KOYULURSUN,İÇİN, İÇİN ÇÜRÜMELERE
Renklerde, acılar gibidir...
İşledikçe, işler içe ...
Bezendikce, ömüre ...
Vurur, kah yüzüne,
Kah gözlerine ...
Hele ki,
Bir tutam sevinç, çokça hüzünse hayat değirmeninden sana düşen ..
Sormayın işte, o zaman insanın halini ..
Ne renk kalır, ne beniz ...
Ak'ı, bokuna karışır..
Tepesinden çıkar efkarları, hüzünleri buram , buram ..,
Kan sıçrar beynine, öfke dalgalarına yenildikçe ..
Çalıyorsa tüm şarkılar gam makamında ..
Başlar kurnaları bozuk gözler sulanmaya..
Suların, an gelip,boz-bulanık akışı gibi ,
Gönülde bulanır,gözde kararır ...
Hayatın kasırgasında, savrulan insanda..
Hayat denilen, ressamın fırçasından ..
Ömür denilen, tuvale dökülen renkler
Dillenir derinden, derine ..
Anason, kokularını yutarken karanlığı, gecenin ..
Elinden şişe, dilinden kekremsilik düşmez olur ..
Gömüldükçe dertlere ve hüzünlere ...
Gömülür kalırsın şişelerin dibine ..
Keder tortularının çivit mavisi renginde ....
Koyulursun için,için çürümelere ...!
Koyulursun için,için çürümelere ...!
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ
Friedrichshafen/ Almanya
22/05/2015
Saat;02_26
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder