KARDELEN ÖMÜRLER

ORTASI, HİÇLİK VE MUAMMA .....!

Notalar sığamayan, bestelenemeyen, duygular sağanağısın .. Karşında dik durup, tutunmaya çalıştıkça, hayata ... Mecalsizliklerde ve yalvar yakarlıklarda düşüp, yapışıyorum eteklerine .. Kendi sürgünlerimde, mülteciliklerde pasyapeyece tükenip, ömür eskitiyorum .. Sen, ermek istediğim, ülke .. Ben, kendimden çıkıp, terk edip, gitmek istediğim ülkeyim .. Ne kendimden çıkabiliyor, nede sana gelmeleri başarabiliyorum .. Ne ellerimden, nede ayaklarımdan zincirli esaretim .. Benliğimden, ruhumda, duygularımdan esirim, sana .. Sevdadan yana, her ne varsa, solmuş gazel yaprağı olup, dolmakta eteklerime . Ben, sığıp, geçinilemeyen, dar gelen çürüten ülke .. Sen, umuda dair ışıltılı davetkarlıklarda beni, benden eden ülkesin .. Açıpta kapılarını sonuna kadar, gel desen ve hatta kabul edip,alsanda .. Hiç mi hiç erişemeyeceğim tutkularımı, düşlerimi süsleyen ülke .. Kertesindeyim bir çok devinimin .. Belki de, kimbilir eşiğindeyim ölümün ve vedasız, apansız gitmelerin .. Bilmiyorum, farkındasızlıklarda ben, beni seçemiyorum .. Ne kendimden geçen, nede senden vazgeçenliklerin pejmürde kararsızlıklarında .. İçin, için göynüyüp, çürümelerdeyim .... Notalar sığamayan, bestelenemeyen duygular sağanağısın .. Karşında dik durup, tutunmaya çalıştıkça, hayata ... Mecalsizliklerde ve yalvar yakarlıklarda düşüp, yapışıyorum eteklerine .. Elime-yüzüme bulaştırdığımı fark etmişliklerin utancıyla .. Kıvranıyorum .. Karabasanların sarmışlığında .. Ortada görünmeyen ama hep var olan kara, kalın ve aşılmaz bir duvar .. Ardı ben, önü sen .. Ortası, hiçlik ve muamma ....! Ortası, hiçlik ve muamma ....! Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ Immenstaad / Almanya 25 / 11 / 2017 Saat ; 13_29