3 Eylül 2021 Cuma


 BÜYÜK LOKMA YE ….,


Dilin-dişin sözcük, yüreğin fırtına, gönlün gam ve hüzün biriktiriyorsa ...
Ömrün ve bedenin ….
Yıllardır taşıdığı ağır yüklerde ve kar altında …
İnim, inim inleyen, damlara, ağaçlarıyla, hasırlarına döner..
İşler içine, kar suyu, yağmur, çürüme, güve, tahta kurusu ..
Kemirir içini, için, için, birde bakmışsın dır ki, bir gün ..
Çöküvermiş'tir evinin damı, toprak, pislik ...
Toz-duman, ayaz-sıcak, her türlü haşere-börtü, böcek ..
Hasılı, vehimlerin ıskarta'lığının cümle pisliği …
Ağar üstüne, üstüne …
Damı-duvarı yıkık , virane evliğinde ….
Bağrında, baykuşlar ötmeye koyulur ..
Dersin içinden usulca, kendi,kendine ..
‘’ - Üzülüp, inceldiği yerden kopsun, der dururdun ….
Ahhacık, çöktü nihayetinde, gördün, ananın hörekesini ! ‘’
Demediler mi sana, eskiler ?
Kulağına, kar suyu kaçırmaca'sına ..
'' - Büyük lokma ye, büyük laf etme, diye ....!
.....Büyük lokma ye, büyük laf etme, diye ....!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ

Ereğli / Konya

02 / 09 / 2018

Saat ; 11_11

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

  YARIMSIN …. Hayatın sana oldum olası cömert davranıp … Yediğin önünde, yemediğin ardında, bal-kaymak bir hayatı sunmuşluğunda … Oldum olas...