ANILAR YIĞININDA !...
Kör atın kazığa bağlanmışlığın da ki, döndüğü misali,
İnsanın , ömür denen o görünmez dolap beygirliğindeki
Tükettiğin zamanların,
Ya tek düze'liğinde ağır aksak, aheste, aheste...
Ya da an gelip
Göz açıp kapayıncaya dek geçiveren,
o anlaşılmaz hızına...
Çağıl çağıl akıp gidişine, yenik düşmüşlüğün de ,
Hengamesinde hayatın, meşakkat dağlarının...
Kahır yüklerinin, altında kalan ömürlerimiz de
Olmasına oldu elbette sevinçler, gülücükler
Şarkılara, türkülere, ezgi, ezgi sinen mutluluklarda !
Lakin, çoklukla ve sıklıkla...
İnsanoğlunun , hayatı kendine zindan edip..
Zamanın ve kendinin acımasız gardiyan'lığında
Cehenneme çevirdiği cennetinin zebaniliği'ne soyunup,
koyulmuşluğunda !
Kendi kendine azaplar çektirmiş'liğinde
Bitap düştü yürekler, keder bulutları sardı gönülleri
Sevgiyle nakşolan birlikteliklerde
Gidenlerin kahrını , yüklendi kalanlar
Bir tutam sevinci katık etmişliğimiz le ömürlere..
Kuru - yavan , acı soğanlık da nice günler tükettik.
Umutları savurduk,
düşleri tükettik, hüznün kar yangınlarında,,,
Kah,ulu-orta,
Kah, kıyı- köşelerde,
gizli gizli ağlamış'lığımıza tanık oldu, akıp giden zaman...
Anladık ki, zamanın yorgun...
Bizim, bitap düştüğümüz o, anlarda..
Dönüp de, kendi acınası halimize
baka koyulmuşluğumuz da...
Zamana yenik düşmüşlüğümüz ile,
eskittiğimiz ömürler sonunda..
Hayal kırıklıklarımızda yiten günler,
kararan umutlar, savrulan düşler...
Gazel, ömürlerimizin , sararıp solmuş hazan yapraklarıdır...
Baki kalan, dünya,,
Yalanı, insan ve yiten ömürler olan bu temaşa da
Canların, cansızlığın da teneşirde paklanmış'lığıyla
Ah vah etmelerin nafileliği gelip çatmış'lığın da!
Dönüp de bakıldığında,
Ömür denilen, o sürülüp - savrulmuş harmana..
Ölü canların, yiten hayatların..
Sapla samanlıkta, oracıkta öyle kala kalmışlığında .. !
Dillenir, dillendirilir ardı sıra kalanlarca...
Yaşanmışlığın ardı sıra kalanların,
bir bir dile düşmüşlüğü ile...!
Bir kahve içimi zamanlara sığmışlığınla, anılar yığınında...
Derlenmişliğinde,
elde avuçta kalanın, onlar olmuşluğun da...!
Hayal denen kitabın her sayfasında..
Siyah - beyazıyla, allısı - morlusu...
Velhasıl, batan gün misali kana benzemiş,
rengi uçmaya yüz tutmuşuyla...
Renk...
.......renk..!
İnsan denen muammanın, o gizemli ömür öyküsü var...
İnsanın, hayatın, ömürlerin...
Bir varmış- bir yokmuşluğunda
Ömürlüler'in,
yaşam denen kilometre telinin kopmuşluğun da
Ölümlere yelken açmışlıkların ardı sıra dillenir , dillendirilir onlar !
Bir kahve içimi zamanlara sığmışlığıyla , anılar yığınında...
Anılar yığınında.. !
== Mualla Direniş YASSIBAŞ/İSYANİ
KAYNAK : Yürek Senfonisi, Favori Yayınları, sayfa : 7-9
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder