23 Şubat 2020 Pazar

KOYUNLARDA BESLENEN, YILAN ...!

Parmağım, kör gözüne inat ve duyarsızlıkların da….
Talan oldu- olalı, yüreğin, özün ve insanın sevgi bedesteni ...
Unutulalı sevginin şifacılığıyla, panzehirli ği ...
Esirgeneli birbirinden şefkat, hoş görü ve anlayış ..
Lime, lime olalı ruhlar, sevgisizliğin ve riyanın bizar lığın da …
Yüreğe kelepçe, dile kilit, dudağa mühür, vurula, vurula ...
Kini-nefreti, ihaneti büyüttü ömür de , ruhta insan ...
Özgürlüğü gasplar da, düşünceyi esarette, nesilleri katletmede kıra, kıra, insanlığın özünü…
Göze, göze kaynağını, can suyunun pınarını kuruttu ..
Bastığı dalı kırdı, nesline ve kendi ayağına kurşun sıktı, sureti insan, fıtratı hilkat garibesi ucube güruh ...
Soydu-soğana çevirdi talanlar da tarumar etti insanlığı ,insan kılıklı ucube hilkat garibeleri ..
İnsan geçinen eciş-bücüş ucube insancık kılıklı şeytan artıkları, bulandırdı suları, kararttı ufukları ..
Sözüm ona insanlığa hizmet diye, diye kazdı, kazıdı insanın bastığı toprağı ...
Kurdu kurt kapanını ayakların altına, aldatarak kulu yaradan la düşürüp birbirine kırdırdı insanı, dinin,softalığa ve yobazlığa çanak tutan, hor ve kör karanlığında ..
İnsan evlatlarının omzundan tüfek sıka, sıka- yara bere etti omuzları dara gerdi insanı, insanlığı , vicdanı ...
Biri yaptı, biri bozdu ondandır ki insanlık, ne döl nede düzen tuttu ..
Sevgisizlik çorağın da çoğalan yılan – çiyan garibanın, canını, iliğini kuruttu ..
Ezenin ezdiği yanına kar, ezilenin azabıyla yarası .....
Ömrüne, geleceğine musallat iflahsız, dermansız dert, ruhuna kasvet,
Gamda, yasta darlanan gönlüne, göynümüşlükler de için, için, çürüyüş oldu ...
Kula, kulluk yol, el-pençe divanlı hal, içinde, hal oldu ..
Daldıkça balçığa,bataklığa insanla, insanlık ..
Kendine uzanan ellere, umudu ve kurtuluşu sunuşuna aldırmadan ...
Ölüm ve illet saçan kemlikler de, cana kasteden, illet oldu ...
Saçıla,saçıla nefret,ihanet, korku ....
Dağlara tüneyen eşkıya, evlere çöken kasvet, virane yurtta, ötüşen baykuş oldu ..
Göz göre, göre, nankörlük ve soysuzluklar da ..
Kiminde ilah, kiminde şeytan, çoğunda, soyuna düşman kesildi ...
İnsana has karakteriyle, vicdanını, nedamet, haysiyet ve ferasetini yitiren bu eblekler sürüsü ...
Kendine akrepliğinde soktu,zehirledi, öldürdü soyunu,neslini,kararttı geleceğini ..
Döktüğü timsah göz yaşlarıyla,riya selinde boğulmayı, çekerek sineye ..
Yine yaptı, yapacağını, sergen etti soysuzluk la, cibilliyetsiz liğini ...
Döndü yüzünü ihanete,sırtını insanlığa, koyuldu engerekliklerde anaçlığa ..
Süyüm,süyüm süyülerek, zehirler kattı insanın sütüne,suyuna,soyuna-sopuna ...
Beslenerek insan kanından,ekmek doğrayıp içti, beslendi bundan..
Semirildikçe ihanete, azdıkça caniliğe, soyunup,koyuldu ..
Sonunda, insanın ve insanlığın, katline fermanlarda ..
Ali kıran, baş kesenlikler de dur durak bilmeyen, azman mı azman, cellat başı olup çıktı ......
Koyunlarda beslenen, yılan ...!
Koyunlarda beslenen, yılan ...!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Ereğli / Konya

19 / 05 / 2018

Saat; 12_56

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

  AN GELİR ŞİİR İNSANOĞLUNUN YÜZLEŞMEKTEN KORKTUĞU ACZLERİNİ DIŞA VURUR.KORKU VE VEHİMLERİNE DİL OLUR. SEN'Kİ VEHİMİMSİN ....! Sen'k...