ÜŞÜMEYİ BİLE …..,
O gün, semah ede, ede düşüyordu arştan,arza karlar. ..
Ve, sen sessiz,sessiz ağlıyordun ..
Uğra gibi süzülüyordu göz yaşların,yanaklarından aşağı ..
Halini görünce,dayanamayan ,acıyan o çocuk yüreğim ve sızlayan ruhumla ..
Adeta, karlar gibi savruluyordum bende, kendi ruh atlasımda …
İçimde karlar yağmakta , karlarda ben uçuşup-dönmelerdeydim
Öyleliğimde üşümeyi bile unutmuştum …
Bu gün hala,yanıtsız soruların sağanağında sormadan edemiyorum kendi,kendime,yanıtsızlığını bile, bile...
Nedense çocuklar çekiyor, büyüklerin hata ve günahlarının ceremesini !
O anı yeniden sil baştan yaşadığım şu an,üşümeyi bile unutmuşluğumla..
Savruluyor, savruluyor ..
Savruluyorum …
Ruhumdaki kar yangınında ve kırlangıç fırtınasında !
Ruhumdaki kar yangınında ve kırlangıç fırtınasında !
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ
Ereğli / Konya
10/08/2018
Saat; 09_22
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder