- ZAMAN DENEN HARAMİ...Uzun yıllar ötesinden,bir sararmış fotoğrafta...Çalınır sanki o malum şarkı..Bakarken,ben bana...Sararken ruhumu,anı anı o yıllar..Ben,bana dünü anlatırım...Sessizliğin sesiyle dillenen,o fotoğrafdan..Biz gizli hüzün..Bir mahçubiyet..Ama,en çokda içten sıcacık bir bakışdan..Akıveren onca duygu...Dolarken yüreğime..Zaman denen haraminin,ömürleri nasılda talan ettiğini..Yürekleri,yangın yerine..Gönülleri,bozulmuş bostan tarlasına çevirdiğini görmek..Koymuyor değil,haniya insana..Zaman denilen çarkın dişlisinde..Neleri neleri yitirdiğini...Kazandığın onca edinimle öğreniyor..Hiç mi hiç akıldan çıkmamacasına insan..Zor şeydir,hatta belki biraz garip..Dahası,anlaşılmazda gelebilir belki...Kimilerine göre...Dünkü benle ,bugünkü benin bu gizli muhabbeti..Aynalar gibidir ,fotoğraflarda..!Söylerler insana, yitirdiklerini ve..Hayatın gerçeğindeki gizleri..Kabullenmesi zorda olsa..Hatta,içe sinmesede..Sızlatsada yüreği,ne aynalara...Ne fotoğrafıma,etmem asla sitem..Ondaki ben..Bendeki ben,ne kadar uzun yıllar ardından,olsada hala..Bugünü,dünde yadederek ..Söyleriz,bir birimize o malum şarkıyı..Hala ve sıklıkla..''-Uzun yıllar ötesinden..''Bir demet gül veremeyiz belki birbirimize..Ama,gül güzelliğindeki ömrün..Değişik renkleriyle karışır..Sarmaş dolaş oluruz,birbirimize..Acı,tatlı binbir anı harmonisinde.Üzüntüye,neşenin..Tebessüme,göz buğusunun karışıvermişliğinde..Neler neler anlatır,bir bilseniz..Dünkü ben..Bana,dünümden seslenişinde..Bir şükran borcu ödemecesine..Bir tebessüm,bir buse sunarım..İncitmekden korkarcasına, resmime..Resimdeki bende,bana fısıldar ..''-Yaşamak zor zanaat'' diye,usulca.Bugüne uzanan dikenli hayat yolunda..Bu günüme,sevgi sevgi,emek emek.Çaba çaba..Ve, hatta,düşe kalka...Acı imbiğinden süzdüğüm, mutluluğu ..Ömrüme katık etmişliğimle..Çile dolu günleri..Sabırda,şükürde,vefada...Mutluluğa çevirmeyi ilke edinip..Ulufelere,yalancı baharlara..Poh pohlamalara ve ucuz kahramanlıklara tamah etmemişliğimle..Alın teri alın teri,onur onur..Çaba çaba,azim ırmağından su içmişliğimle...Bu günüme,diş tırnak gelmişliğimde..Yitirdiklerimden,çok..Kazanımlarımı düşünür..Mutlanmanın yolunu ararım,kendi kendime..Gönül dünyamdaki,beni ben eden güzellikler..İnandığım,tüm değerler..Ve,beni bu anıma eriştiren...Ömrümde,ömürleri...Emekleri,alınterleri,ekmekleri olan herkese...Kötüde iyiyi,zorda kolayı...Çirkinde,güzeli..Öğrenmemi sağlayan cümle canlara ve her devinime..Şükran sunumudur aslında, busemde..Benden,düne ve o eski fotoğrafa salınan,bu buruk buseyle ...Bugünkü ömrümden,dünüme..Çocukluk,gençlik yıllarıma yollanan.Gecikmiş bir şükran borcunu ödediğim,bugünde..Yüreğim dillenir,yüreğim..Hüzünlere kapılsada..Sevgi dermişliğin,sevinciyle..Teşekkür ederim,yürekden teşekkür..Ölümün beyaz atlısına çoktan binip..O bilinmezlere ,o dönülmez ülkeye..Sonsuz ve dönüşsüz bir sefere çıkan ebeveyinlerime...''-Bende,tıpkı sizler gibi ,torun sevinçleri..Evlat mürüvvetleri yaşadım..Şimdilerde..Dostluğun akpacık çiçekliğinde..Sevip,sevilmişliğimle..Boy verdiğim,gönül bağlarında açmakdayım..Yürek otağlarında sevgide,sevinçle konaklamakdayım..Ve,bilesinizki..Ömrümde ömürlerinizi yaşatmaktayım..Atalığınızdan gurur duyduğum siz canlarıma..Analığımda,atalığımla..Bana yaşam kaynağı,siz canlar hası canlarıma..Sevgili atalarıma..Minnettarlık duyguları çoğaltmışlığımla..Yürekden,şükranlar sunmakdayım''Şimdi ve hala...Zaman denen haramiye....Esaretliğimin sürmüşlüğünde..Bakarken,bugulu gözlerle,Sararmaya yüz tutmuş fotoğrafımaKar yangınlarından nasibini alan..Akpacık saçlarımla..Hem dinler,hem söylerim o güzelim şarkıyı hala..!''-Uzun yıllar ötesinden..Hatırını sorayımmı..Sana gönül bahçesinden...Bir demet gül,vereyim mi ?''Zaman denen haramiye inatla..!Zaman denen haramiye inatla..!Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ...Hildesheim/Almanya08/12/2012Saat;00_12NOT:DEĞERLİ KARDEŞİM HASAN KIRMIZI LÜTFEDİP RESMİMİ YAPARAK BANA ARMAĞAN EDİP BENİ SONSUZ MUTLANDIRDI.HUZURLARINIZDA, HASAN KARDEŞİME SONSUZ ŞÜKRANLARIMI SUNUYOR,ELİNE EMEĞİNE ,O GÜZEL YÜREĞİNE SAĞLIK DİYORUM..İYİ Kİ VARSIN HASAN CANIMIZ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder