YAĞMUR GÖZLÜM ..........,
Şu kainatla, insanlık denen curcunalı ve bir o kadar da MUAMMALI ALEM' DE, bir anan anladı, YAĞMUR GÖZLÜ adını ezber etti, bir'de, ben ......!
O, yanık yürekli analığında, bende ........
Sevda yangının narıyla, harında yanıp-kül olan OLURSUZ VE UMARSIZ SİLME VURGUNLUKLA, YANIKLIĞIMDAN, adeta .....
Seni, senden de iyi bilip, keşfederek ÖMRÜMÜZE YAZANLIĞIMIZLA, UMARSIZ SEVMİŞLİĞİMİZLE, bir sevdik, PİR SEVDİK ........!
Hem deme, hem de DEĞME GİTSİN, sal ucunu, çek ipini, anlayacağın ..!
Seni, DEĞİL SADECE KEM GÖZLERLE, GADADAN-BELADAN ......
DÜPEDÜZ, GÖZÜNDEN SAKINAN ÇİLEKEŞ ANANIN KINALI KUZUSU ......
Yetmedi, dahası ......
KANADI KIRIK, YAĞMUR GÖZLÜ SERÇESİ ........
Benimse ........
Virane ömrümle, gönlümün, varı-yoğu olanı, YAĞMUR GÖZLÜSÜ, SEVDA YADİGARI'SIN, SEVDA YADİGARI ......!
Gamlı Gelinciği, onmayanı, eremeyeni, erilemeyeni, hasılı.........
Uzun lafın kısası, azı-özü,YAĞMUR GÖZLÜM'sün, YAĞMUR GÖZLÜ ....!
Yokluğunda, ne anan ondu, ne'de, ben .....
Anasının Maralı, ben deli bozuk sevdalısının BOYNU BÜKÜK, GAMLI GELİNCİĞİ ........!
Bilesin ki, onulmaz ve dönülmezliğinde sana meylim, ELEMİMİN KAYNAĞI, KARARIP KALIŞIMIN SEBEBİDİR, SEBEBİ .......!
Sana vurgunluk ......
Ölümden beterliğini tarihin, hayatın ve gerçeklerin yazdığı, AYRILIĞIN,
iflah etmeyen acısında, yıllar ve ömür tüketmektir, ÖMÜR TÜKETME...!
Varlığın; DERT......
YOKLUĞUNLA, HASRETİN mevtime sebep beladır, BELA .........!
Onulmazlığında, hasretin ateşi düşünce aklıma, yüreğime, ömrüme .....
Dillenir bendine ve kafesine sığmayan, dellenip coşup- efkar, efkar taşan yüreğim .........!
Ölüm, adı üstünde naçarlıkta yaşanan yadsınmaz gerçekliğinde tadılan tarifsiz acı, gel gelelim ve gel gör ki, AYRILIK ACISIYSA.....
Öldürmese de, ONDURMAYAN ve insanı YAŞAYAN ÖLÜ CAN kılan tarifsiz illettir, TARİFSİZ İLLET .......!
Demem o' ki ........
Ne, gülmelere hasret gözlerininin yağmuru dindi, nede benimle, anayın ateşiyle, acısı, feryadıyla-figanı ........!
Sen, olup, çıktın, YAĞMUR GÖZLÜ .......!
Bizse, döndük, YAŞAYAN ÖLÜ CANA .......!
Ne gözlerinde, YAĞMURLAR dindi .....
Ne bizde, azap bitti ........!
Sen, YAĞMUR GÖZLÜ ..........!
Bizler, HELAK OLMUŞ, AZAP BÜLBÜLÜ ........!
Durduk yerde, boşuna değildir, adının YAĞMUR GÖZLÜ olup, çıkması .!
Hele ki, şimdilerde hala YAĞMUR GÖZLÜ diye, yad ediliyorluğun ....
Bir varmış-bir yokmuşlukda, şu alemden bir YAĞMUR GÖZLÜ gelip de, geçti .......!
Hem de ne geçiş ......
Bir, KOR ATEŞTİN, YAKTIN DA GEÇTİN ......
Adının aslı unutuldu, YAĞMUR GÖZLÜ kaldı, YADİGAR ......
ADININ ASLI UNUTULDU .....
YAĞMUR GÖZLÜ, KALDI, YADİGAR ......!
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ
Immenstaad / Almanya
01 / 08 / 2022 - Pazartesi
Saat ; 10_30
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder