KARDELEN ÖMÜRLER

AÇMADAN, SOLAN AZAP ÇİÇEKLERİDİR ..!

Göğünün, gönlünün, yüreğinin ve umudunun kandilleri sönen …

Hisar buselik makamlarda gün tüketip , kahır çoğaltan..

Ezin'cin, elemin esiri ömür ve bedenleri ..

Korkuların, kabusların, karabasanların ..

Katran karası sarar, iliklerine dek işlemecesine ..

Çürütür için, için…

Tıpkı, nemlerde ömür tüketen duvarlar gibi ..

Gamlara belenmişliklerde ..

Sıfırı tüketirler ..

Yaşayan, ölü canlıklarda ..

Aydınlığa ve umuda hasretliklerinde ..!

Dert büyütürler, dert ..

Kirpik uçlarına müptela göz yaşlarıyla ıslatıp, besleyerek ..

Dağlanmış yaralarının ..

Yeniden ve art arda açılıp kanamasında ..

Ölüp, ölüp dirilirler ..

Kerahat zamanların kuytusunda ..!

Dert büyütürler, dert ..

Dertlerin, onları sarmaşık misali sarmışlığında ..!

Günlerin, zamanların ve ömürlerinin bağrında .

Savrularak, elem kasırgalarında …!

Beyhude ve nafiledir, onlar için güzellikler ve düşler…

Ve, sadece kurumuş gül pembesi yalanlar demetidir..

Onlar da savrulmuştur..

Tıpkı ömürleri misali, gecelerin karasında,zamanın kuytusunda..

Onlar, kahır yüküne tutsak dolap beygirleridir kendilerince..

Değil, dünyaya ve hayata..

İçin, için kahırlara bulanmışlıklarda..

Gecenin, siyah atlasından da koyu karanlıklarda..

Yelken açarlar, yelken ..

Haritasız, pusulasız, dümensiz takalarla ..

Düşünce ve sözcüklerin makaralarını koparmışlıkla..

Kah, karanlık bir sokakta..

Kah, kuytu bir meyhanenin loşluğunda ..

Kah, mezarlıkların meşum ,ürperten sükununda..

Vururlar kendilerini ..

Karabasan ve hıçkırıklarla kesilen, ürkek ,korkulu uykulara..

Yorgunluktan harap-türap olmuşlukla ..

Külçe gibi yığılıp kalarak, mekanların, günlerin..

Hayatın, anlamını çoktan yitirip..

Onları yutmuşluğunda..

Kendilerine bile ıraklık, küskünlük ve yabancılıklarda..

İçerler, korkuların ve hicranın ağusunu ..!

Dolup boşalan şişelerin, içine yuvarlanmışlıklarda..

An gelir..

Mey onları içer, sarhoş olur art arda devrilen şişeler..

O biçareler adına..

Onların acısını, camlıklarında yaşayarak !

Salım,salım sallanır,yuvarlanıp dururlar ..

Oradan oraya, toza, toprağa veya göz yaşı-sümük düğününde ..

Sarhoş kusmuklarına, salyalarına bulanmışlıklarında..!

Nihayetinde ..

Böyleleri için, gündüzler bile ..

Karanlığın kayya kuyusu olup çıkar, sonun da !

Onlar ki, bedbahtlık bataklığında ..

Ömürler tüketen, ölü canlıklarında .

Çalınmış, yitmiş hayatları yaşayan

Açmadan solan, azap çiçekleridir ..!

Açmadan solan, azap çiçekleridir ..! 

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Altınoluk/Edremit

10 / 01 / 2015 Saat;03_57