Kardelen Ömürler: DİYE, DİYE …..! Kol kırılır, yen içinde kalır diye...

Kardelen Ömürler: DİYE, DİYE …..! Kol kırılır, yen içinde kalır diye...: DİYE, DİYE …..!  Kol kırılır, yen içinde kalır diye, diye edildi … Hem hayatlarımızın, hem de ağzımızın içine .. Bir yanda zaman ve hayat...

UMMAN İÇİNDE, UMMANDIR, İNSAN ….! Ummanlar, dağlar, ateş, su ve insan hepsinin ortak paydası .. Her hepsinin de, adeta iki tarafı keskin bıçak olmasıdır. Akla-kara, eskiyle-yeni, iyiyle-kötü, güzelle-çirkin, sevgiyle-bela, aşkla-ihanet, şifayla-hastalık ve hatta ölüm…. Her hepsinde, hatta kainatın özünde iç içedir tüm devinimler, oluşumlar, duygular, yaşanmışlıklar, yaşanacaklar. Mekik oyası gibi, işlenip iç içe geçerek nakşolmuştur, hayatta …. Aynı zamanda, geceyle-gündüz gibi bir bütünün ayrılmaz parçası, yarımı tam ve tamam eden yanıdır .. Mazi, nasıl atide saklıysa, ölüm ve hayat aynı zaman ve kainat atlasında gerçekleşiyorsa … Olumluluklarla-olumsuzluklarda bir ağaç bünyesinden uzayan dallar gibi.. Hem kendi içinde bağımsız, hem bir arada kollektif ve kardeşlikle-sürtüşme içinde, doğup, büyüyüp, kök salıyordur …! Ondandır, zaman umman, hayat, devinim ve kainat mekandır, tüm bunlara…. Zerreden, küreye uzanan bu hengameli ve muammalı merdivende, yol alır, her hepsi .. Zaman, zaman göynür ve çürür özler, an gelir hayat ve aşk, an gelir ölümlerde, perde iner soluklanır, zaman ve insan, solukların kesilmişliğinde. Bilirler ki düşündükçe var olan, aklı selimler, aynı ummanda, hayat savaşı veren, cümle canlılar ve yaratıklar gibiyiz. Ummanın dalgalarıyla cebelleşirken, bir yanda.. Hemen öte yanında, aşka kol uzatırız ahtapotlar yada ulu çınar kökleri gibi … Berimizde, kesilince ömür değirmenimizin suyu, yeli ,enerjisi .. Dönmeler ve dönenmeler hayata değil, ölüme yol alınca.. Sevinçler bırakır yerini, anlıkta olsa, hüzne.. Gülmelerle-ağlamaların yan, yana bir bünyedeki varlığında .. Keşfe koyulunca, yüzleşip gerçekle gördüğümüzde biz, bizi … Anlarız ve sessizce yada ulu orta aşikar hallerde, dillendiririz itiraflarda .. Umman içinde, ummandır, insan …..! Umman içinde, ummandır, insan …..! Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ Immenstaad / Friedrichshafen / Almanya 02 / 01 / 2019 Saat ; 20_40

UMMAN İÇİNDE, UMMANDIR, İNSAN ….! Ummanlar, dağlar, ateş, su ve insan hepsinin ortak paydası .. Her hepsinin de, adeta iki tarafı keskin bıçak olmasıdır. Akla-kara, eskiyle-yeni, iyiyle-kötü, güzelle-çirkin, sevgiyle-bela, aşkla-ihanet, şifayla-hastalık ve hatta ölüm…. Her hepsinde, hatta kainatın özünde iç içedir tüm devinimler, oluşumlar, duygular, yaşanmışlıklar, yaşanacaklar. Mekik oyası gibi, işlenip iç içe geçerek nakşolmuştur, hayatta …. Aynı zamanda, geceyle-gündüz gibi bir bütünün ayrılmaz parçası, yarımı tam ve tamam eden yanıdır .. Mazi, nasıl atide saklıysa, ölüm ve hayat aynı zaman ve kainat atlasında gerçekleşiyorsa … Olumluluklarla-olumsuzluklarda bir ağaç bünyesinden uzayan dallar gibi.. Hem kendi içinde bağımsız, hem bir arada kollektif ve kardeşlikle-sürtüşme içinde, doğup, büyüyüp, kök salıyordur …! Ondandır, zaman umman, hayat, devinim ve kainat mekandır, tüm bunlara…. Zerreden, küreye uzanan bu hengameli ve muammalı merdivende, yol alır, her hepsi .. Zaman, zaman göynür ve çürür özler, an gelir hayat ve aşk, an gelir ölümlerde, perde iner soluklanır, zaman ve insan, solukların kesilmişliğinde. Bilirler ki düşündükçe var olan, aklı selimler, aynı ummanda, hayat savaşı veren, cümle canlılar ve yaratıklar gibiyiz. Ummanın dalgalarıyla cebelleşirken, bir yanda.. Hemen öte yanında, aşka kol uzatırız ahtapotlar yada ulu çınar kökleri gibi … Berimizde, kesilince ömür değirmenimizin suyu, yeli ,enerjisi .. Dönmeler ve dönenmeler hayata değil, ölüme yol alınca.. Sevinçler bırakır yerini, anlıkta olsa, hüzne.. Gülmelerle-ağlamaların yan, yana bir bünyedeki varlığında .. Keşfe koyulunca, yüzleşip gerçekle gördüğümüzde biz, bizi … Anlarız ve sessizce yada ulu orta aşikar hallerde, dillendiririz itiraflarda .. Umman içinde, ummandır, insan …..! Umman içinde, ummandır, insan …..! Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ Immenstaad / Friedrichshafen / Almanya 02 / 01 / 2019 Saat ; 20_40

DİYE, DİYE …..! 

Kol kırılır, yen içinde kalır diye, diye edildi …
Hem hayatlarımızın, hem de ağzımızın içine ..
Bir yanda zaman ve hayat hatta, kimilerine göre kader yada felek …
Bir başka bakış açısıyla bakanımıza göre de ….
Sözüm ona, insan geçinen soysuzlar güruhu …..
Zaman ve çivisi çıkan insanlık, çığırından çıkan insan ilişkilerindeki çürümeyle …
Kendine toz kondurmayan ve adeta kendini sütten çıkmış ak kaşık addeden medeniyetin mimarı ve bekçisi denen …
Ne idüğü belirsiz yoz kalabalıklar yığını, tükürdü ağızlarımıza ve yüzümüze..
Çek sineye, yut ahmaklıklarda ve lal kesil ….
Yeter ki, her ne pahasına olursa olsun, verme sırrını ele, aleme, dışarıya diye ,diye ….
Sıkılıp, sıkıştırılıp ….
Tedip, tehdit, göz dağı ve korkutmalarla …
Sözde terbiye adına, sustalı lal maymunlara ve üç maymunu oynayan telef hayatlara çevrildik ..
Kan kusup, kızılcık şurubu içtik demeleri kafamıza vura vura yazıp, nakşettiler ruhumuza, belleğimize..
Döndürüldük, döndük çoğu kere ….
Ruhu ve canı olmayan bostan korkuluklarıyla, ölü canlara..
Birileri hükmetti, birileri emretti, birileri dayattı ve yaşattı ..
Hasılı kurbanın ve telef 'in hep biz olmuşluğumuz da …
Olduk avara kasnaklar da ve dişli çarklarda kurban oluşlara ..
Denecek çok, dillendirilecek sözcük ve öğütülecek zaman ve ömür fazla..
Ama sonuç hep buraya çıkınca gereksiz bir iş güz arlıktır hatta havanda su dövmektir çok çene yapıp, çene suyu çorbalarda ömür heba etmek ..
Ondandır ki ..
Azda, özü diyorum …..,
Sağ duyuyla yüreğini dinleyip, aklı selimin yolunda adımlayan insan evladı, insanlara ….
Kol kırılır, yen içinde kalır diye, diye edildi …..
Hem hayatlarımızın, hem de ağzımızın içine …..!
Hem hayatlarımızın, hem de ağzımızın içine …..!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ /İSYANİ
Immenstaad/ Friedrichshafen / Almanya
02/11/2018
Saat ; 16_49