KARDELEN ÖMÜRLER

BEN, KENT VE HÜZÜN .....! Telaşı, çabası, kendini kurtaramadığı belalısıdır, o ... Tıpkı benim gibi, ona da musallat olan .. Yorgunluğunu saklamak için değil, üzerine sinen hüznü silkelemek için ... Gündüze ait, her ne varsa üstünde, başında, sırtında ... Çıkartıp atar onu, yarın giymeyeceğinden eminlikle, kent .. Alıcı gözlerle olmaksızın, şöyle göz ucuyla bakıverdiğinde de yakalarsın, dikkatle bakansan ... Her şeyi değiştirip, yenilerini giyse de ... Olmadı sürse, sürünse, taksa, takıştır sa .. Hatta dekolte ve tahrik kar da olsa ... İğreti duran, göze batan ve sanki sırıtıp yakışmayan bir hal vardır, kente sinip, yapışıp ... Ne yaparsa, yapsın, ne denli fiyakalı, albenili görünürse görünsün ... Bencileyin, kentin yakasına yapışan, içine işleyen ve benliğine sinip ... Her ne yaparsa, yapsın ….. Onunla özdeşleşip, etle- kemik hallerinde bir bütünün parçası gibi, ondan hiç mi ayrılmayan .... İşte, kentle beni birbirimize bağlayıp, ortak kılan da, o .. Kentin ömrüne sinip, ölümüne, onun iliklerine dek işleyip .. Asla ama asla onu, şu koca kenti …. Azat edip, hür bırakmayan, göze ilk çarpan …. Hatta, yumulsa da, gözlere işleyip, batan ... Tıpkı, bende olduğu gibi ….. Asla onu terk etmeyen, tarifsiz, kocaman balon yetmedi göğünü kaplayan sırnaşık devasa bulut, kesilip …. Kentin tepesine ve ömrüne, bela olan .. Beni de, oldum olası terk etmeyip, pençesine alarak ….. O malum gün gelince, mutlaka mevtime sebep olmacasına, musallat olan, o ….. Sadece, bencileyin, gönül gözleriyle bakanlarca …. Her halükarda, fark edilip, anlaşılan ve böylesi gözlerden asla ama asla kaçamayan azılı sabıkalıdır, hüzün ….. Bana da olduğu gibi, iyim le, kötü'm ile, gecesiyle, gündüzüyle, ömrüme …. Demokles in kılıcı misali, tepeme musallat olan, ömrünü yeyip, bitiren hüzün …..! Ortak olunca derdimiz, kenti, onun hüznünü, Biçare kentin, ondan ne çektiğini, en iyi, daha ilk bakışta şıppadak olmacasına, ben bilir, anlarım …. Attan düşeni nasıl, en iyi attan düşen bilir ve anlarsa .. O, hesap …..! Ciğerine dek tanımışlığım la, hüznü …. Adeta ihtisas yapıp, uzmanlaşmacasına, ondan bir ben anlarım, ben ... Hüzün, kentin ve benim ortak illetimiz ve adeta bizi terk etmek nedir bilmeyen kara sevdalımız … Ne onunla, nede onsuz olduğumuz, püsküllü'sün den baş belamız, hüzün .....! HÜZÜN .....! Ben, kent ve HÜZÜN …..! Kara sevda denen illete düşmüş … Sabıkalı ayrılmaz üçlüyüz …..! Ben, kent ve HÜZÜN …..! Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ Almanya 03 / 05 / 2020 Saat ; 22_15