KARDELEN ÖMÜRLER

GÜN KARARIR, AY DOĞAR GECEME

Odamın ve benim yalnızlığımı paylaşan duvardaki resmimden fırlarım ..

Yalnızlıklarda debelenen beni tutmacasına, duvardaki resimliğimde .

Benim, bana ulaşıp, tutamamış lığımın naçarlığında ..

Çığlık, çığlık sesim ..

Hıçkırık, hıçkırık, göz yaşlarım ..

Yenilgi, yenilgi umutlarım ..

Yitiklik, yitiklik düşlerim dağılıp, un-ufak olurlar

Odamın boşluğunda ve yalnızlığın soğukluğunda ..

Gün kararır, ay dolanır pencereme ..

Ben hala, kıvrım-büklüm sinerim odamın ay vurmayan kuytu karanlığında ..

Duvardaki çerçevemin saat sarkacı misali ..

Sarhoşluklarda, pejmürdeliklerde ..

Nafileliklerde ...

Sağa, sola sallanıp durmuşluğunda ...

Sağa, sola sallanıp durmuşluğunda ...

Ben, bir başına, odamın ve ruhumun yalnızlıklardan ayaza kesmiş 'liginde..

Ben, beni ararım, ömrümü sakladığım mukavva kutulara gömülmüşlüğümde ..

Tepe-taklakların, hayatıma egemen olup ..

Beni yutmuşluğunda ..!

Beni yutmuşluğunda ...!

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ /İSYANİ

Altınoluk/Edremit

25/06/2015

Saat:00_28