ACIMASIZCA, AKIP GİDİYORDU, ZAMAN …!
Avuçta, terden sırılsıklam olmuş,
Kullanılmamışlığında elde kalan , iflahı kesilmiş bir bilet …
Gözde yaş, gönülde hicran ..
Yürekte, için, için çoğalan burukluk ..
Ruhta, şaşkınlıklara savruşmuşluğun paspayeliği …
Rayda, kaçan ve ayrılıklara teker döndüren tren ..
Kompartıman camında…
Hüzünlere belenmiş,gecenin karanlığında kaybolan, lal olmuş bir kadın silueti ..
Geride…
Boynu büküklüklerde, nutku tutukluklarda..
Ayrılık acılarına tutsak, elleri çaresizliklere açık ..
Sevda yorgunu, aşk vurgunu ..
Omuzları çökük, sümsüğü düşük, pejmürde, biçare bir adam …
Ortada ,oracıkta..
Üstelik,
Kalabalıklarda, yalnızlıklarda yiterek, kala kalan bir yorgun gövde …
Küçük kentin, kirli griliklere teslim olmuş havasında ..
Hüzünlere gömülmüş, tren istasyonun
İçini, pislikten bok götüren,ruhu kadar, dış boyasıda kap kara …
Metruk ve pejmürde binasının kirini-pasını,kederlerini fon diplerde içen birine..
Mekanlık yapmalara öykünen, Tren Garında ..
Adamın adeta taş kesilmecesine, donakalmışlığında..
Acımasızca, akıp gidiyordu, zaman ..!
Acımasızca, akıp gidiyordu, zaman …!
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ
Altınoluk/ Edremit
15/05/ 2015-05-15
Saat; 19_00
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder