UÇMALARA HASRET, ÖLÜ KELEBEKLERLE DOLDU !
Nuh tufanından da beter, aşk denen bu duygu patlamalarından ve yangınından ...
Kala, kala,
Ardım sıra ...
Hüsranlarla, küllenmiş ihtiraslarım ...
Sönmüş volkanlarımın artığı, curuflara belenen beden eskim kaldı, sana yadigar ..
Şimdi, bakıp, bakıp eserine, ne kadar övün'sen azdır, kendinle ve eserinle ..
Sen, değil sadece sevgiye, aşka ..
İnsanlığa fersah, fersah uzaklıklarda ..
Barbarlığın balta girmemiş, gün yüzü görmemiş ormanlarında azmanlaşan ..
Hilkat garibesi, bir ucube'sin ..
Nüsubetliklerinde kendini ve beni boğmakla,katletmekle kalmadın ..
İnsanlığa dair, en duru duyguları, yerle yeksan edip ..
Ardında, telafisi olanaksız, yıkımlar ..
İnsanlığa dair, yüz karalıklarının abidesini bıraktın ..
Sevda kurşunu bana, canilik sana kaldı ..
Kala, kala bu hummalı ve marazalı hengamede ..
Tozun-dumana katılmışlığındaki, göz, gözü görmezlikte ..
Aşkın, bencilliğe, hırsa ve inada kurban edilmişliğinde
Olan, ezilen aşk çiçeklerine, oldu ..
Düş kırıklıklarının ve hüsran tepeciklerinin ömrümüzü kuşatmışlığında !
Etrafımız, mine, mine, ölü çiçeklerle ...
Ezilen, börtü-böcek ve uçmalara hasret, ölü kelebeklerle doldu ..
Ölü kelebeklerle doldu ..!
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ/İSYANİ
Friedrichshafen / Almanya
13/ 03 / 2017
Saat ; 00_37
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder