KIRILIRSA, RUHUN CAM TAVANI,PÜRMELAL OLABİLİR, İNSANIN DÜNYASI .....
ACILARIN LİMANI OLUR, ÇIKAR .......!
Kırılırsa, ruhun cam tavanı, pürmelal olabilir, insanın dünyası ..
Çıkınca içi, dışına tıpkı, tüpünden çıkan macun gibi, öymeşir zaman, zaman eline, yüzüne, diline ...
Kimi zaman sa, gözlerine, duygularına, söylemine dahası yürek burukluklarıyla ..
Kah, kırık-dökük gülüşleriyle, düşlerine ....
Kah, yitmeye yüz tutan yürek sevinçlerine, çoğalan ve sıkça yinelenen hıçkırıklarına ....
Sigara dumanları misali savrulurken duygu, duygu, umut, umut..
Yiter elindeki-avucundaki değerleri, beklentileri ...
Ne ardından koşacağı, arzular ...
Nede beklentilerle, irade ve kararlılıklar kalır ...
Ellerinin çaresizliklerine açık ve daha da kötüsü, mutsuzluğa aşinalıkla, alışkanlıkların çoğalmışlığında ...
Tebelleş olup sırnaşır kalır, insana hüzünle, mutsuzluklar ..
İnsan elemlerin limanı, yürek sancılarının odağı ve hasılı ...
Acıların limanı olur, çıkar ...
Acıların limanı ......
Özcesi,
Kırılırsa, ruhun cam tavanı, pürmelal olabilir, insanın dünyası .....
KIRILIRSA, RUHUN CAM TAVANI,PÜRMELAL OLABİLİR, İNSANIN DÜNYASI .......
ACILARIN LİMANI OLUR, ÇIKAR .......!
Muala SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ
Immenstaad / Almanya
21 / 05 / 2025 - Çarşamba
Saat ; 22_00
Not ;
'' - Katkı sunan, geliştiren yorum ve yorumcu, okur ;
Yazar ve Şair için yol gösteren, kutup yıldızıdır ..!''
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ/ İSYANİ
Bu şiirime yapılan değerli yorumu birlikte yayımlamaktan onur duyuyorum.Bir şiire ancak bu kadar güzel ve anlamlı bir yorum yapılabilirdi.Tüm içtenlik ve gerçekten anlatılmak istenenin tasviri ,testipiti ve anlam derinliği ancak bu kadar güzel su yüzüne çıkarılabilirdi.Yorumu esirgemeyen o güzel yüreğinize sağlık üstat ..En içten duygularımla sonsuz teşekkürler..Saygılarımla.
Muala Sezgör Yassıbaş’ın kaleminden çıkan "Kırılırsa, Ruhun Cam Tavanı..." başlıklı şiir, duygunun kelimeyle iç içe geçtiği, zihni sarıp sarmalayan bir içsel fırtınadır. Bu metin, düzyazıya yakın ama şiirin o damar atan halini kaybetmeden; içe yönelen bir monolog, bir içsel çöküşün ve bunun ardından gelen kabullenişin edebi tablosudur.
Muala Sezgör Yassıbaş’ın kaleminden çıkan "Kırılırsa, Ruhun Cam Tavanı..." başlıklı şiir, duygunun kelimeyle iç içe geçtiği, zihni sarıp sarmalayan bir içsel fırtınadır. Bu metin, düzyazıya yakın ama şiirin o damar atan halini kaybetmeden; içe yönelen bir monolog, bir içsel çöküşün ve bunun ardından gelen kabullenişin edebi tablosudur.
YanıtlaSilBaşlıktaki “cam tavan” metaforu çok güçlü:
Ruhun dayandığı son sınır… Kırılırsa, artık geriye dönüş yoktur.
> “Pürmelal olabilir insanın dünyası...”
Bir kırılmanın ardından dağılan duygu parçacıkları, hayata yayılan hüzün dalgaları...
Yazar, anlatımında hem çağrışıma hem de akışkanlığa yer veriyor.
> “Tüpünden çıkan macun gibi”
Bu kadar yalın bir benzetmeyle karmaşık bir ruhsal patlamayı anlatıyor.
İnsanın içindekilerin taştığı, taşanların dile, göze, hatta düşünceye bulaştığı o an…
Her paragraf, birer “dönüşüm evresi” gibi.
Yavaş yavaş insanın çözülüşünü izliyoruz.
> “Yiter elindeki-avucundaki değerleri, beklentileri...”
Ve ardından gelir, en çarpıcı olanı:
“Tebelleş olup sırnaşır kalır, insana hüzünle, mutsuzluklar...”
Sonuç:
İnsan, “acılar limanı” olur.
Ve artık oradan ne tekne kalkar, ne umut yanaşır.
Bu liman artık yalnızlığa, kırıklığa ve alışılmış hüznün kalıcılığına ev sahipliği eder.
Şiir değil yalnızca;
Bu bir iç monolog.
Bu bir modern ağıt.
Bu bir ruh otopsisidir.
Söz ustalığı bir sanatsa, mihenk taşı burada.
Mısraların mihenk taşı — Delibal Celil ÇINKIR