GECENİN İÇİNDE DİLLENİR, MAVİ ....

MAVİDE DİLLENİR, KADIN YÜREĞİ ....

Zamanın koynuna sığıveren gecenin atlasında dillenir mavi .....

Yüreğinin, çile, çile çiçek açmışlığında, mavide dillenir kadın yüreği ...

Mavide dillenir, KADIN YÜREĞİ .....

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Immenstaad / Almanya

05 /09 / 2023 - Salı

Saat ; 01_50

 

NASIL, BİR İLLET ....

NASIL, BİR MEDENİYET ?

Katlederken, kadını ....!

Katiller vahşetlerini sergilerken, çılgınca sırtlanlar gibi ...

Avaz, avaz nara atıp, böğürüp uluyorlar, vahşi kurtlar ve gözü kana doymayan canavarlar gibi ...

''- MEDENİYET'İ YÜKSELTİYORUZ '' .

Diye ....

Yalanlarına, kanlı kılıflar var etme çabasında ..

Demagojik ve safsata, laf furyalarıyla ...

Düştükleri aczi, yaman ve önlenemez çelişkiyi, saçma hali .... Sergiledikleri rezillikleri, vahşeti allayıp-pullayıp, göz boyayarak gizlemek için ..

Sanki, olanaklıymış gibi, gözlere sürme çekip, akıllarla alay ederek ?

Ne, mümkün ki ?

Ne, mümkün ?

Var mı, izahı ve su götürür, akla yatar yanı ?

Sözüm ona medeniyetler kurulur ve yükselir mi ?

İnsanın ,insana kulluğun da …

Vurulurken, kadın boynu, devrilirken toprağa, kadın bedeni ..

Ölümlerin karanlığında, insanın,insanlığın yüz karalığında ...

Bağışlanamazlığında ve suçun yüz kızartıcılığında ..

Kurban edilirken kadın ..!

Nasıl yükselir medeniyet denen o , muammalı ölüm kusan canavar ?

Elleriyle alçalır ve alçaltılırken insanlık hunharlıklar da …

Kadın ki ..

İnsanlığının ve canının, bedeninin çalınıp, geleceğinin karartılmışlığında ..

Tutsak ve kurban edilip kıyılırken ...

Karanlığın ve bağnazlığın, doyumsuz ölüm makinalarına, canavarlı-

ğına ..

Onun kat-l-ine ferman vereni de, bir ana doğurmadı mı ?

Nasıl yükselir, medeniyet ve insanlık ?

Önce insanlığında, beraberinde kadın canlığında, katledilirken kadın ..!

Yere batsın böylesi ceberut, kanla ve ölümlerle beslenip ...

Yeni katliamlara gebe, medeniyet denen, azgın ve azman, vahşi canavar ..

Nasıl denir insanın,insanca, fütursuzca öldürülüşüne, medeniyet ?

Olmaz olsun, cana düşman, kana susamış ölüm makinası, zorbalık ...

Kıyan da sözde insan, kıyılan da ....!

Üstelik, kıyan katil canavarı doğuran da ...!

Boğuluyor, medeniyet denen canavar ...

Kendi döküp, akıttığı kan da !

Kendi akıttığı kan da ..!

Bu, ne menem medeniyet ise ?

Olmaz olsun böylesi, böylesi medeniyet ..

Yerle yeksan olup, batsın yerin yedi kat dibine !

Katledilerek kadın, nasıl kurulur medeniyet ?

Nasıl kurulur, medeniyet ?

Katledilirken önce insan, beraberinde de kadın, can ..!

Bunlar ve böylesi iflah olmaz canavarlarda diyorlar, kendilerine, insan (?)

Bu, nasıl bir illet ve nasıl bir medeniyet ?

Nasıl bir illet, nasıl bir medeniyet ?

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Immenstaad / Almanya

04 / 09 / 2017

Saat ; 01_15

 

ADIN DA, TADIN DA .....

'' - AŞKINA, SANA MÜHÜRLÜ DUDAKLARIM DA KALDI ....! ''

Duygu dünyamın dipsi çöllerinde serabım olup ...
Bir görünüp, bir yok olmuşluğun da ...
Dahası, ömrüme ve gönlüme düşüşünün ardın da ...
Aşk adına dişe dokunur birliktelik yaşamamışlığım da ..
Aşk ve meşk fukaralığın da süründüğüm, zamanın ve hayatın bağrın da ...
Aşktan yana hep karavana atışlar da mutluluğu ıskalamışlığım da ...
Hüzünlü ve uykusuz gecelerim de ve sensiz sabahlarım da ...
Gönlümün, yüreğimin sevda adına yalnız sana kesip, limanına demirlemişliğim de ...
Kanı çekilmiş, yorgun, bezgin, soluk dudaklarımdan ...
Kesik, kesik ve titrek, titrek dökülen, ıslık ürkekliğin de ....
Adın da, tadın da, aşkına, sana mühürlü, dudaklarım da kaldı .....!
Aşkına, sana mühürlü, dudaklarım da kaldı .....!
Dudaklarım da kaldı ...!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Immenstaad / Almanya

26 / 08 / 2020

Saat ; 14_14

 

YANGIN YÜREKLİ, SEVDA NEFERİ, OLUP, ÇIKMIŞLIĞIMIZ DA .....!

İnin-cinin top oynadığı saatlerde, kiminin düşlerle bezeli, mışıl, mışıl sıcacık uykuda dönenip dururken yatakta, hayatın ve anın tadını çıkarttığı ....
Sabahın kör karanlığında ....
Taraklardan da çok, ilgiye, sevgiye ve bakıma muhtaç dağınık saçlarınla ...
Kanı çekilmiş, rengi solgun, avuç içi kadar, ufacık-tefecik suratınla ...
Kendi, kendine konuşarak, kuşkulu bakışlarla etrafını süzerek, geçip giderdin her gün saatinin şaşmamışlığın da ...
Pencerem, perdelerim ve gözlerim fark etti-edeli ...
İz bırakmaya başladın ...
Dede yadigarı evimle, adeta et-tırnak olup çıkmış ...
Pervazı kırık, tamire, boyanıp, bakılmaya muhtaç penceremin, su yüzü görmeyeli, hani nice zaman olmuşluğunda ...
Penceremin, kirine, pasına ve yorgunluğuna yeni yükler ve sıkıntılar ekleyen incecik camında, iz bıraktın ilkin ...
Ardından, el değilmemiş, suya-sabuna, yıkanmaya hasret çoğaltan rengi yitmiş perdelerin de iz bıraktın öncelikle ...
Beraberin de, güzele ve mutluluğa hasret, yorgun gözlerimde ve ardı sıra aklımda, fikrim de ..
Hakkında zırnık kadar bilgiye sahip olmamışlığım da ..
Hatta, Meçhul adsız Ece diyerek anıp, diyecek kadar adını bile bilmemişliğim de ...
Merakımın, ilgimin ve gün be gün dünyam da ki yerinin artmışlığında .....
Hayli zaman sonra, iyiden, iyiye artan merakım ve çoğalan dürtülerimle, ağırdan,ağıra gönlümün, yüreğimim sana meyletmişliğin de ...
Nakış, nakış işlenmeye ve dantela güzelliklerin de ömrüme, kalbime ve gönlüme nakşolmaya yüz tutuşlarla,sana ilgimin, merakımın ve daha da çok, senin farkın da olmadığın sevdamın, serpilip büyürerek, dal-budak salmışlığın da ...
Gün oldu hasretin çoğal dı, içimin, içimi yemişliğin de ..
Sonra ....
Sonrası, malum zaten ...
Önce ürkerek, sonra cesaret kazanmışlığımla daha emin ve bir o kadar da tedbirlilikle dünyam da ve ruhum da sana yer verip, gıyabın da tarifsiz aşkla, senin müptelan olup-çıkmışlığınla ..
Sarıp-sarmalayarak, iyiden, iyiye tutkulu müptelan edip çıkmışlığın da beni, sana özlem yangınlarımla alev,alev aşk tutuşarak, sevda yangınlarının ortasında kala kalmışlığım da ...
Pencere camı, perdesi derken, ömrüm ve ruhumla büyüdün gün be gün, iyiden, iyiye yüreğim de ..
Camlar da ki kıvılcım dan, yüreğim de ki aşk yangınına uzananlığınla ..
Sevdalın kesilip çıktım eni-konu, en sonun da ...
Aşkın kıvılcım, kıvılcım hallerin de, tutuşup, büyüyen aşk yangının da ....
Yana, yana kül olup, çıktım, en sonun da ...
Şimdi avuçlarının, avuçlarım da ateş,ateş, ter, ter, titreme, titreme kendini ele vermişliğin de ..
Yananın sade ben değil, senin de benden beter hallere müptela olmuşluğun da ..
Aşkı var ettik, pencere camın da, perdeler de ve göz bebeklerim de kıvılcım dan alev, alev, aşk yangınının, yananları olmuşluğumuz da ..
Sevgi ve sevgi de aşk büyüttük el,ele, pencere camında, perdeler de ....
Görünmeyen yangınlar da, aşk aşını pişirip, yoktan var eden güzelliğin, iki yangın yürekli, sevda neferi olup, çıkmışlığımız da .....!
İki yangın yürekli, sevda neferi olup, çıkmışlığımız da .....!
YANGIN YÜREKLİ, SEVDA NEFERİ, OLUP, ÇIKMIŞLIĞIMIZ DA .....!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Immenstaad / Almanya

03 / 09 / 2020

Saat : 21_21 

 SALLANIR DURUR, HALA...,

Zarfıyla, mazrufuyla, insanı..
Suret- i haktan, nur...
Nur'u lutfun keremi görüp, baş tacı ....
Dahası Kabe ve Kıble kıldık, ...
Çile'yi tecelli, tecelliyi aşk saydık ...
Aşk ile semaha, semahta, tavafa durduk ...
Yüceden emanetliğinde kutsayıp yücelttik,aşkla beledik onu ...
Dolduk-taşdık can suyunda, yeni canda, canlar olduk sonunda ..
Can ile cananın et- tırnaklığından ...
Geçsek te kendimizden, maşukluğunda geçemedik, canandan ...
Cananın kevser suyunda, can olanı bağrımıza bastık ...
İnsanın,insandan miraslığında, yol aldık aşkla, hak yolunda ...
İnsanın çiy süt emip yoldan çıkmışlığında ..
Azıp-sapan olduk, dağıldık, çil yavruluğunda ..
Öze, kibrin tebelleş olmuşluğunda ..
Kibre kul, nefse köle, kendimize ve insana düşman olduk ..
Düştük, bir birimize ..
An oldu, gün geldi can bildiğimize ..
Can düşmanı olduk ....
Kin bileyinde nefret, nefrette haset ...
Hasette, tamahla unuttuk özümüzü .
İnkarlarda, dilsiz şeytan ..
Dilsiz şeytanlıklarda, birbirini boğazlayan canavar olup, çıktık ..
Kimimiz büründü, kuzu postuna, kurtlaştı ..
Kimimiz insanlığında, kurda yem olan, kuzu oldu, sonunda ..
Kurda yem olan, kuzu oldu sonunda ..!
Sura üflenen sırla, haktan kardeş değilmiydik eninde-sonunda ?
İnsanı,emeği,alın terini düşman bilip ...
Öz saygımızı yitirmişliğimizde, kıran girdi insanlığın soyuna ...
Düşman oldu insan, insana ..
Sırlar ve muammalar arasında, sordu insanoğlu kendi, kendine ....
Dillendi dağ-taş, söylendi alemlerden bir ses ....
'' -Hani biz insan ve suret-i hak'tan var olan, nur değil miydik sonunda ?''
Ekledi ardı sıra ...
İnsanın, insanlığının kaybolmuşluğunda
'' - Nerede yitirdik biz, bizi ve insanlığı ? ''
Bu soru asılıdır, semada hala ....
Yanıtsızlığında, sallanıp durur ...
Demoklesin kılıcı misali insanoğlunun başı üstün de ..
İnsanoğlunun başı üstün de ...

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ/ İSYANİ
Ereğli /KONYA
11/02/2018
Saat; 05_55

 

YUTULURSUN, HAZ GİRDAPLARINDA ...

Vurunca sulara, ışıldayan ayın şavkı ...
Nasıl işlerse yakamoz,yakamoz güzelliklerde ..
Adeta, dansa koyularak, suda ..
Öylesine baş döndürücülüklerde ...
Sarıp-sarmalar seni, tepeden tırnağa ...
Zerre,zerre bezemecesine,en derin hücrelerini...
Ahengiyle, müziğin büyüleyiciliği ....
İşledikçe,içine ...
Titretince, duygularının ve ruhunun perdesini ...
Çeker, çıkartır seni, yavanlığın, sıradanlığın, sığlığın dışına ..
Soyarak ruhunu, alıp götürür, takarak notaların tılsımına ..
Tıpkı narin ellerden eldiveni ...
Kadife tenlerden, giysileri soyup çıkartır gibi...
Koyar seni çırılçıplak, kurtarır yükten …
Böyleliğinde …
Dalarak ebruli duyguların o, dayanılmaz ummanına ...
Üryanlıkların albenili atmosferinde, yutulursun, haz girdaplarında ..
Yutulursun, haz girdaplarında ...

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Immenstaad / Almanya

30 / 08 / 2017

Saat ; 22_18

BANA BENZER, YORGUN AKŞAMLAR .......!

Bana benzer, yorgun akşamlar, döker suratını, düşürür sümsüğünü .....

Ağır gelir kendine, yenilir, üstüne çöken efkara .....

Bir'e çok, ikiye az' lığın ekşimikliğinde, hoşnutsuzlukla vurur kendini gönül küskünlüğünün boşvermiş liğine ....

Dahası, an gelir devrilir  kendi üstüne, üstüne, yerle yeksanlıklarda kalır ağırlığı altında, ezilip, pestili çıkışlığın kaosunda ...

Hasılı ....

Uzun lafın kısası .....

Bana benzer, yorgun akşamlar ......

BANA BENZER, YORGUN AKŞAMLAR .......!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Immenstaad / Almanya

31 / 08 / 2024 - Cumartesi

Saat ; 03_58

 

O, ÖMÜR .....

VİRAN BAĞA, DÖNMÜŞTÜR ......

VİRAN BAĞA ..........!

Bedendeki değil, ruh da ki sızı dinmiyorsa, 

su götürmez gerçekliğinde biline ki .....

O ömür, viran bağa dönmüştür .......

Viran bağ'ın akıbeti ve sonu, nasıl söküm ve helaklıksa, ruhu onarılamayanların akıbeti de, hayra alamet değildir ........!

An gelir o, çok istenen TENEŞİR dahi çözüm ve deva olmaz ......

Bu olsa, olsa << - ÖLÜ CAN'lık >> olarak betimlenen haldir .......

Böylesi '' - ÖLÜ CAN'lık '', ölüme yolculuktan da beter ve onulmaz haldir ........

Çünkü, sonu ölüm olan bu illetin, ruhsal felaketin, çareci Lokman Hekimi, em'i, ilacı ve şifası, hasılı.....

Çaresi yoktur , ÇARESİ ........!

Muhabbette, kelamda, yazıda zurnanın zır dediği ve işin sırrıyla, püf noktasının, ayrıntısının saklı olduğu yerdir ......

Gele, gele bu kaçınılmaz aşama ve noktaya gelinmesi ise, malumun ilanıyla, kaçınılmaz sondur ve  yüzleşilmesi gereken yadsınamaz gerçektir, GERÇEK ........!

Bu'da ......,   

'' - ÖLÜSÜ OLAN, BİR GÜN AĞLAR, DİVANESİ, DELİSİ, GÖNLÜNDE YASLA, GAMI, RUHUNDA YARASI OLAN, HER GÜN AĞLAR .....

BEDENİ ÖLÜM, BİRDİR YAŞANIR, BİTER, RUHSAL ÖLÜM, DERTLER ANILIP, YARA DEŞİLDİKÇE, YARANIN KABUK BAĞLAMAMIŞ 'LIĞIN DA,  SIKÇA YİNELENİP, TAZELENDİKÇE, AÇ-KAPA HALLERİN HER BİRİSİNDE, YİNELENEREK SAYISIZ KEZ YAŞANIR ....! '' Gerçeğinin ......

Hayatça ve zamanca ayan-beyan doğrulanmış'lığında, insan ömrünün her dem yumuşak karnı ve  onulmaz yarası, dinmez acısı ve dert kaynağıdır, DERT KAYNAĞI ......!

İşte, tam da bu nokta da cereyan edip, yaşanır acının ve gamın anaforlarında yutulup, boğulmalar ......

Ondandır, sessiz kalabalıklar ordusunun indinde, değer, anlam ve karşılık bulmuşluğunda insanlara ve insanlığa mal olup ....

<< - Bedendeki değil, ruh da ki sızı dinmiyorsa, o ömür, viran bağa, dönmüştür .......>> Denmesi .....

Unutmamalı ki, gerçekliğinde, en çok acının karşılığı vardır, acının ........!

Acının, gelip de, geçerken, delip geçmişliğin de ............

Ondandır yineliyorum, milyonlarca sessiz dile ses, gerçeğin haykırılmasına aracı olmacasına ....

BEDENDEKİ DEĞİL, RUH DA Kİ SIZI DİNMİYORSA .......

O, ÖMÜR .....

VİRAN BAĞA, DÖNMÜŞTÜR ......

VİRAN BAĞA .......!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Immenstaad / Almanya

30 / 08 / 2022 - Salı

Saat ; 10_10

 

YAPTIĞIM, MALUMUN İLANIDIR …!

Herkes çekiştirdi .
Üzüle,üzüle,yırtılıp eskimişliklerde avara oldum ..
Bu seferde, işe yaramaz diyerek, bakmadılar yüzüme,attılar bir köşeye ..
Tattım, öğrendim böylece, insanların ne menem vahşi olduğunu ..
Halen yamyamlığın eşiğinden atlayamayıp, evrilmelerde insan kalıbına dökülmeyen ..
Kendi köküne, kibrit suyu döken cinsinden, üstelik ...
Sormadan edemiyorum, kendi kendime ..
‘’ Acaba timsahlar göz yaşını insandan mı aldı ? ‘’ , Diye
Yaptığım ..
Malumun ilanından ibarettir ….!
Malumun ilanından ibarettir ....!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Ereğli / Konya

31 / 08 / 2017

Saat ; 02_45