SEMAN BENİM, IŞIL, IŞIL KANDİLLERİ, YILDIZLARI, SEN ......!
Gecenin lacivert atlasına serpilen, semanın
kandillerine bakarken, yaşadığım ruh hallerinde ......
Bakıyorum, gözlerine, kendimden geçmecesine,
dalıp, dalıp gitmecesine ...
Öyle bir an oluyor ki, göz bebeklerin, o albeni
sağanağı, yıldızlar misali, çoğalıyor, çoğalıyor !
Zerreciklere bölünmecesine, gözlerindeki her bir
yıldız da, kopuyorum adeta dünyadan ve kendimden ..
Göz bebeklerinden fışkıran, ışıltılı bakışların,
yıldızımsı parıltıların içinde, geçiyorum ben, benden .....!
İşte o an, anlıyor, fark ediyorum, kafama dank
ediyor, niye sana erişemeyişim .....!
Çünkü, uzak alemlerin ve kapanmaz aralıkların, coğrafyaların,
taraflarıyız ....
Göz bebeklerim deki hazzı ve senleliği yitirmemek
için, değil gözlerimi kapatmak, göz kırpmalara bile, korkuyorum ......
Düş gibi güzel ve düş gibi erişilmezliğinde,
içimde çoğalan yıldızlar küme'sisin, sen ......
Birde çok, çokta, sayılamayacak kadar fazla ve
hesaplanamayacak kadar ırağız, birbirimize, vesselam ..
Seni yitirme korkusuyla, gözlerimi kırpmaktan
imtina edecek kadar bendeliğinle ve sendeliğimle çoğalıyorum .....
Senin ışıltınla dolu parıltılar saçan, her bir
yıldızda, bana benden de yakınlığınla, çoğalıyorsun, yıldız, yıldız, gönül semamın
derinliklerinde ......
Buysa sevda, sevdalıyım sana .....
Arzdan, arşa uzanıp, yıldız, yıldız çoğalmacasına,
gözlerime ve içime dolmuşluğun la ....
Gözlerime ve içime dolmuşluğun la, seman benim,
ışıl, ışıl kandilleri, yıldızları, sen ......!
Seman benim, ışıl, ışıl kandilleri, yıldızları,
sen .....!
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ
Immenstaad / Almanya
28 / 02 / 2021- PAZAR
Saat ; 21_21
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder