AN GELİR ŞİİR İNSANOĞLUNUN YÜZLEŞMEKTEN KORKTUĞU ACZLERİNİ DIŞA VURUR.KORKU VE VEHİMLERİNE DİL OLUR.
SEN'Kİ VEHİMİMSİN ....!
Sen'ki ömrüme düştün düşeli, vehimimsin.....
Aklımın kuytularına yerleşiyorsun sen,sinsi sinsi .
Kimi zaman,
Korku korku çoğalarak.
Kimi zaman,
Evham evham..
Endişe endişe yayılarak,
Paniklemelerimde esir alıyorsun beni..!
Sen çıkıverince,aklımın arka sokaklarındaki köşebaşlarından.,
O,dingin..
O, durgun saatler,
Sütlimanlılıklardaki yalancı huzurluluklarım,kayboluveriyor birden.
Bir ter basıyor,bir ter basıyor..
Sorma gitsin, yaz güneşinde ekin dererken, gözlerimi yakmacasına ...
Alnım'dan kopupta çağıl ,çağıl yanaklarımdan süzülüpte düşmecesine, ,bir ter ,
Kuruyor yel vurgunu olmuşcasına, çatlayan dudaklarım,
İşte tamda o anda ''-ahha...'' diyorum..!
Şıppadak biliyorum, aklıma ,yüreğime düşmüşlüğünde, esir alıp ,
Yokluğunda bile ,sevdanda boğacağını beni...
Titreyen ellerim, havayı dövüyor..
Sensizliğinde, yüreğimin hınca kesmişliğinde...
Ve,bir yılan tıslaması gibi ıslığım savruluyor ,
Lanet ederek yokluğunda, kahır ,kahır ,
Çile ,çile dokunan ömrüme ...
Mualla YASSIBAŞ
Hildesheim/Almanya
09/04/2010
Saat: 13_35
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder