HIRS ATINA BİNENİN, İNİŞİYLE, AKIBETİ  MEÇHULDÜR .......!

 

 

 

Çoğu kere, hele, hele de, sağ duyunun kayışları kopup, balataları sıyrılınca ...

Hırsın gözü dönmüş görünmez celladı, kan bürüyen gözleriyle girmişse insanın kanına ve iplerini ele geçirerek, hükmetmişse, hatta ...

Felç edip,  devre dışı bırakmışsa, sağ duyuyu, vicdanı ve kanaatkarlık  değerlerini ....

Hasılı ....

Hırs, galebe çalmışlıkla kulu-kölesi, kuklası edip çıkınca, insanı .....

Sürer- savurur hissettirir olmazların karanlığında  hayatları ...

An gelir muktedirliğide aşarak, ilah yahutta ilahelik bahşettirir, insanı en derinden, en üstüne dek ele geçirmişlikle ....

Değil sadece iliklerine hücrelerine işleyip-bezenerek hükmünü icra edip, ettirmişliğinde ....

Gün yüzü görmemiş ego aynalarının devasa boylarına bile sığamayıp taşmışlıklarda .....

Özünde acınası biçarenin daniskası olsa da, kurban, unutarak kurbanlığını ....

Oto kontrolünü, dengesini, izanını, gerçeğini yitirmenin ve şuursuzluğun pençesinde '' - Astığı astık, kestiği kestik Despot Vandal yapar-çıkar, kendini farede güç gösterisinde sergileyen amansız kedi hissettirir...

Tattırdığı insanı bir hoş hatta düpedüz SARHOŞ eden güç ile kurban farenin SAHİPSİZ KÖYÜN KÖPEĞİ ilanlığında köpürür bencilliğin duyguları zirve yapmışlıkla ...

İşte ele geçirdiği, perma-perişan ettiği avını halden, hale sokan kontrolsüz hırsın meydanı boş sayıp, kendisini de ŞAH sayıp, ilan etmişlik le İPSİZ KÖYÜN KÖPEĞİ sanıp, sayıp, ilan etmişlik le ...

Çevirmişliğin de çarkı feleğinde ......

Kah, rezil-rüsva maskara .....

Kah, acınası kapı kulu, pervasız cellat ...

Çoklukla da acınası pespaye zavallı-biçare hallerine sokmuşluğun da ...

HIRS, at oynatır insan geçinen kuklasının bedeninde, ruhunda ve hasılı kapı-çevre el koyup, ipotek altına aldığı cümle duyguların da ...

Yapar çıkar, insanı, insanlığın yüz karası ......

YAPAR ÇIKAR, İNSANI, İNSANLIĞIN YÜZ KARASI ...

HIRSIN, HIRS OLMAKTAN ÇIKIP, GÖRÜNMEZ, HÜNERLİ HARAMİ KESİLMİŞLİĞİN DE ....

Tıpkı, kontrolsüz ve kötüye kullanılan güç misali ...

Sözüm ona insanlığında, Melek gibi denilenden, GÖZÜ DÖNMÜŞ CELLAT YARATIR ........

GÖZÜ DÖNMÜŞ CELLAT YARATIR ..........!

Adı üstünde, HIRS'tır, Hırs ......

Nice şerre kadirliğin de, çevirir insanı, dolap beygirine ....

Boşa demez eskilerle, o kadim bilge ekabirler .....

'' - Zerre kadar güven olmazlığın da .......

KIŞ, Kışlığını ...

PUŞT, puştluğunu ....

HIRS, Hırs'lığını gösterir .......

Bir itle, birde, HIRSLA aynı çuvala girilmez ...

Unutmamalı ki, hırsına yenilen kendi kurbanlığını fark etmez, kendini, dev aynasın da ...

Pire iken, Deve görmüşlüğün de ....

PİRE İKEN, DEVE GÖRMÜŞLÜĞÜN DE ...! '' Diye ...

Kadim sözle, tecrübeye hürmet gerek, kuralıyla, gerçeğini bilip, özümseyenliğimiz ile diyoruz ki acizane, yeri gelmişken bizde ......

Hırs atına binenin, inişiyle, akıbeti meçhuldür ....

HIRS ATINA BİNENİN, İNİŞİYLE, AKIBETİ  MEÇHULDÜR .......!

 

 

 

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

 

 

 

Immenstaad / Almanya

 

 

 

23 / 01 / 2022 - Pazar

 

 

 

Saat ; 21_05

 

 NE DESEM, NAFİLE .......!

Henüz, kör karanlıklarda, bulamadıklarım arasındayım, aramadayım, sabır ve ısrarla ......

Bulduğumda ...

Önce, kendimi keşfedip, anlamaya, anlamlandırmaya ve olasıysa ......

Kendimle barışıp, bütünleşmeye çalışacağım ...

Ki ....., hayat bana hep, '' - Eksikle, yitenin yarını, geleceği olmaz. '' Gerçeğini öğretti, dayatmalarıyla ........!

Ondandır demem, önce kendimi tamam edip, ardından seni anlayıp, adlandıracağım, bilesin ki .....

Meramım, hiç mi hiç hak etmemişliğinde, sana, acılar yaşatmamak dır ...

Çünkü; Sevgi, özen, vefa, saygı, hürmet ve güven ister .......!

Dahası, yüreğinle, ruhunun acıya tahammülsüzlüğü gün gibi aşikarken .

Emin olduğum kadar, emin ol ki ....

Kendime hayrımın olmamışlığını bilenliğim de, şerrime, acıma ve hüsranlarıma kurban edemem, seni de .......!

Bundandır demem ve mazeretim .......

Ruhumdaki ışıkların sönmüşlüğünde ve yutulduğum içsel karanlığımda, ne desem, nafile ....

RUHUMDAKİ IŞIKLARIN SÖNMÜŞLÜĞÜN DE VE YUTULDUĞUM İÇSEL KARANLIĞIMDA, NE DESEM

NAFİLE ......

NE DESEM, NAFİLE .......!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Immenstaad / Almanya

23 / 01 / 2022 - Pazar

Saat ; 08_08

 

GÖZLERİNLE, SÖZLERİN KOYDU SON NOKTAYI .....

KATLİNE FERMAN VERDİ AŞKIN .....

 

'' - CELLAT SEN, KURBAN AŞK, TELEF OLUP, GÜME GİDEN, BEN ......

TELEF OLUP, GÜME GİDEN, BEN ........! ''

                                                                                  

TELEF OLUP, GÜME GİDEN, BEN ........!

 

 

 

Gözlerinle, sözlerin koydu son noktayı, katline ferman verdi aşkın, cellat sen, kurban aşk, telef olup, güme giden ben ....

Sana has o, malum deyişle ...

'' - Aç parantez, Kapa parantez, ek köküne kibrit suyu, elde edemiyorsan, ele bırakma ''

Bu saçma-sapan, sakat mantıkla, heba ettin güzelliklerde, sevdaya hasredilen ömürle, yüreği ...

O, çelik soğukluğuna taş çıkartan bakışlarla dona kalan göz bebeklerine gömdün sevdayı, ölü doğan bebek misali ......!

Hırsın, egonun dört nala koşup, seni esir ederek sürüp-savurmuşluğun da ......

Apansız yaşanılan depremle, yıkılıp, darmadağın tarumar olduk sevdayla- ben ........

Atlar bir yana, oku,yayı, tekeri kırık  hurdası çıkmış araba, bir yana hallerinde yaşadığım hüsranla veda ettim, güzelliklerle, sevdaya ....

GÜZELLİKLERLE, SEVDAYA ........!

Son bir gayretle dönüp bakmışlığım da göz bebeklerindeki buza kesip, dona kalan nefret ve ego dolu bakışlarınla kıydın ve canına ot tıkadın sevdanın ...

O an, bu andır, aşk mevta ben kara yasta hallerde .......

Gün eskitip, çilede, azapta, ömür tüketiyorum, ömür .......

Sinemdeki çile hanesinde, malum sonuna çarpan yorgun ve yaralı .....

Dahası, derbeder yüreğimin, hali pürmelal, sana tek diyeceğim ..

<< -  Nefretle yoğrulan zaferin, kutlu olsun, sayende dona kaldı aşkın çiçeği, açmadan gonca çağında .........

Göz bebeklerindeki içe işleyen o, vahşi soğuk ve donuk bakışlarında ...!

GÖZLERİNLE, SÖZLERİN KOYDU SON NOKTAYI .....

KATLİNE FERMAN VERDİ AŞKIN .....

CELLAT SEN, KURBAN AŞK, TELEF OLUP, GÜME GİDEN, BEN ......

TELEF OLUP, GÜME GİDEN, BEN ........!

 

 

 

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

 

 

 

Immenstaad / Almanya

 

 

 

20 / 01 / 2022 - Perşembe

 

 

 

Saat ; 22_55

ÇÖKÜNCE GECENİN KARANLIĞI .....

Çetrefilli ömrün tutsaklığına, birde, terk edilmişliğin acısıyla, yalnızlığın kahreden elemini eklemiş'seniz, bencileyin .....

Çökünce gecenin karanlığı başlar, korkuyla, sanrılara eşlik eden  göz yaşlarının raksı ......

Çekip çıkartacak vefalı elin uzanmamış'lığında,  yalnızlığın ürkütücülüğünü yürek, yürek, ses, ses, muhabbet, muhabbet paylaşarak azaltacak ……..

Hatta, kim bilir belki de, yok bile edecek, nefes yoldaşının olmamış'lığında ....!

Aynada sizin, sizinle suskun ve göz yaşı sağanağın da ki kıyasıya ve dahası, amansızca hesaplaşmanız sürerken …….

Karanlığın öptüğü, pencere camlarında, perdelerde, yetmedi …….

Üstünüze, üstünüze devrilen duvarlarda peydahlanan, korkunun ayak izleri belirdi miydi .........

Fare olmak, hatta karınca, bit, pire olma ve bir deliğe girme isteğiniz bile kurtaramaz sizi, korkunun ecele faydası olmamış'lığında .......!

Yeter ki, bir yol kaybetmeye görün yürek sesiyle, sağ duyunun yolunu ve sapmaya kalkın, korkuya belenen, karanlığın çıkmaz sokaklarına ........

Tuz biber eker, hele birde, ÇÖKÜNCE GECENİN KARANLIĞI …..

Olanca ürkütücülüğü ve acımasızlığıyla, tüy diker, korkularda tükenmişliğin'ize …….

TÜY DİKER, KORKULARDA TÜKENMİŞLİĞİN'İZE .......!

Yeter ki,  çökmeye görsün gecenin, vahşi, kuzguni karanlığı .....

Sizi, sarıp-sarmalayıp, der-dest etmecesine, bencileyin ......

Ondandır, demeler'im .....

ÇÖKÜNCE GECENİN KARANLIĞI, başlar, göz yaşlarıyla, korkunun raksı .....

GÖZ YAŞLARIYLA ..........

KORKUNUN RAKSI ....................! 

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ 

Immenstaad / Almanya

19 / 01 / 2022 - Çarşamba 

Saat ; 21_42

 

BU GÜN, DÜNDÜ ....

Bu gün, dündü ...
Ömrümün ve hayatın orta yerinde topladım anı,anı, yaşanmışlık,yaşanmışlık dünümü ...
Çoktu keşkeler, kör pişmanlıklar, yürek acılarım, hüzünlerim ..
Elbette var olmaya vardı dünümde mutluluğun ayak izleri,gülüşlerin aydınlığı ..
Hatta kekremsi ve mayhoş olsa da dudaklarıma ve yüzüme ilişen tebessümlerim ..
Ömür okyanusumda mutluluktan yana esintiler de,sevinçlerden kırıntılarda ..
Ama derle'sen, toplasan bir fındık kabuğunu dolduramayacak kadar azdı desem yalan söylemiş,ya da abartmış olmam ..
Ondandır demem ..
Dört yanlış bir doğruyu götürür halleri gibi hal ve durumlardı ..
İki gülüş güzelliğinin yerinde yeller esiyordu, hüsranlar galebe çalınca ..
Böyleliğimde yangınların ortasında kalakalmışlığın ezinç ve iç karartılı halleri ne gönlümde aklık,ne ufkumda parlak yer koyuyorlardı ..
Avuç, avuç ak dök'semde, kaynattığım elem karası şerbeti ağartamıyordum, bir türlü ..
Yok saysam acımı, topuğuma batıp duran dikenler gibi, yüreğimi acıtıyordu ..
Ettim-edemedim, eninde-sonunda işin içinden çıkamamışlığım da ..
Der-dest edip dünümü, yükledim bu günüme ve koydum kağıttan bir gemiye ..
Verdim cigara közün den mamul ateşi, kıçına...
Saldım, zaman okyanusuna ..
Çıra gibi yanarak yol aldı uzak kıyılara,karşı sahillere dünüm ..
Dünümde yaman çelişkilerim,gamlarım, korkularım , emellerim ..
Derin bir oh çekerek ferahladığımı hissetmekten kendimi alamamışlıkla, mırıldanmak'tanda geri durmadım hani'ya, laf aramızda ..
Bu güne dek dünüm ve yaşanmışlıklarım beni çıra gibi yakmaktaydı ..
Bugün verdim ben onları ateşe ..
Yakmak ve yanmak neymiş görüp,tadıp,yaşayarak öğrensinler diye ..
Dünüm bu günde yandı ..
Bu gün dünümden kurtuldu, geride zırnık iz kalmamacasına ..
Kurtuluşun adı buysa,kurtulmuştum eninde-sonunda ..
Bugün,dünümden en sonunda ..
Yandı bitti,kül oldu sonunda ..
Bugün yanan dün,dünümden kurtulan bendim ..
Yanandı,manandı,en sonunda kül olandı ..
Gülümseyişler arasında baktım bu günümden ..
Alevlerden,küle dönen dünüme ..
Yaşandı, bitti ve gitti sonunda ...
Yanan dün,arınan ben,kalan bu gündü ..
Bu gün, yok olan, dündü ..
Bu gün, dündü ...
Dünüm , bu gün alevlerle küllere gömüldü ..
Elimde-avucumda kala, kala kalan bu gündü..
Bu gün, dündü ...!
Bu gün, dündü ...!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ/İSYANİ

Ereğli /KONYA

12/03/2018

Saat; 02_22