GÜNEŞ DENEN...
O,NUR TOPU...
VURDU MU DÜNYAMA...,
Güneş denen o nur topu...
Delerek hücremin taş duvarlarını..
Aşarak demir parmaklıklar ve köhnez delik engellerini..
O muhteşem iç gıcıklayan sıcaklığı..
Bitmeyen sevecenliği...
Eksilmeyen nur topu güzelliğiyle..
Vurdu mu hasret,çile..
Ama en çok da umut ve direniş ruhu çoğaltığım,hücreme..
Ne,köhnezliği,darlığı..
Nede loşluğu ve iç karartıcılığı..
Dahası,boğuculuğu kalır buranın..
Ve,doldurduğu odamdan ..
Coşup,taşmışlığıyla..
Ağdı mı iç dünyamın derinliklerine..
Zerre zerre bezeyerek,ruhumu.
Kuytularına dek işlemişliğin-
de..
Ne,evhamlarım,korkularım kalır..
Nede içimdeki çocuğun bezginliği,ezinci..
Çocuk gülüşleri,kadar ferahlatıcı..
Çocuk şarkıları gibi mutlandırıcılığıyla..
Sarhoş etmişliği ile beni ve içimdeki..
Gülmelere doyamayan o çocuğu..
Sarhoş eder adeta sarhoş..
Kaptırıp gideriz biz o güzellikleine kendimizi..
Çilede ruhumuzu,
Türkü türkü..
Direniş direniş çınlattığımız zindanlarda..
Yani,paslı demirler ardında:..
Umudu azık,direnişi rehber..
Güneşe türkülerimizi ezber yaptığımız,içer de ..!
Taş duvarlarının köhne..
Ve,can yakan,ömür yutan karanlıklarını bile..
Ağartakoymuşluğunda..
Umudumuzu çoğaltmışlığında..
İnadına var kıldığımız,yaşama ve düş kurma ..
Ona,o nur topunu öpmelere yeminli …
Uçurtmalar uçurma sevinçle-
rimizi..
Özlem özlem ,yürek yürek çoğaltarak taşırdığımız..
O uçsuz bucaksız barış okyanusuna ..
Ak kağıt güzelliğinde bir minicik gemi konduran ellerimiz,unutur gider..
Demirin ve taş duvarların...
İllet mi illet..
Nikbet mi nikbet ..
İçe işleyen,beden donduran..
Can alan..
Kuzguni kara ayaz soğukluğu-
nu..
Kuzguni kara ayaz soğukluğu
nu...!
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ
Altınoluk/Edremit
19/09/2013
Saat;13_58
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder