AĞAR SÜKUN, SÜKUN, ELİF,ELİF ŞERRİN ÜSTÜNE …..!
Sussa yüreğin, lal olsa,mühürlense dudakların …
Çağıldayarak taşar, sığmaz kabına, baş eğmez boyunduruk dayatmalarına ..
Ondandır ki ..
Konuştuğunda değil ..
Asalet ve vakurlukla taçlanan suskunluğundan ve sessizliğinde korkmalı karşındakiler, bu halinden ..
Çünkü bu, fırtınadan önceki sessizliğin, ayak sesi ve habercisidir …
Her kim ki,
Sükununu ve sessizliğini, acizliğin sayarsa ….
Onun kahroluşu hem yakın, hem de hazin olacaktır, bil ki sonu …
Ey ruhum ve bana bile baş eğmeyen duygularımın pınarı gönlüm ….
Birebir yaşamışlığımla ve tarihin tanıklığıyla bilerek, derim ki
Seni ne karanlıklar dize getirebildi, nede prangalar durdurabildi seni ..
Sen ki, Temmuz sıcaklığında doruklardaki kar aklığı ve buz soğukluğu ..
Zemheri de, inadına açılıp , saçılarak …..
Kardelenliğinde, toprağın bağrından fışkıran …
Özgürlüğün, deli yürekliliğin ak çiçek ve onur güzelliğisin ..
Bilirim ki …
Suskunluğun, onurun şahikası, vakurluğun meşalesi ve heybetidir …!
Kim ki, üstüne yanlış hesap yapar ve aklınca fitne, bina etmeye kalkışırsa..
Alır boyunun ölçüsünü, öder diyetini ….
Onurun feraseti, bilgeliğin yüreklere işleyen tevazuunun harı ve narıyla …
Kemal ummanından saçılan, akpacık su duruluğuyla …
Bereketli Nisan yağmuru güzelliğiyle ….
Sevgisizliği, nefreti, sevgide ve onurda yenmecesine …!
Ağar sükun, sükun, elif, elif, şerrin üstüne …..!
Ağar sükun, sükun, elif, elif, şerrin üstüne …..!
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ
Ereğli / Konya
27 / 05 / 2018
Saat ; 16_12
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder