KÜF SARINCA YÜREĞİNİ ....
Küf sarınca yüreğini ...
Unutursun sevmelerin, gülmelerin ...
Sevgi çoğaltmaların ve sevgiyle çoğalmaların ..
Suya hasret çorak topraklar gibi olur ömrün ve bedenin ...
Ne gündüz-gece,ne akla-kara fark eder o zaman seni ..
Duyguların tiftilmeye muhtaç ....,
Kirli ve buturaklı, arınmaya muhtaç yapağ eskisi olur çıkar !
Açmaları tatmadan,sararıp-solan,kuruyup-dökülen çiçeklere dönersin
Hayat külfet, beden sadece kahır küpü ....
Ruhun kevgire dönmüşlüğünde, azabın gayya kuyusu hallerinde ..
İçin, için göynümelere durur ....
Özünün çürümesiyle soluğun iğrendiren kokulara kesilir ...
Seni arındıran ve iyide büyüten kaynaklarının kesilmişliğinde ..
Sen sana ve hayata , insana ....
Yaban, hatta düşman olursun farkındasızlıklarda ...
Tıpkı, verim ve bereketten kesilen topraklığınla ...
İllet saçarsın illet, evrene ...
Küf sarınca yüreğini ...
Eminim..
İlacının, panzehirinin ...
Ve,hatta yegane şifasının sevgi olduğunu idrakten yoksunsan ..
Nafiledir, nafile tüm çabaların ..
Çor' un, derdin ve nefretin .....
Seni, amansız ve arsız zehirli sarmaşıklar olup sarmışlığında ..
Dur durak bilmemecesine döner durursan, kinin kirmanında ...
Karışır sonunda akın, bokuna ..
Tüm gözler bela,uzanan eller yılan,iyiliğine kelam eden diller ..
Ağu olup çıkar senin indinde..
Usunun ve duygularının yerinde yeller esmişliğinde ..
Yere baksan, yer bakır ..
Göğe baksan, gök demir naçarlığını yaşarsın ..
Düştüğün illet ve zillet çukurunda debelenir durusun ..
Eceli gelmiş itler misali titremelere kesilerek ...
Garez, riya ve nifakta ihanet üreten, kara akrepliğinde ..
Sen sana bile azap verirsin , kuşkuların çarmıhında asılı kalmışlığınla ..
Marifet ...
Küfün sarmamasıdır yüreği, ömrü ve ruhu ..
Düştüğün dertten kurtulmaya gayrette harcadığın emek,zaman ... Düpedüz ziyandır ..
Dahası da, heba,israf ve israfın haramlığında da haramdır, haram ...
Unutmamalısın ki, sana en kötü ihaneti ve zulmü kendinsindir yapan ..
Senin sana sevgisizlikte düşmanlığın sürdükçe ....
Ne yılana-çiyana ..
Ne'de,
Düşmana ihtiyacın vardır unutma ...
Ondandır ki,nefsinin kölesi olacağına ..
Onurunun uşağı ol ,düşürme yüreğini,ömrünü ve ruhunu küfe ..
Yutulma,tarifsiz kör sancıların girdabında..
Sevgisizlik ve nefret sarmallarında an be an ..
İçin,için ölüp, mundarlığın ve melanetin çukuruna gömülme ...
Ölme yeter'ki....
Kin, intikam ve sevgisizlik fukaralığında ...
Ölünce, kaldırıp koyarlar seni, azapların harı'na ..
Kendi cehennemini bu dünyada bizzat yaratıp ..
Cehennem ateşine odununu taşımışlığınla ..
Sen,sen ol ..
Çıkarma yadından ..
İki cihanda da mundar gelip,mundar gitmişliğinle ..
Boklarsın ömrünü, ıskalarsın hayatı ...
Küf sarınca, yüreğini !
Küf sarınca, yüreğini !
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ/ İSYANİ
Friedrichshafen /Almanya
21/ 09/ 2016
Saat;09_15
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder