ONLARA, BOKLAMAK .....
BİZE, PAKLAMAK DÜŞTÜ ….!
Zoraki içine düştüğüm, irade dışı atılıp, debelendiğim …
Her neden ve her ne hikmetse, hep karanlık, hüzün ve kahır düştü, bana …
'' - Dediler, sabret'' Kesildim sabır taşı ..
‘’ –SABREDEN DERVİŞ, MURADINA ERMİŞ ‘’
Bilmem o derviş, ermiş mi?
Yoksa, kahrından ölmüş mü ?
Yaşayarak bilip,gördüğüm...
Hep,payıma külfet,yük,kahırlar ve cebelleşmeler düşmüş ..
Gün geldi,sabır küpüm dolup- taştı, sabır taşım çatladı ..
Görün ki içimden taşan, sanrılar, sancılar ve kabuslar, ulu-orta etrafa saçıldı …
Açıldı sonunda kutum, söyleyen deli oldum ..
O gün-bu gündür, adım çıktı divaneye …
Bozuldu dilimin ayarı,kösteği,merteği, yoktur düzeni ..
Kimin bahtına ne düşüyorsa,esirgemiyorum hiç mi hiç, diyeceğimi ..
Çıfıtı çıkan dünyayla,içine tükürdüğüm hayatta …
Ardı arkası kesilmeyen kahırla,üçün biri hep bana ve ben gibi mazlumlarla, garibanlara düştü ..
Hayat denen çarkıfelekte, bize hep sürünmek ve ezilmek ..
Bir avuç tuzu kuru ucubeye ise....
Bizi ezip,sömürüp, semirilmek ve vandalca despotlukla, hilkat garibeliği, UCUBELİK düştü ….!
Akmadı, ne felekle,ne bahtla,nede hilkat garibeleriyle, suyumuz bir araya ….
Bakın hayata ki …
Oldum olası …
Onlara, boklamak.....
Bize, paklamak düştü ….
Onlara boklamak, bize paklamak düştü ….!
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ/ İSYANİ
Ereğli /KONYA
16/07/2018
Saat; 08_45
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder