HALA, RUHUMDA ...!
Görünmezliğinde başında ötüp duran kargayla kavga ediyordu
ömrünün son deminde, maviş 'im ..
Zekaretle, ölüm
arasındaki o daracık eşikte ..
Canın
tatlılığında, can vermenin tarifsiz gelgitlerinde dönenip dururken, can
havliyle, yatağında ..
Sonra...
Sustu
karga, ilelebet ..
Çıktı son
nefesi, kanı çekilmiş dudaklarından ..
Ne karga
sesi, nede kargayla kavga eden, anacığımın canı kaldı ortada ..
Karga sustu
görünmezliğinde, uçtu baş ucundan ...
O
an, anamın da ,kanatlandı uçtu, canıyla, ruhu bedeninden..
Tıpkı o
görünmez karga misali ..
Kanatlandı
kargada, anam da o, son nefesle ..
Ne
sesleri, sedaları, nede kavgaları kaldı artlarında ..
Şimdi buruk
anılığında ..
Kargayla,
maviş 'im yaşıyorlar, hala ruhumda .....
Hala,
ruhumda ...!
Mualla
SEZGÖR YASSIBAŞ
Immenstaad
/ Almanya
28 / 11 /
2017
Saat; 01_18
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder