PENCEREDE KAR VARDI....Gülümsedi...
bir çift göz..
Işıl/
ışıl.....
hayat sevinciyle.
Gülümsedi....
dallar,
Çiçek /
çiçek
renkleriyle.
Pencerede kar vardı..!
Bir ıslık tutturdu...
Ardısıra pencerenin,
Hüzne aralanmış dudaklar,
Çığlık çığlığa...
feryat figan ötüştü,
Camın ötesinde bir kırlangıç...
''SONA KALMIŞLIĞIN''yalnızlığıyla..!
Pencerede kar vardı...!
Uzanmacasına mutluluğa,
Aralandı eller,
Pencerenin ardında.
Dal dal oldu güller.
Cam..
gül oldu..!
Güllerde..
cam parladı...
En aydınlık haliyle.
Pencerede kar vardı..!
Bir ömürdü yaşanan.
Pencerenin ardı sıra,
Ve...,
vurarak cama...
Akıp giden bir hayattı..!
Gürül...
gü--
rül...
su olup.
Salkım saçak bir yağmur olmacasına,
Camın ötesinde.
Pencerede kar vardı...!
Ve...
Şenlik dağıldı.../
bitti eğlence..!
Geride,
Bir avuç gözyaşı.../
bir tutam hüzün kaldı..!
Ve...
hala...
Pencerede kar vardı..!
Pencerede kar vardı...!
..............................
Erdem YASSIBAŞ
Lübeck/Almanya
02/03/2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder