O, GÖRÜNMEZ, TARİFSİZ YALNIZLIĞINDA
Odanın boşluğunda, hüzünlerin loşluğunda ..
Sigara dumanlarının kıvrım, büklüm dağılışıyla çoğalan efkarlarımla …
İnsanların, farkındasız bakışları ve bir başımalığın ağırlığıyla ..
İçimden taşan, elemli duygular sağanağında ..
Gamlarımı döküyorum, tel, tel ..
Titreyiş, titreyiş, ses, ses …
Nefes, nefes …
Hasılı, yitiklik, yitiklik çoğalmışlığımda ….!
Hüzünlerimi, dillendirerek …
Ruhumun yalnızlığa belenişini, yüreğimin sızılarını, çalıyorum …
Tükenişlerin, dillendirilemeyen koyu kahve rengi tortularının ..
Ruhumdan fışkırıp odaya, hatta ömürlere ve geceye sıçrayıp, sinmişliğinde …!
Hüzünlerimi çalıyorum, ömrümün ve ruhumun hazanında ..
Fellini’ de olsam, gamların kuşatarak ..
Lime, lime edip, ömrümü, bedenimi esir almışlığında ..
Sanatçıların, kalabalıklardaki o, görünmez, tarifsiz yalnızlığında ..!
O, görünmez, tarifsiz yalnızlığında …!
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ/İSYANİ
Ereğli / Konya
26 / 02 / 2018
Saat ; 12_15
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder