KARDELEN ÖMÜRLER

SANKİ, RENKLİ BİR FOTO ROMANDI, AŞKIMIZ …!

Sanki, renkli bir foto romandı, aşkımız …. Ben, züğürt, biçare , divane … Sen, Hanım ağa edalarında, ece ! Olursuzdu, olursuz olmaya … Üstelik ; Baştan belliydi de, bu aşkın sonu . Ama …, Gönül ya, bunun adı .. Ota’ da, konar … Çöpe’ de … Boka’ da , misali . Arabesk’e …. Alçalmanın bataklığına .. Ve …, Sarhoş masalarına, mezeliğe düşürmeden …. Hele ki de, dillere düşmeden iyiden iyiye …! Değil, ayyuka … Çıfıt’ı çıkmadan … Dahası, adımız dokuza çıkmadan, bitti şükür ki sonunda ..! Hancı, hanına… Yolcu yoluna .. Evli, evine, köylü, köyüne ….. Hatta, Tak sepeti, koluna.. Herkes, kendi yoluna, tekerlemelerinin … Malum hallerde ki, dillere pelesenk olmuşluğuna bulanmadan … Bitti ya… Derin mi derin, bir of çektirdi, bana da..! .. Bittiğinde de, ucunda ölüm olmadığını da gördük ya sonunda ….. Şükür mü, şükür, hani’ya ! Dememişmiydim sana, ta en başında …! Dediğim gibi, eni-konu … Sanki … Sanki, renkli bir foto romandı aşkımız, hani’ ya …! Sanki, renkli bir foto romandı aşkımız, hani’ ya …! Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ Ereğli / KONYA 20 / 11 / 2015 Saat ; 22_24