BARİ...
Uykusuz ve yorgun bir sabahçı kahvesine gireyim ...
Varsın,kirli-paslı ve hatta kül tablası ağzına kadar izmarit dolu olsun ..
Bencileyin, nice kahırlı ömrün konup-göçtüğü bir tahta sandalyeye ilişip,
Kırık-dökük bir masaya tüneyim ..
Varsın göz-gözü görmez olsun, kesif nefes ve cigara dumanından ..
Kapanı versin gözlerim, öylece-oracıkta ..
Geçivermişliğimle, kendimden ..
Sessiz-sedasız göçüvermişliğimi, kimseciklerin bilmemişliğinde ..!
Garson yada ben gibi tüneksiz bir garip eli, dürtünce bedenimi ..
Yığılıvereyim, devrilen sandalyenin kuru tıkırtısında..
Yağlı kara, zeminine kahvenin ..
''-AYYY desin'' irkilsin dürten kişi ..
Onun panikli sesi uyarsın içerideki garipleri ..
İşte o, vakit..
Yaşarken farkımda olmadıkları, beni ..
Bari,ölümümde fark etmiş olsunlar, böylece ...!
Bari, ölümümde fark etmiş olsunlar, böylece ...!
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ
Friedrichshafen /Almanya
18/06 /2016
Saat:02_20
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder