YAR ELİNİ, TUTAR GİBİ ........
Hayat pınarım olup, ömrümü, ruhumu besleyip,
arıtıp, durultup, büyütmüşlüğün de ...
Sevginin, sadece rehberim değil, darda, eza'da,
çilede, cefada, sevinçte, özetle ...
Hayatın, evrenin fıtratını tamamlamak adına
tanıdığı şans, yaptığı ayrıcalık ve yarattığı farklılıkla, farkındalıkla ....
Pusulam, rehberim, yıldızım olmuşluğun da, her
koşulda .....
Sevgi, adıma, beden, ömür, ruh ve duygu dünyama
hep Cemre güzelliği ve bahşedilmiş nimet oldu .....
Diğerleri bir yana, sevginin sırf bu yönüyle
ömrüme ilaç, sıkıntıma, ferahlık, çelişki, tedirginlik ve ikirceliklerime hep
şifa, ağularıma, panzehir olup, çıkmışlığın da .........
Muhanete muhtaç olmadan ve sevgiyi paylaşıp,
büyütüp, çoğaltarak yaşamanın, olmazsa, olmazım ve hayat ilkem ....
Sihirli, kerametli anahtarım, olmadı Maymuncuğum
olmuşluğun da ......
Yüzümü sevgiye, ömrümü huzurun ufkuna dönmekten,
oldum, olası hep mutluluk duyup .
Hayatla, dünyayla, çevreyle....
Tüm bunların ötesinde, öncesinde de, değer ve
önemle ......,
Ömür Menkibemin, ışıltılı sayfası olmasıyla ......
İçimde çoğalan ve yüreğimden, etrafıma, hayata
taşan, riyasız, yalınlığında derin ve içsellik li, bitimsiz sevgimle ...
Umudun, buram, buram kokan francala ekmek
güzelliği ve albenisiyle, hayatımı ve duygularımı donatmış lığın da ......
Yarama merhem, sevincime katık, tebessümüme ışıltı
olup, çıkışıyla ......
İliklerime dek hissedip, yaşadığım tarifsiz düşün,
duygu hazinesi olduğunu fark edip, bilmenin ....
Azımsanmayacak güveni, ferahlık ve bunun yaşama
sevinci katsayımı artırmış lığın da ....
Uzanır elim, umuda, huzurla ...
Tıpkı, çiçeğe, ekmeğe, suya yani cümle nimete
gönlümce, dilediğimce uzanışının bana kattığı öz güvenle ...
Yar elini tutar, onu kendime, Şah damarımdan da
yakın ve önemli bulmuşluğum la .....
Fırtınanın dinip, elin-ayağın çekilerek, huzurun,
içe dolan refahla, huzur, daha da önemlisi ...
Dinginlik olup, çıkmışlığın da ...
Apansız patladığı gibi, adeta bıçakla
kesilircesine son bulup, hayatım normale, duygu dünyam, kendi hal ve rengine,
karakteristik özüne dönünce ....
Zerre kadarından tutunda, devasa sına kadar uzanan
yelpazeliğinde ruhumun ummanında, ömür coğrafyamda ......
Karada akları mı
beleyen atlasımda, hasılı kimyamda ......
Duygularımın yenilenerek, sevinç muştusuyla,
gönlümü bayram çocuğu sevinciyle eni-konu doldurarak, cömertçe
ödüllendirmişliğinde .....
Bilirim ve unutulmamasına özellikle, öncelikle
önem vererek dillendiririm, yüreğimin duygu, duygu dilime, leblerime taşıp,
çağıldamış lığın dan hisseder, bilirim ki ...
Sevgiye neden de olmaz, kılıfta bulunmaz, eşyanın
tabiatına uygunluğunda akside düşünülüp, beklenilip,aranmaz, umulmaz ........
Yeter ki, insan, önce kendine, sonra hayata
dürüst, içten pazarlıklardan arınmış, riyadan örselenmemiş, kirlenmemiş,
kirletmemiş hallerde, doğallığın sarıp-sarmalayan lığın da, güvenle ömürleri
bezeyip, kavrasın ......!
Bundan yoksunluğun, başlı, başına dert ve başı ağrıtan unsur olmuşluğun da ....
Önce, kendine olmacasına, karşındakilere sevgiyle
gitmeyi bilip unutmasın ......
Çıkmaz sokaklara, çetrefilli sapaklara sapmasın
......
İçtenlikle düşünüldüğünde, bu bile, başlı, başına
ayrıcalık, kazanım ve zenginlikle, iç dünyanın hazinesi olarak, çoğalan
bereketli cevherdir, renktir, nimettir, nimet .....!
Hallerimin böyleliğin de,mevsimsel köklü kalıcı, iç
açıp, huzura beşik olan bayram temizliği, eskilerin betimlemesiyle, dipten,
kapıya, boya- badana güzelliği, kireç,
su ferahlığı sunup,
yaşatmış lığın da .....
Ne kendimi kandırıp, nede kendimden çalan hallere
düşmeden, ziyansız-telef siz, arı-duruluk da .....
Ömür
çarkının, duygu çıkrığımın, rutinde işlevsellikle ahenkle, bereketle
dönmüşlüğün de.
İnsana ve hayata dairliğinde, hayatın parçası,
uzantısı olmuşluğum la ....
An gelip, davetsiz misafir arsızlığıyla ömür
kapımı aralayarak, olmadı, çat kapı hallerinde arsızlıkla, pencereden, bacadan,
olmadı ....
Entrika ve dolambaçlı edalarla, arka kapıdan,
görünür, görünme yerlerden ve hallerle, kısmetimdeki tasadan, kuşku ve ziyandan payıma düşeni almamdaki .....
Netameli, hınaza, buyurgan ve dayatmacı
hallerinden, ruhumu saran, gam,kasvet ve betlik'le, eteğime dökülen taş, gönlüme
ateşle, gözümde çoğalan yaş ve ağzımda yayılan, tarifsiz kekremsilik ve acıdan
.....
Hasılı, çile, cefa olup, çıkmışlığın da .....
Yadsıma yada istememe irade, tavır ve kararıma
aldırmadan yani, özcesi beni zerre kadar iplemeyerek bildiğini yapanlığında ...
Ümüğüme basıp gam kotamı fazlasıyla
kullanmacasına, üzerime, ömrüme serpiştirilen hengame, tasa ve nafilelik'den
ne bir eksik ...
Nede bir fazla olmamacasına, ömrüme ağmışlığında
......
Beni, benden çalıp, ala-bora eden kasırgalar,
tufanlar, dinip ...
Ruh ve gönül ummanının Eftalyaları sere-serpe
yayılıp, adeta kuşatmalarda, gönüllerince fink atarak .......
Bende, tasadan değil kırıntı, zerre iz kalmaz
hallerde ...
İçim, dışım, aklımın arka karanlık ve çıkmaz
sokakları bile, bundan payını fazlaca
alarak, süt-liman duruluğa ve huzur saçan çarşaf güzelliğiyle,
albenisine bürününce .....
Uzanır elim, umuda, huzurla, güven ve coşkuyla, yar eline, beline, zülfüne, hasılı
alenen dokunmacasına, yüreğine uzanır gibi ....
Yarin kokusunun sinip, aşka meyli mi artırıp,
yürüyüşümü hızlandırarak, çoğaltmacasına ...!
Yar elini tutar gibi, yar elini, tutar gibi ....
Bu tarifsiz güzelliklerde .....
Cemre düşer, ömür toprağıma, aşk, aşk,aşkla,
tarifsiz hazların, vecdlerin, esriklikle, mestliklerin saadetini, gönlümce,
doya, doya yaşamacasına .....
Gönülden, gönle
var olan gizli yollara düşürüp, hazzın o, gizemli kapısını aralamacasına
..
Uzanır ellerim huzura, huzurla, aşkla sevgiyi
taçlandırarak ......
Yar elini, tutar gibi ......
YAR ELİNİ, TUTAR GİBİ ......
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ
Immenstaad / Almanya
08 / 05 / 2021 - Cumartesi
Saat; 17_44
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder