Kapı her çalındığında ....
Temmuz güneşinde eriyen kar kesiliyorum ..
Yoklara çoğalan seslerde elemlerde ılgıt,ılgıt eriyor..
Un-ufak oluyorum ..
Sığınaksızlığın naçarlığında, halimin üryanlığında..
Diyorum ki kendi, kendime
İsyan dolu fısıltılarla ..
Ya, al canımı ..
Ya , ver onu
Beri,et yolunu ..
Dileklerimi sıralasam kapı,kapı değil tekke sunağı olur da çıkardı, inan ..
Yine, kapı çaldı ..
Ve ......
Yine ......
Ilgıt,ılgıt erimelerde kahroluşun azabında boğulmak, bana kaldı ....!
Boğulmak, bana kaldı ...!
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ
Friedrichshafen/ Almanya
22/09/2016
Saat:21_32
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder