BOK ÜSTÜN, BOK ......!
Bütün eğrileri toplasan, bir doğru .....
Yaşlıları cem etsen, bir genç ....
Sayısız yalanları derip-çat san bir doğru ....
Riyakarları birlesen, bir dürüstle, doğrucu Davut ...
Aslı yok yaylalarının ulasan birbirine, bir karış toprakla bir çakıl taşı mal olmaz ...
Suyu kesilmiş, çarkı dönmeyen, ahı gitmiş, vahı kalmış kırk değirmenden .....
Bırak bir çuvalı, bir dirhem un imal edemezsin .....
Hallerin böyleliğinde .....
Hayatın tezatlıklarla doluluğunda ....
Alın teri, göz nuru, emek hasrederek eskilerden yeniyi var edebilen insan ...
Toplumsal yaşantımıza ve dilimize girip, yer edinmişliğiyle, dillere pelesenk olan ....
'' - Terzi, kendi söküğünü, dikemez ! '',Sözünde hayat ve anlam bulup, hayatın içinde defalarca dillendirilerek doğrulan mışlığın da olduğu gibi ...
Çoğu kere, iş başa düşünce ....
Gönüllü yada zoraki, hatta kerhen yapıp, icrasıyla ortaya ürün koysa da ....,
Kendisiyle yüzleşip, iğneyi kendine batırdıktan sonra ..
Çuvaldızı, karşısındaki ilgiliye yada hak edene batırmayı savsaklayarak ...
Kendi ayağına pranga vurup, hatta kurşun sıkarak ....
Cehaletle, bağnazlıkla, hurafeyle, yobazlıkla, karanlıkla ve dogmatiklik ile ....
Hasılı gelişme, demokratikleşme, özgür birey olma ....
Sömürünün, zulmün, ihanetin çarkına çomak sokmakta isteksiz, içtensiz ve neme lazımcı oluyor ..
Yoksa, acaba ...
'' - Düşüneni vurup, etkisezleştirip, katlettikleri gerçeğinin korkusunda ve karanlığında ...
İçtenlikli dürüstlüğü ve kendine saygıyı es geçerek, rafa kaldırıp, sümen altı ederek sürdürdüğü ömrünü ve hayatının devamlılığını hele ki de can tatlıdır, gerçeğini, sözünü, kavramını önceliği yapıp ....
Bunu ve böylesi sürünerek ömür sürmeyi,dürüst ve namusluca ...
'' - İnsan bir kere ölür...
Ölüm, ölüm ya, hırlamak nesi ? '' Deyişleriyle vurgulanan yiğitçe ve onurluca yaşamı, gerçekleşmeyecek kadar ütopik ve hayalci buluyor ?
Soru şu ;
VİCDANININ SESİNİ DUYMAMAK ADINA, onu da FEDA EDİYOR ...!
Kulağına tıkaç kullanıp, PAMUK MU TIKIYOR ?
Bebeliğimizden beri, duyup,görüp, hayatın gerçeğinde öğrenerek bildiğimiz .....
Eskiden, ÖLÜ GÖTÜNE SOKULAN PAMUK, şimdi .......
Karakterlerin ve kıçların ORLONLAŞMIŞLIĞINDA ....
Paslanıp, kararan, eğilip, büzülen dahada kötüsü, kula kullukta paçavralığında bükülüp, çürüyen ......
Hatta, paslanıp, kararan, ihanete ve hainliğe evrilip, meyleden ....
Cüzdana sığar olup, satılan ve satın alınan ....
Hatta ....
HATTA ....
Kestirmeden, düpedüz, yüreğimizden, dilimize düşmüşlünde BODOSLAMASINA DEYİŞLE, SORALIM ....
'' - YİTEN VİCDANLA, SUSAN YÜREĞE Mİ,TAKILIR OLDU ?
İNSANLIK MI, YİTTİ ?
DÜNYANIN ÇİVİSİ, İNSANLIĞIN PİÇİ Mİ ÇIKTI ??? ''
Zamanın behrinde ....
İNSAN ve İNSANLIK, dört başı mamur, dahası, KALE KAPISI GİBİ SAĞLAM, olurdu ....!
Zamanın ve hayatın cılkının, çıkmışlığın da .....
İNSAN GİBİ, İNSAN VE İNSANLIK ....
SIRRA KADEM BASMACASINA TERKİ DİYARLARDA, FİRAR MI ETTİ ????
Yoksa, mazallah KUBURA MI, DÜŞTÜ ?
İnsan, fıtratıyla, suretiyle, ÖZÜYLE, SÖZÜYLE .....
İçini dışının birliği ve SÖZÜNÜN ERLİĞİ İLE İNSANDI ...!
Ya, şimdi ?
İnsanlık, insanlık ya, ÇAKMASI NECİ ?
ÇAKMASI NECİ ?
Ya, sonra ?
Sonrasını değil sormak, DÜŞÜNMEK BİLE İSTEMEMİŞLİĞİMDE, ne sen sor .....
NE, BEN SÖYLEYEYİM ...
Hal ve gidişatın böyleliğinde .....
İNSANIN ve İNSANLIĞIN PÜRMELALLİĞİNDE ....
DURUM, BOK ÜSTÜN, BOK .....!
BOK ÜSTÜN, BOK .....!
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ
Almanya
04 / 05 / 2020
Saat; 01_03
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder