KARDELEN ÖMÜRLER

 

HEP KENDİME GÖÇER'İM

Dost bildiklerimin, ihanetiyle, yaralanıp,
Ardından, kazılan kuyulara, düşsem;
Ne zaman, hınca, öfkeye, kessem...
Çaresizliğe, düşsem…
Muhannete, muhtaç olsam,
Ne zaman, vefa beklesem;
Derdimi ummana döküp, asumana, inlesem…
Ah! Tüm yollar, yine, bana çıkar.
Ben, yine, bana göçer im,
Ben, yine, bana dönerim.

Gören körlüğün, yarattığı karanlıklarda,
Riyakârlığın, dostluğu yutmuşluğunda…
Hasetlerin, buzların, kinlerin, yüreklere prangalar vurmuşluğunda…
Göz bebeklerinin, timsah gözyaşlarına, esir olmuşluğun da...

İnsanlığın, aslının gidip, suretinin, kalmışlığında,
İnsancıkların, insan kılığına, bürünmüşlüğünde,
Bilgenin, görmezden gelinip, keçilerin, çelebi duruşlarında…
Güvendiğim dağlara, karların, yağmışlığında...
Tüm yollar, yine, bana çıkar.
Ben, yine, bana, göçer im ...!
Ben, yine, bana, dönerim....!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Hildesheim/Almanya

07/05/2010

Saat:21_05