Pembe neon ışıklarının, apansız sönmüşlüğünün, karaltılı izleri yadigar kaldı..
Yorgun dünümden, kırık dökük bugünlerime .
Hangi, sokağa girsem..
Hangi, köşe bucağa dalsam..
Dünüm, gölge olmuş benden önce eriyor oraya..
Vesikalı kadın olmanın zorluğu ve çilesinde...
Kimilerince ayıplı bulunan,
Acılarla yoğrulmuş, hüzünlü ...
İç acıtan bir öyküyle, ruhumu ve bugünümü karartmacasına..
İşte, şimdilerde gündüzleri sokağa çıkamayışım ..
Yarasa ömürler de, uykusuz gecelerde ..
Kendimi sokağa vurarak..
Sarhoş yalpalamaların da ömür eskitişim bundandır, bu ayıplı kentte..
Bu ayıplı kentte ...!
Bu ayıplı kentte ...!
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ
Altınoluk/ Edremit
12 / 02 / 2015
Saat;23_25
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder