ve nurun albenisiyle..
Orada üryanlaşınca yüreğin
Sevgiye ve sevilere vurgunluğun,tutsaklığınla
Dahası,aşkı ılgıt,ılgıt içe işleyen sıcacık sızılarınla, kaplar yüreğini..
Açar akpacık sevda çiçekleri ....
Aşk adında , dal-budaklıklarda sarmacasına ömürleri,bedenleri, ruhları
Aşk vurmuştur şiir,şiir ..
Dize,dize..
Ezgi,ezgi ..
Notalar saçılır rengarenk güzelliklerde ..
En harmonik renklerin cümbüş güzelliğinde ..
Aşk vurunca şiir,şiir ..
Yürek coşar, dil söyler ...
Dillenir sevda dize,dize,türkü,türkü,ezgi, ezgi ....
Renkler girer birbirine, duygu güzelliğinde ...!
Renkler girer birbirine, duygu güzelliğinde ...!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Friedrichshafen / Almanya

10/08/2016

Saat:15_38

 

Geride kalanlar, esas ölenlerdir..

An gelir, ölümün kurtuluş olmuşluğun da ...

Geride kalanlar, hayatın, insanların ceberutluk, zorbalık ve dayatmalarından kurtulamamışlığında ölüp,ölüp dirilerek, azap girdaplarında yutulup, esas ölenlerdir..

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

 

Ardında ve dününde, mağdur ederek, boynunu büküp ve yaraladığın insan sayısı ne kadar çoksa, ömründeki derin ve karanlık nefret ormanının büyümesini o, oranda çok hızlandırıyorsunuz, demektir ......

Buda insanlık adına çok kötü ve ürkütücü bir durumdur ...

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

 

CESUR OLAMADIM, ŞU İP KADAR .......!

Niyetimin de, meramımın da çamaşır yıkamak değil çamaşırlarıma dek sinen elemlerimi yıkayıp, onlardan kurtulmak olmuşluğun da .....
Verdim kendimi, çala kalem çamaşır yıkamaya .....
Ama, ne yıkama .......!
Ağrımadık-sızlamadık, üzülmedik-büzülmedik yerimin kalmamış lığın da.
Hıncımı, çamaşırlardan çıkartmaya çalışmanın galeyanının da, helak olmuşluğum da ......
Elimin değmediği yeri kalmayan, kana-kana, doya-doya suya-sabuna belenmekle kalmayıp ...
Çitilenmekten helak olan, çıfıtı çıkan ipler dolusu onca çamaşırın, elimden geçmişliğin de, kan-ter içinde kalmacasına .....
Renk, renk, elvan türlü çamaşır hallerinde, boy, boy, ipe-sapa gelmeyen cinsten gamlarımla, yaslarımı astım, serdim, garibim çamaşır iplerine .......
Yıllara uzanan katmerllilikleriyle iyiden iyiye kederlenen ip, diş sıkıp,katlansa da, kaldıramayınca, bunca yılın hüznünün ağırlığını ........
Üstüne, üstlük, yıl vurgunu, hayat yorgunluğu da girince, işin içine .....!
Sessiz sesliliğin, kendine has o, için, için gıcırtılarıyla, kendi efkarı, bezginliği de sarınca sırtına iplerin .....
'' - Dama ...! '' Dedi, ipler, taşa dayandı, ipliğinde ....
Daha çoğuna katlanıp-dayanamamış lığın da, çekemediği ağırlığın altında inleyerek ....
Kendince derdini ortaya koymamanın yetmemişliğin de, koptu, kurtuldu, ip, aldırıp, umursamadan çamaşırların yerle-yeksanlığına ....!
İp, bir yana, çamaşırlar öteye-beriye, bense öfkelere belenip, halden, hale savrulmuşluğumla, kala kaldım, öylece oracıkta .....
Buruk ve öfkeyle karışık tebessüm kırıntılarının gözlerimle, yüzümde, iç içe raksa koyulmuşluğun da .!
Çekip-dayanamamış'lığın da kopan iple, koptu makaralar ........
Saldım kendimi, sövüp-sapanlamalarla, ağlamanın-gülmeler karıştığı alacalı duygulara .........
İpte, ne ipmiş hani'ya, yıllardır yapamadığımı yaptı sonunda ....
O, koptu kurtuldu ....
Ben ahmaklıklarda, çekmelerde helak oldum, cesur olamadım, şu ip kadar ......
CESUR OLAMADIM, ŞU İP KADAR .......!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Immenstaad / Almanya

31 / 07 / 2022 - Pazar

Saat ; 13_31