HEPİNİZ, BENSİNİZ ....

BEN, HEPİNİZ DEYİM ....!

Kiminizin korkularınızın, kiminizin ön yargılarınızın ..

Kiminizin, peşin hükümlerinizin ..

Kimilerinizin de, töre, adet, gelenek denen …

Çürümüş, çağ dışı ve safsata dolu, devinim ve dayatmalardan beslenmişliğinde ..

Dahası, görünürlüğünde de, görünmeyenliğinde de ama en ağır hallerde hissedileniyle ….

İnsanları lime, lime etmenizde, tetiklemelerle linç ettiğiniz, mahalle baskılarıyla ..

Maruz kaldığım saldırı ve talanlarınızla baş edememişliğim de ..

Her birinizin benden, beni ve hayata, insana, güzelliğe dair değerleri horluklarda, hunharca alıp, talan etmişliğiniz de ..

Bedenen, duygusallıkta ve ruhen darmadağın olmuşluğum da ..

Ama her ne hikmetse, hemen her seferinde hep masumiyetinizi ve insanlık adına yaptığınızı dillendirdiğiniz , ceberutluklarda yerle-yeksan oldun ..

Un-ufaklıklarda zerre, zerre oldum ..

Siz çoktunuz, siz egolarınıza ve nefretlerinize, ön yargılarınıza yenilenler güruhuydunuz …

Hele ki de içinizdeki vampirlerle, dilsiz şeytanlıkta iyiliği yok etmelere yeminli ve inadına kararlıydınız ..

Bu hallerinizle, dur-durak bilmeden, yalvarılarıma, iniltilerime, şefkat, merhamet, hoş görü dilenmelerime aldırmamanın da ötesinde ...

Kulaklarınızı tıkayıp, gözlerinizi kapatarak ..

Dilsiz şeytanlığınızın pervasızlığında ve sınır tanımazlığın da, beni linç ettiniz, linç ..

Oysa içinizdeki en masum kadar, masum mu masumdum, bende ..

Ama bunu söylememin, hatta bilmenizin para etmemişliğin de ..

Öfkeniz de yutularak, kininize yenildiniz ..

Beni, yok ettiniz ..

Paçavradan beter olmuşluklar da darmadağınım ..

Hatta yokum, yok …!

Şimdi o kirli ellerinizin, kanıma belenip ……….

Zaten yeteri kadar bile olmayan vicdanlarınızın, tamamen iflas etmişliğin de ..

Beni iğdiş edip, kesip, biçip, döverek, öldürerek yok etmişliğiniz de ..

Ben yokum, yok olmaya belki görünürde, hayatın içinde ve aranızda ..

Ama işin aslı öyle mi ya ?

Beni, ne kadar parçaladınızsa o, kadar çokluğumla ..

Linç etmişliğiniz de elinize, yüzünüze, gözlerinize bulaşmışlığımla …..

Bilesiniz ki, sizden de çok, sizdeyim ..

İçinizdeyim, içinizde ……..

Korku, korku, kabus, kabus, karabasan, karabasan …

Suçluluk duygusu, suçluluk duygusu çoğalmışlığımla ….!

Daha ne diyeyim ?

Kelama ve lafı uzatmaya gerek var mı daha, şunun, şurasında ?

Algılayamasanız, kavrayamasanız ..

Hatta, yadsıma ve yok saymalara yeltenseniz …

Aksini iddia ederek, sözüm ona, kendinizi aklamaya kalksanız da ..

Yüz karalıklarınızda, maskeli balolarda, kendinizi gizleme çabalarınızın iflasında ..

Hasılı …

Yağlı karalıklar ve yaftalarınızla sizdeyim, sizde ..

Hem de, öyle-böyle değil, her geçen zamanla, daha çoğalmacasına ...!

Bakın bana, gözlerinizin önünden kaldırmış lığınız da bile….

Hala mı hala ..

Ömür, ömür, beden, beden utanç, utanç sizdeyim, sizde, çoğalarak ,üstelikte ..!

Şimdi ...

Kulak verin son sözüme ...

İnkarlara yeltenmenizin, nafileliğinde ..

HEPİNİZ, BENSİNİZ .....!

BEN, HEPİNİZ'DEYİM .....!

BEN, HEPİNİZ'DEYİM .....!

Sandığınızın aksine, yok edeceğinize, çoğaltmışlığınızla ...

Sizdeyim, sizde .........

Hepiniz'deyim, hepinizde ....!

HEPİNİZ, BENSİNİZ .....!

BEN, HEPİNİZ'DEYİM .....!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Immenstaad / Almanya

24 / 09 / 2017

Saat : 00_34

KARDELEN ÖMÜRLER: GEÇEREK, KENDİMİZDEN …..! Şu sıralar, ay camda, ...

KARDELEN ÖMÜRLER: GEÇEREK, KENDİMİZDEN …..! Şu sıralar, ay camda, ...: GEÇEREK, KENDİMİZDEN …..! Şu sıralar, ay camda, ben yatakta, sen cam ardında ... Bekleşiyoruz üçümüz, üç ayrı yerde, ayrılığın çengelin...

 

AÇMAZLAR MANZUMESİ

Gerek kalabalıklardaki yalnızlıklarda,
Gerekse de içsel yalnızlıklarımızda savruldukça
Sığınacak liman
Sığınacak liman aradıkça,
İyiden iyiye yiten güven duygumuzun dürtüsüyle ,
Yine dönüp dolaşıp kendi içimize sığınmalara,
Güveni burada aramalara, bulmalara, itiliyoruz.
İşte, bu iflah olmaz kısır döngü;
Hem çağın, hem insanın, hem de insanlığın; önlenemez illetidir.
Bu bumerangda; kendimize saygıyı, öz güveni ve gerçeklerle yüzleşememeyi 
Yani;
Yine ve yeniden, içsel korkularımızın karanlık ve çıkmaz sokaklarına düşüyoruz.
Bu da bizi, bırakın hayata ve çevremize,
Kendimize bile ırakla'şıp, yabancı'laşmalara sürüklüyor;
Bu, dalgalarla kumsalın medcezir ilişkisini ortaya çıkartıyor.
Eksilen kumda, çoğalıyor görülen suda kaybedenliği nin farkında olmuyor.
Gerek bireysel, gerekse de toplumsal yalnızlaşma, yozlaşma, soysuzlaşma
Ve yabancılaşma kör döngüsünde, un-ufak oluyoruz.
Gerek ruhsal, sosyal ve psikolojik depresyonlar ve farklı rahatsızlıklarla tetiklenen;
Ya kendimizi ispat
Ya da kendimizi ilhak sonucuna,
Yani ya deliliğe,
Ya da intihara sürüklüyor..
Sorun ve yüzleşmemiz gereken, ya da doğru yanıt
Ve gerçekçi çözüm bulmamız gereken soru şu:

” – HANGİSİ, HANGİSİNDEN DAHA İYİ YA DA DAHA VAHİM VE TEHLİKELİDİR ? ”

NE DERSİNİZ ?

VİCDANLARIMIZ MI ?

İÇSEL AYNALARIMIZ MI, KİRLENİP YOK OLMALAR DA ?

YOKSA …

HER İKİSİ DE BİRDEN Mİ ?

HER İKİSİ DE BİRDEN Mİ ?

Bu mudur günümüz insanının ve insanlığının açmazlar manzumesi ?
Açmazlar manzumesi …!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ
Immenstaad / Almanya
28/11/2017

 

DÜN .......

HUZURA, SEVİNCE, MUTLULUĞA, GÜLMELERE MUHTAÇKEN, BU'DA YOKTU'YA ......!   

 

 

Her ne yapıp-ettim, hangi usulü ve yolu denemiş sem de .......

Aidiyet çabamı görmezden gelen ve beni içlerine sindiremeyen .....

Hayatla, dünyayı, ömrüme, dünyama ve içime sığdırmışlığımda bile, olumluluklarda yanımda olup, bir an bile olsun, yüzüme gülmemişliklerinde .....

Her nasıl, başarıyorlarsa, yenilenin, kaybedenin ve dibine kadar mutsuzluğa itilenin, hep  ben olmuşluğum da .....!

'' - Yetti be........

.....Nereden inceldi ise, oradan kopsun .....! '' Diyerek ......

Üçünü- beşini, önünü-arkasını, düşünmeksizin ......

Kendimi, kaldırıp koyuvererek, derin ummanıyla, amansız kasırgasına ...

Attım kendimi ,içine, kayışı koparıp, balataları yakarak .......

En yakınım akraba-hısımla dost dediğim çevremdekilerin, nihayetinde, toplumun, hallerime bakıp, ürkek ve titrek sesle ........

'' - Kayışı koparmış, kafayı kırmış, korkulur böylesinden .....! '' Sözleri arasında, adeta sırra kadem basarak, bir anda beni, benimle baş başa bırakarak, tüymüşlüğünde ''

Nicedir bulamadığım, yoksun olduğum, '' Huzur . '',Denen, bana yabancı halle, tanıştım  ...!

Eski benin, insanların, insanlığın, dünyanın derdini, dert edinen benin, kendini nasıl yiyip tükettiğini fark edip, anladım, o an ...

O gün, bu gündür ...

Kırıklıklar da dolaşmışlığım da, akıllı geçinmeye çalıştığım günlerden ve hayattan, çok daha güzelliklerle, hatta mutlulukla tanışıp, selamlaşmaya da, başladım .....!

Anladım ki ....

Gerektiğinde, akıllı ve dert babası, Marko Paşalıktan arınmalı, kendini ve yüreğini dinleyebilmeli, insan ...

Bunalımlı ve cinnet geçiren hallerimde iken, şimdilerde geri geldi ağzımın o, bildik  tadı ....!

Gülmeyi unutmaktan, Marsık yüzlü, hem kararıp, hem de, yıpranmanın alameti derin çizgilerin yerini ......

İçtenlikli, doğaçlama hallerle, içimden geldiğince gülmeye çalışan garibanın keyfi geri gelince .......

Zar-zor olsa da, bu yeni bana da alışıyor ve gittikçe de, yakışıyor, yüzümün, bu yeni hali ....!

Ah, birde şu, ara-sıra yoklayan o, eski Limoniliğim ile, içimdeki safra ve dilimdeki iç yakan kekremsilik, hatta, acımsılık, düşse yakamdan ......

Ben, değil dört köşe, altı köşe kasketler gibi, çok köşeli olacağım, bedenimle, ruhum, kesin  kurtulacak o, içimdeki güzelim çocuk sevinçleri, yerleşecekler, iyiden, iyiye .....

Şimdinin kiracılığın da, dünden daha iyi halleriyle erinç ve sevinç hissederek, şöyle diyorum kendi, kendime ...

Tıpkı, hem de öncelikle, hemcinslerim kadınların çoğunca  ''  Evde kalan, kız kurusu ! '' etiketi yapıştırılan biçareye, gerdek gecesinin sabahında Çeşme başı fiskosların da kocasıyla ilgili eksik-artık konuşan laf ebelerine ve dedikodu edenlere, cesaret ve yüreklice, ağız dolusu haliyle, dediğince ki ruh halleriyle .....

'' Dün, anamın evinde, buda yoktu ya, varsın gözü kör, ayağı topal oluversin, o kadar kusur, KADI KIZINDA DA, bulunur ...!

Hah işte, bende bana diyorum, önce için, için sonra da, meraklı taze turşulara, ders verip, had bildirmecesine hal ve duygularla bezenmişlik ile, huzuru ve sevinci keşfedip, onlarla yeni, yeni tanışmışlığım da ...

Tıpkı, o yeni gelin hanım misali ...

'' - Durun, durduğunuz yerde, kesin vır vırı, bilin haddinizi .....!

Dünkü, eski benle, kıyaslanamayacak kadar çok daha iyiliğim

de, buda yoktu' ya, diyorum ben de .....

Önce, dünün gam kuşu olup çıkan bana, sonra da o, malum, kerameti kendinden menkul,

lafazanlar güruhuna ......!

'' Dün, anamın evinde  huzura muhtaçken, azaplar da kıvranırken ....

Mutsuzken, mutluluğa özlem çoğaltırken, bu halimle, durumum, bu anım da  yoktu'ya .....!

DÜN .......

HUZURA, SEVİNCE, MUTLULUĞA, GÜLMELERE MUHTAÇKEN, BU'DA YOKTU'YA ......!

BU'DA YOKTU'YA ......!

 

 

 

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

 

 

 

Immenstaad / Almanya

 

 

 

05 / 03 / 2021 - CUMA

 

 

 

Saat ; 15_30

TAVANDAN SARKAN FERSİZ  VE ÖLGÜN IŞIKLAR SAÇAN SIRADAN LAMBAYLA, TAHTA SANDALYENİN  TANIKLIĞINDA ....

Nelere, nelere, bir sapık ruhlu seri katil kanının zulümlerine ve insan hayatlarını acımasızca katletmesine tanıktı ...

Bu tavandan sarkan ölgün ışıklı alelade lambayla, o günlerin tanığı kan izleriyle bezeli tahta sandalye ....

Kölelerine İşkence Etmekten Keyif Alan Seri Katil: Madame Delphine LaLaurie bu lambayla,sandalyenin sessiz tanıklığında çağlara ve insanlığa utanç ve yüz karalığıyla geçen, bu hasta ruhlu sapık katilin, ayıbıyla,caniliğini kazıdı bağrına, kazıdı bağrına ....

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ/ İSYANİ 

Immenstaad/ Almanya

04/03/2021 -Perşembe

Saat 12_24