Der ki İSYANİ, hayatın çemberinden geçmişliğiyle ..
Maazallah,tüketince sıfırı insan …
Döner yanıp-kavrulmuş, telef olmuş ota,çöpe,yenilmez olmuş ekmeğe….
Düşleri yel, umutları hayatın seli silip-süpürünce ..
Tüketince sıfırı insan, akıl dumura uğrar ..
İnsan şaşkınlık ve acılara dalar, darmadağın olur …
Yıkık bina artığı gibi, moloz-toz ve hasarla, hüsran olur çıkar …
Çözümsüzlükler döngüsünde kıvrandıkça, kaybeder şuurunu ve moral yitikliklerinde, deli-divane kesilir.
Tüketince sıfırı insan, ak renkler çekilir ömür atlasından, karalara bürünür ruhu ve bedeni..
Duygu gel-gitlerinde kırılır,incinir, zerre,zerre dağılır ..
Toz olur savrulur, duman olur tüter ….
Çare diye kadehe de gömülür …..
Gama-kedere bürünmüşlüğünde ….
İğreti duruşlarla, kanadı kırık kuş gibi, tutunamaz hayata …
Korku ve telaşlarla saçaklara yada ağaçlara tüneyen ürkek kuşlar gibi ..
Ha uçup kaçtı hallerinde, ha titremelerde, geçer kendinden .
Uyumsuzluklarda, hayatın boz bulanıklığında ne düne,nede yarına aittir ..
Ömrünün dönmüşlüğüyle yaz -boz tahtasına...
Terk edilen çocuk yada unutulan bavul gibi kala kalır ...
Toz-toprak kuytularda, kendini eskimelerde bulur, için, için çürür …
Çıkar içi dışına, ömrünün ve hayatının çıfıtı çıkmışlığında …!
Tüketince sıfırı, ne sağlık kalır,ne saadet,nede mutluluk ..
Karaya keser ömrü, gönlü ..
Dillendirir İSYANİ halleri görüp, acıda, halden hallere kalanlara katlanamamışlığıyla ..
Çekmeye çalışır,insanların dikkatini, gözler önünde göz göre, göre, telef hayatların heba oluşuna ..
Aşağı tükürsen sakal, yukarı tükürsen bıyık hallerinin ….
İnsan geçinen,insancıklarca, utanmaz-arlanmazca, insana ve ömürlere reva görülen rezilliklere ..
Dur demek için kahreden bu kara düzene, avaz,avaz haykırır İSYANİ ..
Bilir ve der ki, böyleliklerde
Hüzün bir yana,mutluluk öteye ve ömür, azaba düşer ..
Ömür, azaba düşer .
Tüketince sıfırı, katran karasında boğulur insan ..
Kimi zaman yüz karası, kimi an gönül karası, kimisinde, kahreden ömür yarası olur ..
Ölüp kurtulmak istesen, ölememişliğinde , hayatın kıskacında içersin zulmün ağusunu …
Tüketince sıfırı, tükendiğini yaşayarak hissedersin, iliklerinde ve ömründe..
Vakit çok geç ve iş,işten geçmeden, silkinsin insan fark etsin gerçeği ..
Uzatsın yardım elini, diye ..
Kara fotoğraftan kayıp ömürler seçip,telef ömürlere ağlamamak ..
Sıfırı tüketenlere yanmamak için ..
Kulak verilsin ister İSYANİ, yüreklerin sesli-sessiz çığlığına ..
Bundandır ki, döker duygularını ..
Duygulara ve yaşanmışlıklara tanıklıkla, mısralara ..
Çoğalır ömür, ömür ıskalanmış hikayeler ..
İSYANİ’ nin dizelerinde dile gelir, hem acılar, hem gerçekler..
Hem acılar, hem gerçekler...
İner gözün de ömür perdesi, göçer gidersin sessizce ..
Azaplar içinde, ölüm denen o, dönüşsüz ülkeye ..
Tüketince sıfırı, tükenmişliğin örümcek ağın da, ölür-çürürsün için, için …
Tüketince sıfırı, çıkarsın sen, sen olmaktan …!
Çıkarsın, sen, sen olmaktan …!
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ
Ereğli / Konya
19 / 03 / 2018
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder