YUTULAN YUTULANA ...!
Üst, üste bindirilmiş beton ve demir yığını mezar evleriyle ...
Salkım-saçak insan yığınlarıyla ..
Körü körüne saplantılarda .....
Ya'da ....
Nafile çabalarda, şuursuzluk akıntısına kapılan rotası yitik ..
Pusulası, şakülü kayık insan müsvettesi tüketici asalak ve sülüklerle ..
Akıp giden hayat denen bu curcunada, kaotik selde ...
Yutulan, yutulana ...
Kimisi, hala insan kalmaya direnirken, çıkıyor şirazeden ...
Çoğu hayatı, bir zulüm ve angarya kümesi görüp ..
Daha baştan yenik hissediyor, kendini ...
Bazılarıysa, fark bile etmiyerek akıntıya kürek çektiklerini ..
Tozu ve hapı yutmuş bozuk bir gramafonun, kırık iğnesi gibi ..
Takılmışlıkla ..
Yutulup gidiyorlar, kendi hırıltı ve tıkırtılarında ..
Kimisi, yüreğini .....
Kimisi aklını ,
Kimileriyse, tümüyle kendini yada cılkı çıkmış ruhunu, kaybedip
Oluyor, leyli, divane, paranoya, şizofreni ...
Kimisi, çözümü inkar ve yadsımalarda arıyor ..
Bazıları saplandıkları bataklıkta debelenerek ..
Farkındasızlıklarda içiyorlar, ölümü ..
Kimisi boşalan şişelere doldurarak, kendilerini ..
Fondiplerde tükenmişliklerde
Sanıyorlar, var sayıyorlar günü gün ettiklerini ..
Hayat denen amansız ve acımasız dişlilerde ..
Kurbanlık koyunluklarda, tüketiyorlar ömürlerini ....!
Çoğu hala bulamamışlığında ..
Arıyorlar kendilerini ..
Falda, tarotta, büyüde yada sanrılarda tüketip-çürüterek ömrü, hebalarda ..
Iskalıyorlar hayatı ..
Yüzüstü bırakılmalarda, sırtından bıçaklanmalarda,
İhanet ve kahpece tuzaklarda hiç uğruna gidivererek bok yoluna ..
Ya şehit oluyorlar ya gazi sonunda ..
Kalanlarsa Niyaziliklerde avunup, savrulup, kumlarda oynayarak,
Kendilerini saran hayat keşmekeşi denen karanlık devasa ahtapotun ..
Kaos dalgalarında ..
Unutulmuşluklarda, kah kendilerine..
Kah hayata ve dünyaya,kah kalabalıklara küsüp dönerek sırtlarını ..
Yutulup, un-ufak olup gidiyorlar ..
Varla -yok arasında bir solukta ..
Ne dersen de, ne yaparsan yap ..
Dünya denen şu koca handa, zaman ırmağının çağıl,çağıl akmışlığında ..
Kimine komedi, kimine drama ve trajedi düşmüşlüğünde ....
Soyundukları rolleri icrada ..
Kendilerinin çalıp, kendilerinin oynamışlığında ..
Laf kalabalığında,insancıklar güruhunda ve hayatın curufunda ..
Düşerek, kara toprağın bağrına ..
Ölüm denen umacıca yutuluyorlar, sonunda..
Ebedi uykulara dalmacasına ..
Dünya ve hayat yutulan, yutulana oyunun sahnelendiği ...
Devasa mı devasa bir sahne değil mi, aslında ?
Oyunun adıysa...
Yutulan, yutulana ...!
Yutulan, yutulana ...!
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ
Friedrichshafen / Almanya
06 / 01/ 2017
Saat ;00_10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder