ÇALINDI ÇOCUKLUĞUM …..,
UÇURTMAMIN, İPİ KOPTU !
Çok direndim, çok yalvardım, talan edilmesin diye ömrüm ,
Karartılmasın yarınlarım, soldurulmasın gonca ömrüm diye …
Göz yaşlarımla yıkadım, günleri, geceleri ..
İki gözüm, iki çeşme kesilip aktıkça
Karanlık zamanlar içti, dupduru göz yaşlarımı ..
Hoyratça örselenirken bedenim, kıvrım, kıvrım kıvranıp …
Sızım, sızım sızlandım, duyulmadı feryadım …
Görünmez eller örselerken bedenimi, ömrümü, ruhumu ..
Sağır yürekler duymadı, şu yaralı yüreğimin sessiz çığlıklarını …
İsyanımın çığlıkları, kaplarken afakı …
Birileri kulak tıkadı, birileri göz yumdu …
Hiç mi hiç, umursamadı, güldü geçti birileri …
Kimilerinin, lal oldu vicdan dilleri …!
Yardımıma, yaramı sarmaya, uzanmadı elleri
Umutlarımı, yarınlarımı, hoyratça kararttı birileri …
Nafileliklerde acı çoğalttım, acı …
İçimde çoğaldıkça, çoğaldı, o tarifsiz kör sancı …!
Kimseler duymadı, kimseler bilmedi ..
Kimseler, umursamadı ..!
Nemelazımcılığın teranelerinde, yitip giderken yalvarılarım ….
Feryat-figanlar da, karartılırken hayatım, çalınırken baharım …
Bir ben duydum, birde gece …,
Çığlık, çığlık, gecede yankılandı sesim
Kala, kala bana kaldı öfkem, isyanım, o onulmaz acılarım .. !
Çalındı çocukluğum, uçurtmamın ipi koptu ….!
Çalındı çocukluğum, uçurtmamın ipi koptu ….!
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ
Ereğli / KONYA
19 / 10 / 2015
Saat ; 13_03
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder