KARDELEN ÖMÜRLER

AĞIYOR İNSANLAR, AĞIYOR ....!

Zamanın, ömürleri, hayatı ve düşleri, sevinçleri,elemleri yutmuşluğunda ...
Kentin bağrını döverek, adım, adım, ayak, ayak, iz, iz...
Islanış, ıslanış ...
Oradan, oraya ...
Hayat kasırgasında ve yağmurlu havada, pusulalarının şaşmış ...
Soluklarının, ıslanarak yağmura karışmışlığın da ...!
Bir yerlere bir şeylere, dahası ....
Hayata yetişme telaşıyla !
Ağıyor insanlar, ağıyor ..
Salkım, saçak yağmurla beraber ....
Öteye-beriye savrularak ..
Kah, küçük adımlarla ..
Kah, ite-kaka koşuşarak...
Kimisine şaşkınlık, korku, panik, acelecilik sirayet etmiş hallerde ..
Kimsinin şemsiyesi, kimisinin efkarı, kimisinin öfkesi savrularak ..
Telaşlı kanat çırpışlarla, yağmurlu semada savrulan kuşları kıskandırmacasına ..
Aceleciliklerini kusarak, adım, adım yollara,kaldırımlara ..
Yağmuru içen asfalta ve biriken su öbeklerine ...
İliklerine dek ıslanan, sidik kokan kaldırımlara ...
Ağıyor insanlar, ağıyor ...
Su,ışık,renk ve duygu huzmelerini, kentin gürültü ve uğultusunu yararak ...!
Su,ışık,renk ve duygu huzmelerini, kentin gürültü ve uğultusunu yararak ...!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Ereğli / KONYA
26/ 10 / 2015
Saat; 17_15